menu

Luca Turilli's Rhapsody - Prometheus, Symphonia Ignis Divinus (2015)

mijn stem
4,04 (14)
14 stemmen

Italië
Metal
Label: Nuclear Blast

  1. Nova Genesis (Ad Splendorem Angeli Triumphantis) (3:08)
  2. Il Cigno Nero (4:08)
  3. Rosenkreuz (The Rose and the Cross) (4:34)
  4. Anahata (5:03)
  5. Il Tempo Degli Dei (5:03)
  6. One Ring to Rule Them All (7:05)
  7. Notturno (4:34)
  8. Prometheus (5:06)
  9. King Solomon and the 72 Names of God (6:51)
  10. Yggdrasil (6:00)
  11. Of Michael the Archangel and Lucifer’s Fall Part II: Codex Nemesis (18:04)
  12. Thundersteel [Cinematic Version] * (4:32)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:09:36 (1:14:08)
zoeken in:
avatar van jasper1991
4,5
Het album waar ik het meest naar uitkijk sinds The Theory of Everything. De voorganger kwam los van het Rhapsody met Staropoli en was ongeëvenaard episch en bombastisch, maar hier lijkt er weer een schep bovenop te gaan: vijf talen zie ik zo al in de songtitels, tekstueel handelt het van mythes & legendes, kwantumpoorten en parallelle dimensies en ook hier is er weer gebruik gemaakt van een orkest. Ik verwacht niets minder dan een adembenemende zeventig minuten.

avatar van The_CrY
4,0
"One Ring to Rule Them All" Hmhmhm

avatar van jasper1991
4,5
Het is niet alleen maar fantasy... of wat wil je zeggen?

avatar van The_CrY
4,0
Niets bijzonders... gewoon dat ik het leuk/vet/cheesy/opvallend vind die titel te lezen. In alle goedaardigheid en koddigheid

avatar van buckingham
3,5
Krijg em morgen binnen. Ben erg benieuwd!

avatar van DargorDT
4,5
Binnen Het zal mij benieuwen. Als Rhapsody-fan van het eerste uur heb ik de afsplitsing betreurd en de laatste twee albums konden mij niet zo bekoren. Liever grijp ik terug op ouder werk. Maar dit ga ik wel even aandachtig beluisteren.

avatar van jasper1991
4,5
Een degelijke opvolger, maar niet het spektakelstuk waarop ik hoopte. Door de albumtitel, die een overload van epiek is (en waarop overigens nog onterechte grammaticale kritiek was), en hoe Luca Turilli over het album sprak met de vette onderwerpen en het orkest, stijgden mijn verwachtingen exponentieel. Het is echter niet een absoluut topalbum geworden, maar wel een van een prima niveau. Ik had ook verwacht dat dit album afstand zou doen van de originele Rhapsody, maar de overeenkomsten zijn nog behoorlijk prominent aanwezig. Turilli is echter Turilli niet als hij niet een paar wereldnummers op het album schrijft.

Zo is er het vette Anahata met zijn geniale riff en in drie octaven door Alessandro Conti gezongen refrein; King Solomon and the 72 Names of God, die het van zo'n beetje alle Oriëntaals klinkende metalnummers wint. Het orkestrale intro vind ik moddervet en de whoa's die door respectievelijk een heren- en een dameskoor gebracht wordt, is een heerlijke hook. Dan is er de machtige Lord of the Rings-ode One Ring to Rule Them All. Het pre-refrein in volgens mij elventaal (maar in ieder geval een taal uit dat verhaal) werkt uitstekend en het instrumentale gedeelte met een operatische gitaarsolo en een keltische passage is grandioos.

Zo’n nummer als het laatstgenoemde zou zo op de eerste paar platen had kunnen staan en dat geldt ook voor een nummer als Yggdrasil. Ook dat nummer is echter van een prima kwaliteit, net als Rosenkreuz en Il Tempo degli Dei. Prima compacte nummers die melodieus soepel lopen. Het intro is net zo vet als op het vorige album en de pathetische en in samenwerking met een onbekende sopraan gezongen ballade Notturno is ook sterk en nog Italiaanser dan pesto met parmezaan en basilicum.

Een groot deel van het album is goed tot uitstekend, maar bij de mindere broeders blijft wat mij betreft ook de schade beperkt. Il Cigno Nero blijft niet helemaal hangen, maar weet ik vanaf luisterbeurt vier of vijf wel te waarderen; Prometheus heeft wel een geinige verstopte code in zich, maar is het melodieus niet helemaal en het vervolg van Michael en Lucifer is hoewel niet onaardig geen topepos doordat het melodieus wat moeilijk bij te houden is en ik wat meer instrumentaal geweld zou willen ten koste van Latijnse spreuken en dikke orkestlagen. Er zit wel een vet loopje in met een break aan het begin en de bridge (het gedeelte ‘You cannot fly’...’My Genesis’...’Your Nemesis’) vind ik erg spannend.

