menu

Marika Hackman - We Slept at Last (2015)

mijn stem
3,71 (52)
52 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Folk
Label: Dirty Hit

  1. Drown (3:51)
  2. Before I Sleep (3:51)
  3. Ophelia (3:33)
  4. Open Wide (3:20)
  5. Skin (3:18)
  6. Claude's Girl (2:38)
  7. Animal Fear (3:24)
  8. In Words (3:49)
  9. Monday Afternoon (3:38)
  10. Undone, Undress (3:26)
  11. Next Year (2:37)
  12. Let Me In (3:43)
totale tijdsduur: 41:08
zoeken in:
avatar van midnight boom
4,0
Stiekem gaat de naam Marika Hackman al langer mee. De Britse muzikante bracht sinds 2013 maar liefst vier EP's uit, tourde met Laura Marling en The Antlers, en was onder andere te horen als gastvocalist op Alt-J's ambitieuze This Is All Yours. Nu is de kans gekomen om haar status als belofte te verzilveren met het binnenkort te verschijnen debuutalbum We Slept At Last. En wát voor een debuut. Een authentieke neofolk plaat zoals je deze maar zelden hoort; verstild, dromerig, bezwerend en volstrekt eigenzinnig. Pas 22 lentes jong is Hackman, maar ze klinkt met haar ijle stem en manier van werken als een urgente kruising tussen Joanna Newsom, Sharon Van Etten en Grouper. Bol van het zelfvertrouwen en open voor het experiment. Het getuigt al van karakter om een plaat te openen met een stemmig en mysterieuze nummer als het vooruitgeschoven 'Drown', waarin vaste songstructuren ver te zoeken zijn. Een soortgelijke, geheimzinnige sfeer hangt als een deken over de eerste helft van de plaat terwijl er ondertussen een aantal bloedmooie liedjes in de vorm van het tamelijk magische 'Before I Sleep' en 'Claude's Girl' de revue passeren. Halverwege de plaat breekt plotseling het ijs met het wat luchtigere, meer uitbundige liedje 'Animal Fear', om vervolgens wat meer hapklare liedjes voor te schotelen. Maar nergens té hapklaar. Dankzij vele, niet alledaagse melodieën en onverwachte wendingen is We Slept At Last een sfeervolle en melancholische plaat geworden die tevens bij wijlen ongrijpbaar is. Zo worden doodleuk een xylofoon en blokfluit van stal gehaald voor respectievelijk 'In Words' en 'Monday Afternoon'. Werken doet deze muzikale schoonheid wel. Nee, We Slept At Last is niet in één luisterbeurt te begrijpen maar tegelijkertijd ook niet zo onverteerbaar dat er naar luisteren vermoeiend wordt. Hackman lijkt een gulden middenweg gevonden te hebben, maar toch zal ze op deze manier niet snel omarmd worden door het grote publiek, vanwege haar behoorlijk eigenzinnige en artistieke werkwijze. Weggelegd voor muzikale fijnproevers is ze des te meer. Belofte ingelost.

Van: Daans Muziek Blog

Linus Van Pelt
Die tour met Laura Marling was geweldig. Van beide vrouwen, de Cold Metal ep vond ik erg goed dus kijk hier erg naar uit.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Marika Hackman - We Slept At Last - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Britse singer-songwriter Marika Hackman is inmiddels al enkele jaren een grote belofte voor de toekomst. Dat is een predicaat waaraan je pas kunt ontsnappen wanneer je een volwaardig debuut hebt uitgebracht en op dat volwaardige debuut van Marika Hackman hebben we lang moeten wachten.

Nu was ik door een aantal verrassend sterke EP’s wel heel nieuwsgierig geworden naar het debuut van Marika Hackman en het valt me zeker niet tegen.

We Slept At Last opent zeer ambitieus met een lastig te doorgronden song, waarin naar hartenlust wordt geëxperimenteerd met elektronica. Ook in de tracks die volgen kiest Marika Hackman eigenlijk nooit voor de makkelijkste weg en hierdoor weet ze zich te onderscheiden van de moordende concurrentie in het genre.

Marika Hackman maakt op We Slept At Last mooie folksongs, maar ze klinken bijna nooit als de folksongs van haar soortgenoten. Een akoestische gitaar en een mooie heldere stem vormen de basis van de meeste songs op We Slept At Last, maar deze songs worden vervolgens ingekleurd met bijzonder klinkende elektronica en voorzien van songstructuren die je niet zomaar bedenkt.

Wanneer je luistert naar de akoestische gitaar en het warme stemgeluid van Marika Hackman hoor je vrij goed welke plaat de Britse singer-songwriter ook had kunnen maken, maar ik ben blij dat ze We Slept At Last heeft gemaakt. De mooie elektronische accenten en de vele bijzondere wendingen in de songs van Marika Hackman zorgen er voor dat een redelijk alledaagse folkplaat een hele fascinerende folkplaat is geworden.

