menu

The Chemical Brothers - Born in the Echoes (2015)

mijn stem
3,27 (77)
77 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Dance / Electronic
Label: Virgin

  1. Sometimes I Feel So Deserted (5:12)
  2. Go (4:21)
  3. Under Neon Lights (4:26)

    met St. Vincent

  4. EML Ritual (5:21)

    met Ali Love

  5. I'll See You There (4:20)
  6. Just Bang (5:21)
  7. Reflexion (6:29)
  8. Taste of Honey (3:00)
  9. Born in the Echoes (3:27)

    met Cate Le Bon

  10. Radiate (4:40)
  11. Wide Open (5:55)

    met Beck

  12. Direct Buki * (6:56)
  13. Let Us Build a City * (4:35)
  14. Wo Ha * (4:30)
  15. Go [Extended Mix] * (5:54)

    met Q-Tip

  16. Reflexion [Extended Mix] * (7:20)
  17. C-H-E-M-I-C-A-L * (6:13)
  18. Sometimes I Feel So Deserted [Skream Remix] * (9:16)
  19. Sometimes I Feel So Deserted [C2 Trigger Rmx] * (10:22)
  20. Go [Edge of Control Dub] * (7:12)

    met Q-Tip

  21. Go [Claude VonStroke Remix] * (5:46)

    met Q-Tip

  22. Go [Special Request Basement Remix] * (6:44)

    met Q-Tip

  23. Go [Special Request Warehouse Remix] * (6:42)

    met Q-Tip

  24. Wide Open [Kölsch Remix] * (8:34)
  25. Wide Open [Joe Goddard Remix] * (10:24)
  26. Wide Open [By the Light of the Moon Mix] * (5:29)
toon 15 bonustracks
totale tijdsduur: 52:32 (2:38:29)
zoeken in:
avatar van Lars Muziek.
3,5
Het nieuwe nummer 'Sometimes I Feel So Deserted' is online te beluisteren!
Ik ben benieuwd naar dit nieuwe werk van hun!

Ponty Mython
Wat ik tot nu toe heb gehoord klinkt niet verkeerd en erg old school. Een return to form, zeg maar. Ik benieuwd of het hele album zo zal klinken.

avatar van Lars Muziek.
3,5
Het nummer 'Go' met Q-Tip is nu ook te beluisteren! Klinkt tof!

avatar van Arrie
Mwah, ik vind Go maar matig.

avatar van Lars Muziek.
3,5
Arrie schreef:
Mwah, ik vind Go maar matig.


Daar ben ik het eerlijk gezegd ook wel mee eens, maar persoonlijk vindt ik het nummer wel beter dan 'Sometimes I Feel So Deserted' en dat maakt het weer ietsjes beter

avatar van Lars Muziek.
3,5
Morgen kunnen we een nieuwe single online verwachten, het nummer ‘Under Neon Lights’ vs St. Vincent is dan te horen op de BBC radio.

avatar van daftpunk
4,5
'Under Neon Lights' klinkt echt fantastisch.

avatar van Eis-T
5,0
De verwachtingen zijn hier hooggespannen! Erg Jammer van de lelijke albumhoes. The Chemical Brothers zijn nou juist een duo dat in hun beeld-taal heel sterk is. Met name de Push The button era had fantastische hoezen.
Go vind ik heerlijk zomers en het verbaasd me dat het geen grote hit is op dit moment. die track is gewoon klasse.

avatar van Eis-T
5,0
in de Glastonbury set van afelopen weekend zitten ook een aantal pareltjes van dit album. Intens genieten!

avatar van Lars Muziek.
3,5
Veronica magazine geeft het nieuwe album 5 sterren!

avatar van mattman
4,0
Zeer sterk album op het eerste gehoor. Veel minder hitjes willen scoren maar meer opbouw, afbouw, build ups, sfeerschepping, textures en nog meer van dat soort termen.

Reflexion is het hoogtepunt voor mij. En de afsluiter is ook érug knap. Verrassing van het jaar voor mij toch wel, want ik verwachtte een sof a la The Prodigy.

avatar van tnf
tnf
Hoe noem je een nummer als 'Go' eigenlijk, genre-technisch gezien? Gewoon big beat (op m'n site heb ik het vooralsnog zo getagd)? Of mag je hedendaagse muziek die zo klinkt niet meer zo noemen?

Lekker nummer, trouwens.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
'T is al weer een tijdje terug dat ik naar The Chemical Brothers heb geluisterd, Push The Button is het laatste wat ik kan herinneren. Deze klinkt hier en daar erg lekker vooral Reflection. Go is ook wel lekker maar heeft niet de pakkende hooks van Push The Button. De bonustracks zijn ook prima.

Trouwens de stem van Cate Le Bon in Born in the Echoes klinkt verdraaid veel op die van St. Vincent. Terwijl ik die dan weer niet herken in het nummer Under Neon Lights...?

Ga deze zeker vaker op zetten, nu 3,5* misschien meer later.

avatar van coldwarkids
3,5
EML Ritual neigt naar het eerste album van Daft Punk. Lekker ouderwets goed. Had ik totaal niet meer verwacht. Taste Of Honey.. Met dat zoemend bijtje. Fantastisch apart nummer, te kort maar veels te lekker.

