menu

Carl Craig - More Songs About Food and Revolutionary Art (1997)

mijn stem
3,87 (67)
67 stemmen

Verenigde Staten
Electronic
Label: Planet E

  1. Es.30 (2:26)
  2. Televised Green Smoke (6:16)
  3. Goodbye World (3:32)
  4. Alien Talk (0:31)
  5. Red Lights (7:39)
  6. Dreamland (6:06)
  7. Butterfly (7:30)
  8. Act 2 (0:31)
  9. Dominas (7:01)
  10. At Les (6:09)
  11. Suspiria (4:04)
  12. As Time Goes By (Sitting Under a Tree) (5:13)
  13. Attitude (3:00)

    met Naomi Daniel

  14. Frustration (6:57)
  15. Food and Art (In the Spirit of Revolution) (6:23)
  16. Untitled (0:34)
totale tijdsduur: 1:13:52
zoeken in:
avatar van John Doe
5,0
Diepe ontspannen techno met véél gevoel. Heerlijk en heel solide over het geheel. Dit is het werk van een getalenteerde producer die ervoor is gaan zitten. De luisteraar moet er daarom ook aandacht aan besteden om de breedte van het werk te overzien.

De muziek bestaat uit simpele, sterke emotionele melodieën en simpele, sterke ritmes. Hoe het gecomposeerd is, is zeker niet simpel. Ik krijg er bij best een aantal nummers vlagen van kippenvel van en bij de rest van de nummers is het ook puur genieten van goede muziek.

De tekst op de kaft is wel noemenswaardig: Revolutionary art is not determined by it's avant garde content; nor its formal or technical trickery, it's interpretation of reality or its verisimilitude, but, rather, by how much it revolutionises our thinking and imagination; overturning our preconceptions, bias and predjudice and inspiring us to change ourselves and the world....

aan de binnenkant van de hoes staat vervolgens (en dit wordt ook aan het eind van het album gezegd): Paint will be spilled with the color of blood. This blood signifies all the minds that will be lost in the revolution. This is not a revolution against governments... This is a revolution against ignorance... Detroit 1997

Ik heb gehoord dat Carl Craig met een nieuw album bezig is, wat volgend jaar gepland is uit te komen. Ik ben heel benieuwd, want tot nu toe zijn al z'n albums erg kwalitatief. Zoals sommige liefhebbers voorspellen, zullen zijn werken waarschijnlijk nog decennia hoog gewaardeerd voortleven, als niet langer.

avatar van T.O.
Heb je de live-versie van de klassieker "At Les" al gehoord, met o.a. Mad Mike op keyboard?

Niet per se beter, maar zeker ook wel een interessante versie.

avatar van John Doe
5,0
Ja, van die Paris Live ep, inderdaad wel mooi.

4,0
ik heb na al die nog altijd een dubbel gevoel bij deze plaat; ze intrigeert dat is zeker maar ze stoot ook af soms; heb nog nooit het gepaste moment gevonden om ze te beluisteren;

avatar van John Doe
5,0
Kan ik me zeker wat bij voorstellen. het koude nummer Red Lights bijvoorbeeld wil ik ook niet altijd horen, maar als ik er aandachtig naar wil luisteren is het één van de mooiere, en dan nog als beloning de oase van Dreamland erna Favoriet is absoluut Frustration overigens. May en Craig samen, en dat is te horen. De twee artiesten smelten fantastisch samen. Het nummer is een soort rustigere variant van May's The Beginning en doet er niet voor onder.

avatar van John Doe
5,0
Om nog even antwoord te geven op je bericht dat je dat nummer Frustration nog eens gaat beluisteren (heb het bericht onthouden), dat hoeft niet zozeer. Ik denk dat de beste nummers persoonlijk zijn, veel mensen noemen Televised Green Smoke en At Les. Persoonlijk kende ik Dominas trouwens nog niet ook, maar toen ik die op dit album hoorde heb ik wel onmiddelijk de vinyl aangeschaft met de geweldige Basic Channel remix er meteen bij

Maar dit album hoort denk ik gewoon als geheel over te komen Het zijn nummers die enigzins de tijd nemen, een beetje uitgesponnen zijn. Als je van de specifieke Carl Craig stijl (hier) gaat houden, valt het, zo simpel als het altijd is

avatar van T.O.
John Doe schreef:
Persoonlijk kende ik Dominas trouwens nog niet ook, maar toen ik die op dit album hoorde heb ik wel onmiddelijk de vinyl aangeschaft met de geweldige Basic Channel remix er meteen bij


Het origineel is toch juist van Maurizio en de remix van Carl Craig?

avatar van John Doe
5,0
Het origineel is van Die Dominas (eerste nummer), voor zover je het een origineel kunt noemen, heel erg eigen mix, zoals Craig ook vaker goed heeft gedaan. Best geinig origineel trouwens, simpele psychedelische synths en een Duitse vrouwenstem met echo, Throw van Paperclip People (Craig alias) is er waarschijnlijk ook licht door geïnspireerd die vocalen

avatar van T.O.
Aha, dat wist ik niet

Ik bedoelde deze plaat.

avatar van dj maus
4,0
John Doe schreef:
Het origineel is van Die Dominas (eerste nummer),


Dat wist ik dan weer niet. Merci.
En tot mijn verbazing zie ik dat nota bene Maneul Göttsching bij dat project betrokken is.

avatar van dj maus
4,0
Hier trouwens een download van Die Dominas, voor wie, net als ik, benieuwd is naar deze onmogelijk verkrijgbare plaat.

avatar van Gyzzz
5,0
Het hoogtepunt van deze plaat ligt voor mij in het midden, met prachttracks als Butterfly, Dominas en At Les. Toch blijf ik dit naast een heel knap, ook een lastig album vinden. Carl Craig gebruikt veelal behoorlijk koude klankkleuren die zich moeilijk laten omarmen en waarvan de kwaliteit grotendeels in hun onderlinge verhouding ligt. Zelfde geldt eigenlijk voor de ritmes, die op een voor mij lastig omarmbare manier ten opzichte van elkaar liggen. Maar volgens mij kan dit nog wel verder groeien.

