Hier staat het hele verhaal over dit album. Billboard interviewt Alan Parsons.
Het is geen aanleiding het album te kopen, vooral omdat het alleen in een box zit met het complete werk van Parsons. Aangezien elke liefhebber in de loop van de tijd alles van Parsons al in bezit heeft, moet er wel een grote behoefte zijn om voor dit album maar de hele box te kopen.
Daarnaast stelt het volgens Parsons niet veel voor. Tien piano stukken, instrumentaal, en in drie dagen opgenomen. Ik neem aan, dat het een ruwe opzet voor een nieuw album zal zijn geweest. Maar meer niet, Woolfson (de songwriter) zal er verder geen brood in hebben gezien, heeft er later ook niet meer naar terug gegrepen.
Ik ben wel geïnteresseerd in werk van Parsons dat op de plank is blijven liggen. Deels is dat al verschenen, als extra tracks op digitaal geremasterde versies. En ik ben bang dat er niet veel meer over is. Achter The Sicilian defence ga ik niet meer aan.