itbites schreef:
Tsja, heb een keer een tijdschrift gelezen (weet helaas niet meer welk, volgens mij WATT of zo??) waarin dit album het beste AOR-album aller tijden werd genoemd.
Melodieën zijn bij vlagen fenomenaal, maar ik irriteer me toch soms een beetje aan die houthakker van een drummer. Gaat toch wel een ster of anderhalf vanaf daardoor.
Nou ja, het is inderdaad geen werelddrummer, maar anderhalve ster aftrek vind ik wel wat veel. Vooral ook omdat ik denk dat het genoemde euvel wellicht voor een groot deel veroorzaakt wordt door de voor hedendaagse begrippen gedateerde productie, waarbij de ritmesectie er sowieso bekaaid vanaf komt wat het "laag" betreft. Er is bijvoorbeeld nauwelijks een basgitaar te horen.
Maar qua songmateriaal (en ook qua zang en gitaar) hoort dit wat mij betreft wel tot het beste dat AOR te bieden heeft. Er is geen zwak nummer te bekennen en bijna elk nummer bevat een dijk van een refrein.
Overigens heeft de WATT inderdaad een keer een AOR-special gehad waarbij deze plaat hoog genoteerd stond. Dankzij die special heb ik ook Time to Burn van Giant en Loud and Clear van Signal aangeschaft - nog twee onvervalste AOR-toppers.