menu

Waltari - Yeah! Yeah! Die! Die! Death Metal Symphony in Deep C (1995)

mijn stem
3,42 (6)
6 stemmen

Finland
Rock / Metal
Label: Electrola

  1. Misty Dreariness (7:41)
  2. A Sign (8:32)
  3. Deeper into the Mud (4:57)
  4. The Struggle for Life and Death of "Knowledge" (3:34)
  5. Completely Alone (12:08)
  6. Move (4:45)
  7. Time, Irrelevant (7:56)
  8. The Top (12:57)
  9. Bonus Interactive Multimedia (8:58)
totale tijdsduur: 1:11:28
zoeken in:
avatar van Sanvean
3,5
Wát een bizarre band is Waltari toch, zeg.

Voor geen gat te vangen, doen altijd weer iets anders. Experimenteel vaak, maar vooral bekend vanwege het bescheiden hitje So Fine.

Yeah! Yeah! Die! Die! - A Death Metal Symphony In Deep C is hun eerste symfonie. De titel zegt het al: death metal, vermengd met Waltari-pop en uitgevoerd en ondersteund door heuse orkesten. Conceptueel uitgevoerd. De muziek bevat ook nog de nodige schizofreniteiten.
Een ware noviteit in bepaalde kringen.

Waltari live keek ik wel naar uit, maar helaas speelden ze toen (logischerwijs) alleen maar de toegankelijkere songs natuurlijk.

Waltari moet hier en daar wel bekend zijn bij de experimenteler ingestelde muziekgek.

avatar van herman
Deze heb ik jaren geleden wel gehoord. Was bij mij - in tegenstelling tot de tracklist hier - 1 lange track van dik een uur. Erg gaaf.

avatar van OzzyLoud
3,0
Het 5e album van de eigenzinnige band is een heuse concept album gegoten in een klassiek orkest vermengd met death metal. Dat was in die tijd nog niet veel gedaan. Klassieke invloeden begon in mid jaren 90 net op te komen. En met Waltari weet je het nooit hoe het uitpakt.
Puur naar de composities gekeken is het een zeer wisselvallig album geworden. Naast diepe dalen (Deeper in the Mud, The Struggle For Life and Death Of Knowledgde) kent het ook enkele briljantjes ( Time Irrelevant en Move ). Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik geen liefhebber ben van grunts en opera soprano vocalen. En juist deze 2 uitersten maakt het wel spannnend. Voeg daarbij de ongebruikelijke (Waltari) crossover invloeden als rap en dance, dan krijg je een wonderlijke combinatie. Alles komt samen in het apotheose track The Top. Wat net niet over de top gaat........
Als je de cd laat doorlopen kom je de hidden track How Long Can U Go tegen; klassiek meets rock 'n roll zullen we maar zeggen.
Ik heb het vaker gezegd bij Waltari: Als je van avontuur houdt en niet in hokjes denkt kom je een heel end bij Waltari en neem je de misbaksels voor lief.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:33 uur

geplaatst: vandaag om 12:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.