menu

K's Choice - The Phantom Cowboy (2015)

mijn stem
3,13 (30)
30 stemmen

Belgiƫ
Pop / Rock
Label: Wallaby

  1. As Rock and Roll as It Gets (2:17)
  2. Woman (2:32)
  3. Perfect Scar (3:17)
  4. Private Revolution (2:02)
  5. We Are the Universe (3:16)
  6. The Phantom Cowboy (3:36)
  7. Bag Full of Concrete (3:14)
  8. Come Alive (1:54)
  9. Gimme Real (2:37)
  10. Down (2:28)
  11. I Was Wrong About Everything (2:55)
totale tijdsduur: 30:08
zoeken in:
avatar van Bert Wasbeer
Naar verluidt weer eens een echte rockplaat van k's choice, met Alain Johannes achter de knoppen. Dat maakt me toch nieuwsgierig. Hip zijn Sarah en Gert al jaren niet meer maar goede popliedjes kunnen ze nog steeds schrijven volgens mij. Laat maar komen dus.

avatar van deric raven
2,5
Private Revolution klinkt veelbelovend.
Gaan we hier werk horen in de lijn van PJ Harvey?
Laten we het hopen.

avatar van luigifort
Zozo..zou mooi zijn a la PJ..toch wel n idool..iig korte nummers dus zou naar rock kunnen nijgen en n erg mooie donkere hoes trouwens

avatar van Thunderball
Wat vooral opvalt is dat de nummers erg kort zijn.

Totale tijdsduur van het album net 30 minuten... Dat is niet heel erg lang. Net even geluisterd: gemiddeld wel wat steviger album dan voorheen.

avatar van Woutout
PJ Harvey...dat zouden ze willen helaas. Ten tijde van Cocoon Crash was ik een enorme fan van deze band, maar daarna is het snel bergafwaarts gegaan met K's Choice. De eerste 3 platen zijn gewoon heel erg goed, maar daarna wordt het allemaal wel erg middle of the road. Dit album is duidelijk gemodelleerd om terug te keren naar de glorietijden van Cocoon Crash, Hide en Everything for Free. Helaas klinkt K's Choice hier eerder als een parodie van zichzelf. Een herhalingsoefening zou nog iets geweest zijn, maar dit is naar mijn mening echt helemaal niks. Alles klinkt ook krampachtig en dat wordt niet bepaald beter met herhaalde luisterbeurten.

avatar van deric raven
2,5
Bij de eerste tonen van As Rock and Roll as It Gets moet ik aan Melissa Auf der Maur denken.
Een middelmatige zangeres die voornamelijk bekend is vanwege haar werk met Hole en Smashing Pumpins, maar wel een lekker wijf.
Als Sarah Bettens iets niet is, dan is het wel een lekker wijf.
Eigenlijk is ze ook absoluut geen middelmatige zangeres.
Maar op The Phantom Cowboy is ze dat helaas wel.
Waar zijn de emoties?
Het zacht zalvende, bijna in slaap wiegende, om vervolgens open te breken.
Beide kanten ontbreken hier grotendeels.
Mijn verwachtingen waren groots, Private Revolution lag in de lijn van PJ Harvey.
Alain Johannes achter de knoppen.
Maar hij is geen Josh Homme, en dat hoor je ook wel.
En Sarah Bettens is ook geen PJ Harvey.
Ook een lekker wijf trouwens.
Maar daar zijn de meningen over verdeeld.

avatar van Woutout
Volledig mee eens......PJ Harvey is een lekker wijf;)

avatar van deric raven
2,5
Absoluut.

avatar van tevelenco
1,5
De rek lijkt er een beetje uit bij k`s choice.
Stonden er op het vorige album nog wel wat aardige nummers maar op dit album zijn die ver te zoeken.
De nummers verzanden bijna allemaal in een muur van geluid en zijn om voor je het weet.
Er is bijna geen enkel nummer wat blijft hangen. De single is nog enigszins te pruimen maar voor de rest........
Snel vergeten.

avatar van erwinz
3,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: K's Choice - The Phantom Cowboy - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Het kan soms raar lopen in de popmuziek. Toen de Belgische band K’s Choice in 2003 een tijdelijke pauze aankondigde presteerde de band op de toppen van haar kunnen en was het uitgegroeid tot één van de grootste bands van de Lage Landen. Het krediet dat de band rond broer en zus Geert en Sarah Bettens in een aantal jaren had opgebouwd, was echter heel snel verspeeld.