Ik merk dat ik We Slept At Last inmiddels op twee manieren kan beluisteren. Het debuut van Marika Hackman is af en toe een plaat met heerlijk lome folkliedjes waarbij het lekker wegdromen is, maar minstens net zo vaak is We Slept At Last een plaat waarvan je alle geheimen, en dat zijn er veel, wilt ontrafelen. Met name bij die laatste luisterbeurten valt alles op zijn plaats. Zeker in combinatie met het voor het genre wat eigenzinnige klankentapijt komt de mooie stem van Marika Hackman uitstekend tot zijn recht en zeker wanneer de songs niet alledaags zijn prikkelen ze de fantasie optimaal.

De instrumentatie op de plaat blijft me verrassen. De elektronica kan bijna vervreemdend werken, maar Marika Hackman schuwt ook rauw gitaarwerk niet, wat in combinatie met de elektronica prachtig uitpakt. En net als je denkt dat Marika Hackman geen traditioneel aandoende Britse folk kan maken, pakt ze de blokfluit en de viool erbij en slaagt ze ook hier glansrijk in.

We Slept At Last is niet alleen een bedwelmende plaat, het is ook een donkere plaat vol melancholie. Laat je meeslepen door We Slept At Last en een wat weemoedig gevoel maakt zich van je meester, al is er altijd de prachtige stem van Marika Hackman voor de gewenste troost.

Marika Hackman is zoals gezegd al een aantal jaren een grote belofte voor de toekomst, maar met dit buitengewoon fraaie debuut is ze de belofte absoluut voorbij en schaart ze zich naast haar vriendin Laura Marling onder de parels van de hedendaagse Britse folk. Erwin Zijleman

avatar van Sunderland
4,5
Het is lang geleden dat ik spontaan een stem van 4,5 heb uitgedeeld aan een album dat ik voor het eerst hoor.

Haar EP's vond ik redelijk maar niet heel bijzonder maar dit album is verslavend mooi. Hij maakt ondertussen zijn 3e ronde hier en ik blijf me verbazen over de schoonheid!

avatar van aERodynamIC
3,5
Ik hoor de schoonheid wel maar nog niet voldoende om het te bestempelen als heel geweldig. Ja, het is zeker mooi maar dat vind ik van wel meer albums. Ik wil verpletterd worden door een album en dat is (nog) niet aan de orde.

Wat niet is kan altijd nog komen natuurlijk (er zitten wel wat prikkelende dingen tussen). Tot nu toe een nette voldoende en meer niet, de tijd zal leren of dat zo blijft.

avatar van douwef
4,5
dit is echt een album die je vaak moet horen om de schoonheid te ontdekken. Vooral de elektronische elementen maken dit een bijzonder werkje samen met haar wat lome stem. Het is vrij donker allemaal dus vooral erg geschikt om laat op de avond op te zetten en zo de nacht in te gaan.

avatar van herman
3,5
Mooie dreampopplaat, doet me een beetje aan Mazzy Star denken. Inderdaad goed voor de late uurtjes.

avatar van music4life
4,0
Het nummer Animal Fear heeft me de weg hiernaartoe gewezen. Een erg goed nummer vind ik dat, het lijkt ietwat rechtdoorzees maar is dat zeker niet.

Na een paar luister ronden is mijn ervaring nog steeds sterk gecentreerd rond dat ene nummer, ik heb nog geen ander nummer ontdekt dat mij meteen oppakt zoals animal fear dat deed, en dat valt me een beetje tegen (ik had wellicht een te hoge verwachting (best absurd na één nummer, trouwens)).

Kan iemand mij vertellen of dit album ooit méér wordt dan een 'mooie dreampop plaat'?

avatar van zaaf
ik ga m proberen, al is de hoes geen aanbeveling...

avatar van bikkel2
Zou zomaar een hoes van een Roxy Music plaat kunnen zijn.

avatar van zaaf
bikkel2 schreef:
Zou zomaar een hoes van een Roxy Music plaat kunnen zijn.
Sleazy Roxy dan...

avatar van bikkel2
Yep !

Ozric Spacefolk
Erg mooi en ook erg rustgevend.
Maar ik mis toch een beetje spanning.

4,0
waarom heeft niemand me hier ooit over verteld? fantastisch mooie muziek. deze dame verdient een prachtige carrière en wat meer bekendheid.

Stijn_Slayer
Lieflijke, en soms ook donkere, electrofolk-liedjes. Ik hoor veel potentie, maar als geheel is het album toch wat te lichtvoetig. Het is te hopen dat Hackman blijft groeien als songwriter en wat meer variatie aanbrengt in haar muziek, vooral in de tempo's. De meeste artiesten in dit genre kennen er tenminste twee: langzaam en langzamer.

Wellicht eentje om in de gaten te houden.


Gast
geplaatst: vandaag om 04:32 uur

geplaatst: vandaag om 04:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.