Weinig stemmen overigens, ik dacht dat dit toch wel als een van de grootste techno klassiekers beschouwd werd?

avatar van John Doe
5,0
Veel van technopubliek hier kent denk ik wel ''At Les''. Zoveel goede albums in techno worden er alleen niet gemaakt dus ik kan begrijpen dat het vertrouwen laag is of het als te stoffig oogt om te proberen. Het is ook wel een aparte plaat, die niet echt een reguliere techno vorm heeft (iets wat de z'n mixen op de verzamelaar Sessions meer hebben). Dat vind ik wel interessant, maar wat het voor mij echt goed maakt is de emotie die ik erin hoor. Qua gebruikte middelen klinkt het album bescheiden (misschien wel bewust). Carl Craig toont echter aan hier z'n eigen wereld mee te kunnen schilderen, en daar veel bezielling in te stoppen. Hij laat zien waar creativiteit ligt. Bij ''As Time Goes By'' wordt er qua percussie op potten en pannen geslagen, maar die track past qua sfeer in een David Lynch film.

Als je ooit nog eens een album wilt opzoeken van Carl raadt ik je die van 69 aan en z'n oudste als Psyche/BFC is ook sowieso een fijne keus.

avatar van Gyzzz
5,0
De 11 minuten durende Carl Craig-versie van Dominas op Maurizio's Domina EP is zowaar nog mooier en rijker dan de editie op dit album. Die track kent een nog veel grotere varieteit aan diepe melodieën en klinkt desondanks precies nog zo basaal als de albumversie door steeds in hetzelfde klankspectrum te blijven en dat maximaal te verkennen. Magistraal mooi nummer! Echt iets dat ik een uur lang op repeat kan luisteren. Je hebt ook helemaal niet door dat hij langer duurt.

avatar van John Doe
5,0
Ja, geweldig. Waarom zit ik die nu op youtube op te zoeken, ik heb de vinyl! Mooie 12'' die ook eindeloos kan doorgaan voor mij, ook de andere zijde. Als deze je ligt vind je misschien ook A Wonderful Life (Epic Mix) wat van Carl.

avatar van Gyzzz
5,0
Even opgezocht, en inderdaad: erg mooi! Een nummer dat in volledige dienst staat van zijn eigen opbouw, en daar dan ook automatisch de juiste tijd voor neemt.

avatar van MJ_DA_MAN
3,0
Sorry Gyzzz (die dit album voor mij koos in mijn topic), maar dit is toch niet mijn ding. Iig, niet dit album. Eerste luisterbeurt deed het me niet veel; tweede luisterbeurt dacht ik op het begin dat hij zou groeien, maar toch niet. Het kabbelt wat voort zonder je te pakken, wat wel de bedoeling moet zijn wil je dit album voelen. Ik vind het vaak ook niet mooi klinken; niet slecht, maar niet mooi. Af en toe is het best fijn, maar ook niet meer dan dat. Ik vind het nét een voldoende waard (3*) omdat het dus bij momenten wel aardig is en nooit slecht (alhoewel: Attitude; waarom? ), maar daar is voor mij ook alles mee gezegd. Techno? Doe mij in de toekomst maar ambient techno dan .

avatar van herman
4,0
Heb dit album nu een paar keer beluisterd. Nooit echt op specifieke nummers gelet, maar gewoon over me heen laten komen. Inderdaad heel mooi, ontspannen en emotioneel, hier ben ik nog jaren zoet mee denk ik.

avatar van Noere
4,5
Ik blijf maar teruggrijpen naar dit prachtige album, halfje erbij nu.
Idd eentje voor een integrale luistersessie op het juiste moment. Mag met recht een klassieker genoemd worden.

4,0
'Frustration' had zo van het album '76:14' van Global Communication kunnen komen.

avatar van AOVV
4,0
Gisterennacht deze plaat beluisterd, en dat werkte erg goed. Ik had even wat tijd nodig om erin te komen, maar vanaf Red Lights ging het helemaal los, met Dreamland, Dominas en At Les als magnifieke hoogtepunten. Dit kan nu raar klinken, maar ik vond het ideale muziek om tot rust te komen.

Attitude is wel een enorme stoorzender. Het is niet eens een slecht experiment, maar past gewoon totaal niet binnen dit album, vind ik. Grappig is dan ook dat de track daarna de titel Frustration draagt, en daadwerkelijk kwaad klinkt, alsof Carl Craig het allemaal zo bedoeld heeft. En misschien is dat ook wel zo.

4 sterren

5,0
Attitude blijft voor mij ook een skipmoment. Verder blijft dit voor mij de ultieme thuis-luister-technoplaat, bij voorkeur idd 's avonds of 's nachts te draaien. Soms naargeestig en kil, dan weer opzwepend, maar (m.u.v. Attitude dus) de volledige 70 minuten boeiend.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:53 uur

geplaatst: vandaag om 06:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.