menu

Ten - Isla de Muerta (2015)

mijn stem
3,80 (5)
5 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Rocktopia

  1. Buccaneers [Instrumental] / Dead Men Tell No Tales (6:25)
  2. Tell Me What to Do (4:16)
  3. Acquiesce (4:47)
  4. This Love (4:44)
  5. The Dragon and Saint George (5:17)
  6. Intensify (6:41)
  7. Karnak [Instrumental] / The Valley of the Kings (8:17)
  8. Revolution (5:57)
  9. Angel of Darkness (3:58)
  10. The Last Pretender (6:42)
  11. We Can Be as One * (3:29)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 57:04 (1:00:33)
zoeken in:
avatar van BlauweVla
3,5
Een nieuwe Ten, een nieuw lekker wijf op de hoes!
Deze hoes is echt cheep...
En ik haat piraten. Nou hebben Ten albums hoogtes 1 track die iets te maken heeft met de hoes, dus het zal wel meevallen allemaal.
De nummers op "Isla de Muerta" schijnen tijdens de sessies ontstaan te zijn van de vorige (naar mijn idee goede) "Albion" plaat, ik ben benieuwd of dit album dat niveau ook haalt. Of het niveau van het comeback album "Stormwarning" (ik droom nog even verder).

avatar van Rinus
4,0
Ten heeft idd de laatste albums elke keer een leuke dame in een middeleeuwse setting staan. Volgens mij is de coverart van de meest recente albums alle door dezelfde artiest gedaan
Maar zolang de muziek maar van het niveau blijft, zoals we die kennen, heb ik er geen moeite mee.
Daarnaast vind ik het nog steeds lovenswaardig, dat een band als Ten immer nog onder de pannen is bij een platenmaatschappij.De verkopen van hun albums zal ook niet in de tienduizenden lopen. Gelukkig heeft de band, net zoals bands zoals Magnum, Thunder, enz. wel een zeer trouwe fanfollowing.

avatar van BlauweVla
3,5
Goede productie en met de nummers zit het ook weer goed lijkt het!
TEN Isla de Muerta Preview Montage - YouTube

avatar van BlauweVla
3,5
Dit is weer een lekker album met wat aparte ideeën en lichte experimentjes die ik graag vaker zou willen horen bij bands in deze muzikale hoek.
Dit album heeft eigenlijk twee delen. Als ie op LP uitkomt (die kans is groot) zou kant B ook openen met een typische Ten epic. Namelijk: instrumentaal beginnen en dan overgaan in een stamper (in dit geval "Karnak [Instrumental]" gevolgd door het beukende "The Valley of the Kings", met experimentele zang foefjes). Eigenlijk opent dat nog typerender Ten als de daadwerkelijke eerste track van het album.
Het album heeft op de eerste helft wat rustiger werk en mid tempo. Ook de opener "Buccaneers [Instrumental] / Dead Men Tell No Tales" heeft iets aparts: het refrein is er niet qua zang en is gespeeld door de gitaar. Het levert een celtic sfeertje op die Ten al wel vaker heeft (gelukkig).

Ik moet bekennen dan nog niet alle stukken mij keihard bijbleven. Van de 2 ballads is de eerste wat doorsnee en niet van de klasse die "Sometimes Love Takes the Long Way Home" van het vorige album wel had. Maar dat is na een paar luisterbeurten... Ik heb ooit aanvankelijk "Love Song" saai genoemd, waar ik later veel spijt van kreeg.
Al met al is dit album qua niveau vergelijkbaar met de vorige "Albion", deze tracks zijn dan ook van dezelfde sessies. Maar een "Stormwarning" is het niet, maar dat betekent nog steeds best goed!

avatar van BlauweVla
3,5
Een tweede lyric video is een feit, voor "This Love". Ze hebben nu twee wat minder harde stukken met dergelijke video's van dit album. Misschien een veilige keuze, misschien niet: een stamper als "The Valley of the Kings" zou misschien juist voor meer aandacht zorgen een keer.

avatar van Rinus
4,0
Weer een fijn album van de band. Classic rock, met wat progressieve en wat lichte metal invloeden, op de zo kenmerkende Engelse manier uitgevoerd. Hoewel ik zo af en toe in recensies anders lees, vind ik Hughes een erg prettige en warme stem hebben, die lekker in het middenregister zit. De nummers zitten weer lekker in elkaar.. Ik heb het album in de "Battlefield" versie, een dubbel CD samen met het album Albion, de EP Dragon and Saint George plus de Japanse bonustracks. In een beperkte oplage van 500 stukjs.

avatar van jasper1991
4,5
Dit moet de mannelijkste band zijn die ik ken met hun zware AOR-geluid, heldhaftige thematiek en vrouwelijk schoon prijkend op hun hoezen. Het sluit helemaal op mijn smaak aan en de nummers liggen goed in het gehoor en zijn gevoelvol gecomponeerd, net als het andere album dat ik van deze groep ken: Stormwarning. Vooral het licht folkloristische Buccaneers en het energieke Revolution doen het goed bij mij.

avatar van BlauweVla
3,5
Toch en halfje eraf. Ik ben de laatste tijd weer in de Ten mood. Ik heb ook gekeken welke platen nog in mijn kast mogen staan. Deze blijft, ik heb Ten daarvoor gewoon echt te hoog zitten. Het is een redelijk goed album, maar hoewel het als geheel prima te luisteren is, zijn sommige nummer net effe minder. Een nummer als "Battlefield" staat hier niet op en de ballad is veel minder goed als "Sometimes Love Takes the Long Way Home" van wederom het voorgaande album. Met name het tweede gedeelte vanaf "Karnak [Instrumental] / The Valley of the Kings" bevalt me nog het beste! Kijken wat Ten de komende tijd uitbrengt

Gast
geplaatst: vandaag om 11:44 uur

geplaatst: vandaag om 11:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.