De soloplaten van Sarah en Geert Bettens werden over het algemeen lauwtjes ontvangen en toen K’s Choice in 2010 dan eindelijk terugkeerde met Echo Mountain, bleek dat de sterrenstatus van weleer voor een belangrijk deels was verdampt, zeker bij de critici die de band ooit nog zo liefdevol hadden omarmd. Persoonlijk vond ik er overigens ook niet veel meer aan.

Dat had voor een belangrijk deel te maken met de kwaliteit van Echo Mountain, dat als ik heel eerlijk ben gewoon vies tegen viel. Ik begon dan ook met extreem lage verwachtingen aan beluistering van The Phantom Cowboy, maar was is dit een lekkere plaat.

Op The Phantom Cowboy keert K’s Choice kiest K’s Choice vol overgave voor compacte rocksongs en als ik rocksongs zeg bedoel ik ook rocksongs. The Phantom Cowboy hakt er direct vanaf de eerste noten lekker stevig in en houdt dat vervolgens een half uur vol. In dat half uur komen 11 heerlijke rocksongs voorbij.

De door de van QOTSA bekende Alain Johannes geproduceerde plaat geeft groen licht aan een heerlijk rockgeluid, waarin de gitaren voluit mogen gaan. Het past uitstekend bij de nog altijd uitstekende stem van Sarah Bettens, die een jaar of tien geleden niet voor niets werd gerekend tot de beste rockzangeressen van dat moment.

The Phantom Cowboy herinnert aan de hoogtijdagen van K’s Choice, maar de plaat klinkt ook rauwer en Amerikaanser. Dat laatste is niet zo gek, want Sarah Bettens woont inmiddels geruime tijd in de Verenigde Staten en de producer van de plaat is groot geworden met zompige woestijnrock.

Waar K’s Choice sinds haar comeback een wat uitgebluste indruk maakte, klinkt de band op The Phantom Cowboy weer energiek en gedreven. Energie was altijd een belangrijke component in de muziek van K’s Choice en het is deze energie die The Phantom Cowboy voorziet van extra kracht en urgentie.

Toch is The Phantom Cowboy geen overbodige herhalingsoefening. Waar K’s Choice het in het verleden vooral moest hebben van de dynamiek in haar songs, geeft het op The Phantom Cowboy vooral vol gas.

Alain Johannes weet inmiddels wel hoe een goede gitaarplaat moet klinken en heeft The Phantom Cowboy voorzien van de productie die de plaat nodig heeft. Het gitaarwerk op de plaat klinkt geweldig, de ritmesectie is stevig en solide, maar verder is er veel ruimte open gelaten. Deze ruimte wordt op imponerende wijze ingevuld door Sarah Bettens, die minstens net zo goed zingt als in de beste dagen van K’s Choice.

Of The Phantom Cowboy gaat zorgen voor hits durf ik te betwijfelen, maar dat er een band staat die menig festival plat gaat spelen lijkt me zeker. Het duurt nog even voor het zover is, maar tot die tijd biedt het uit de speakers knallende The Phantom Cowboy een uitstekend alternatief. Iedereen die de band vijf jaar geleden had afgeschreven was te vroeg, dat is wel duidelijk. Erwin Zijleman

2,5
Dim
Dit rockt best lekker weg; een vervelend halfuur was het allerminst. Wat dat betreft is dit al een stuk beter dan voorganger Echo Mountain.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:03 uur

geplaatst: vandaag om 20:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.