Het album is dus eigenlijk gewoon Rhapsody en een logische opvolger van Ascending to Infinity. Opvallend vaak wordt wel de doublebasspolka ingezet, waardoor de sfeer soms zelfs naar Helloween en Stratovarius gaat. Net als de voorganger doet Luca Turilli hier alleen afstand van de originele Rhapsody door de teksten, en er wordt dan iets meer elektronica geïncorporeerd in het geluid ten opzichte van de voorganger en al helemaal ten opzichte van Rhapsody (of Fire). Het orkest klinkt wel fenomenaler en rijker dan ooit; de intro’s op King Solomon en Anahata klinken hierdoor adembenemend. Verder is het album wat aan de conservatieve, maar zeker ook degelijke kant.

avatar van jasper1991
4,5
Nog maar 2 stemmen... wat een contrast met pak 'm beet de nieuwe Symphony X of Nightwish. Ik zou de liefhebbers daarvan toch eens een luisterbeurt hiervan aanraden.

avatar van Edwynn
Ik heb een paar nummers gehoord maar ik ben niet heel erg overtuigd. Leuk aangekleed, top notch geluid. Daar ligt het niet aan. Misschien teveel verwend met de eerste serie Rhapsody-albums. De zanger vind ik ook niet heel sterk.

avatar van jasper1991
4,5
Dat kan, dat je niet overtuigd raakt. Die zanger vind ik wel echt een topper hoor. Trouwens ook een Kiske-imitator met z'n bandje Trick or Treat, maar dat is wat anders.

Ik heb in ieder geval blijkbaar nog een derde stem weten te forceren.

avatar van Edwynn
Daarvoor moet ik hem eerst in zijn geheel luisteren natuurlijk.

avatar van The_CrY
4,0
Eerste paar luisterbeurten zitten erop. Hoorde terloops een stukje van 'One Ring to Rule Them All' en sindsdien maar snel gaan luisteren. Wat een ultra-bombastische pot power metal, zeg. Deze zanger is werkelijk een octavenwonder. Zou hij dat live ook kunnen? Eerlijk gezegd vind ik m een prettiger geluid hebben dan Fabio Lione. Qua nummers heb ik ze nog niet allemaal door. Vooral de nummers 9, 10, en 11 hebben nog meer luisterbeurten nodig. Voorlopig geef ik het vier sterren. Met name 'Rosenkreuz' is echt een geweldig nummer, en ook het machtige 'One Ring to Rule Them All' is echt geweldig.

avatar van The_CrY
4,0
jasper1991 schreef:
(en waarop overigens nog onterechte grammaticale kritiek was)


Ben eigenlijk wel benieuwd wat de kritiek was en waarom het onterecht is? Ziet er in mijn ogen ook niet grammaticaal uit namelijk.

avatar van jasper1991
4,5
Mensen lazen het als 'Symfonie van goddelijk vuur', in de genitief dus. Turilli, zeven jaar Latijn gestudeerd, koos echter bewust voor nominatief, wat het zoiets maakt als 'Symfonie: goddelijk vuur'.

avatar van The_CrY
4,0
Hmm heb je daar een bron voor? Klinkt zo een beetje als een goedkope uitvlucht.

avatar van Red Sail
4,5
(LT) rhapsody is in mijn ogen toch wel de moeder van alle bombast. Soms iets teveel over de top, maar toch steeds weer lekker.
Na een tijdje dit nieuwe album beluisterd te hebben vind ik dat luca turiili de verwachtingen helemaal waar maakt. Er staat geen zwakkere broeder op, en il tempo degli dei en one ring...... Vind ik van uitzonderlijk hoge kwaliteit. Degli dei is net iets luchtiger dan de rest van het album en heeft een geweldig refrein. One ring..... Zou op iedere oude rhapsody plaat 1 van de topnummers zijn.

Luca trekt alle registers open qua (epische) koren. Rozenkreuz en Prometheus zitten hier vol mee. In anahata en in king Salomon is er meer ruimte voor experiment en bezitten zoals Jasper schrijft fraaie intro's. De ooooh's in king Salomon lijken zo uit een bollywood film te komen.

Tussen al het geweld valt een nummer als ydrassyl aan het eind van het album nauwelijks op. Ten onrechte, want er is niets mis mee en is echt op en top rhapsody.

Enig minpuntje is dat de gitaren en het gitaarspelen van luca veel minder aanwezig zijn dan op de oude rhapsody albums.
Daarnaast heeft Michael THE archangel part II bij mij nog steeds tijd nodig.

avatar van DargorDT
4,5
Ook 4,5 sterren van mij. Pas de derde luisterbeurt nu, er zijn ook zo veel albums... De bombast vind ik geweldig! Geen zwak moment ook, en na Fabio Lione mag deze zanger er ook zijn.

avatar van Gerards Dream
4,5
Prachtige klassiek georiënteerde metal zou ik dit in het kort willen omschrijven. Vanaf noot één zit ik al ademloos te genieten wat mijn oren bereiken. Het is volgebouwde muziek ieder millimeter ruimte is gebruikt. De trommelvliezen krijgen een heerlijke workout voor de kiezen. De operateske zangpartijen zitten goed in elkaar. Het roept een mooie theatrale sfeer op. Zo op het gehoor af gaan moet een live optreden van deze band een hele belevenis zijn. De rustige songs die tussendoor zijn te horen zijn een mooi contrast te noemen. Door de eerder genoemde factoren vliegt het goed geproduceerde op een prettige wijze aan mij voorbij.

avatar van aERodynamIC
4,5
Omdat ik nog even ben blijven hangen bij Rhapsody en Rhapsody of Fire heb ik Luca's Turilli's Rhapsody even laten liggen, maar onderhand lijkt het erop dat deze twee studioalbums mijn favorieten aan het worden zijn naast Power of the Dragonflame. Moet toch niet kunnen zou je denken

Van mij mogen alle nummers in het Italiaans trouwens.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:23 uur

geplaatst: vandaag om 16:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.