Is dat EML Ritual nog een beetje een vette track dan? Jezus wat een killer

avatar van Silky & Smooth
3,0
Ik ben toch meer fan van de aanstekelijke hits van Chemical Brothers dan van de rest van hun werk. Dat gaat verder dan mijn smaak. Go is wel weer een heerlijk nummertje!

avatar van Poepie34
Toch knap dat ze al jaren meegaan, ook dit is weer een prima album!

avatar van Eis-T
5,0
de torenhoge verwachtingen zijn waargemaakt hier. half puntje eraf voor taste of honey en de anti-climax van radiate. "I'll see you there" is veruit mijn favoriet. wat een trip! Ik ben al lang blij dat "there it is" er niet op staat.

avatar van Jordy
Van track 4 en 5 word ik weer ouderwets blij, kunnen ze weer eens een heel album van dit niveau maken?

avatar van daftpunk
4,5
Ik was toch wel een beetje bang dat dit een tegenvaller ging worden, vooral na Further, wat mijn favoriete album van The Chemical Brothers is. Gelukkig is Born in the Echoes alles behalve een tegenvaller, de geweldige tracks vliegen je om de oren. Nummers 3 t/m 8 zijn allemaal geniaal. Ik hoor ook veel vreemde details en dit album voelt ook niet zo voor de hand liggend, misschien op 'Go' na.

avatar van Eis-T
5,0
De vibe van "just bang", toegepast op "Go" door Claude Von Stroke. Lekkere remix! Ondanks mijn gebrek aan moves sta ik hier toch even van te poppen en locken

The Chemical Brothers - 'Go' (Claude Von Stroke Remix) - YouTube

avatar van Erikpol
daftpunk schreef:
Ik was toch wel een beetje bang dat dit een tegenvaller ging worden, vooral na Further, wat mijn favoriete album van The Chemical Brothers is. Gelukkig is Born in the Echoes alles behalve een tegenvaller, de geweldige tracks vliegen je om de oren. Nummers 3 t/m 8 zijn allemaal geniaal. Ik hoor ook veel vreemde details en dit album voelt ook niet zo voor de hand liggend, misschien op 'Go' na.
Dig your own hole blijft dat voor mij, maar dit album geeft een soortgelijk sensatie gevoel. Eens dus.

Ponty Mython
Nee, dit album is helaas niet de topper die ik eigenlijk wel had verwacht.

Ponty Mython
De nieuwe Chemical Brothers, om de één of andere reden ben ik toch altijd weer benieuwd, al zijn ze al lang niet meer dezelfde helden als uit de jaren '90. De laatste albums vielen mij toch steeds weer tegen. Toch was mijn interesse weer gewekt na het beluisteren van de previews en wederom weten ze het wéér niet waar te maken.

Het album begint goed met Sometimes I Feel So Deserted, een knaller van een openingstrack. Helaas valt het chemische duo met Go weer net zo hard van het podium. De raps van Q-tip zijn okay, maar het nummer wordt vergald door die vreselijke disco synths die er af en toe door heen bleren. Under Neon Lights en EML Ritual zijn het ook net niet, mede dankzij de vervelende vocalen. Het klinkt allemaal net iets te gepolijst, gelikt en neigt teveel naar het gezapige, Amerikaanse EDM.

I'll See You There start met een sample van Slacker's Scared en is een terugkeer naar de big beats van toen. Toch hebben we dit al eens eerder (en beter gehoord) en dan doel ik met name op Setting Sun en Let Forever Be. Niettemin een geslaagde track. Just Bang is ook zo'n dansvloer 'banger'. Het is duidelijk verwant aan EBW9 en de beste track tot nu toe. Met Reflexion gaan de broertjes op de psychedelische toer, maar ik vind het nogal een vervelend nummer. Ook dit hebben ze eerder veel beter gedaan. Taste of Honey is een niemandalletje en tevens een alternatieve take op misschien wel het slechtste nummer wat ze ooit hebben gemaakt. Beter dat ze dit van het album hadden gelaten, want het voegt helemaal niets toe. Het titelnummer Born in the Echoes (vervelende zang) en Radiate (saai psychedelisch geneuzel) kunnen me ook niet bekoren.

Wide Open, de afsluiter en met Beck als gastzanger, doet de eerste twee minuten helemaal niet aan als een nummer van The Chemical Brothers. Toch is het geen vervelend nummer en de zang van meneer Hansen ligt plezierig in het gehoor, hoewel die vocoder die er op 2:20 in komt wel erg cheesy is. Gelukkig bouwt het nummer geleidelijk naar een hoogtepunt; iets wat veel tracks op dit album toch missen.

Een paar goede, een paar redelijke en een paar vervelende nummers. Meer moet je eigenlijk niet meer verwachten van een nieuwe Chemical Brothers, want zo gaat 't al sinds Surrender. Helaas pindakaas.

avatar van FunkStarr
1,5
Vind er geen fluit aan. Net als de nieuwe Leftfield trouwens. Men kan Prodigy wel gaan bekritiseren dat ze met niets nieuws komen, maar alsnog stukken beter dan deze troep wat mij betreft.

avatar van Eis-T
5,0
Ponty Mython en FunkStarr, Jammer dat jullie deze plaat niet voelen. Als het de gast-vocals zijn die de sfeer voor jullie verpesten dan kan ik van harte hun vorige album Further aanraden. wat een knaller was dat! Met name Escape Velocity is episch.

ik blijf voorlopig bij mijn oordeel 4.5 sterren. Radiate en I'll see you there zijn favorieten, maar ook de langere versies van Go zijn heerlijk.

avatar van FunkStarr
1,5
Ja jammer inderdaad maar vind het echt zeer matige muziek. Ik heb het album nog een kans gegeven maar het doet me echt niets. Further vind ik wel stukken beter.

4,0
Dim
De singles - waarvan Go de fijnste en bovendien meest dansbare was - hebben dienst gedaan als prima promotiemateriaal voor dit album, waar ze nu als opwarmertje gelden. Want tsja, EML Ritual - hoogtepunt van het album wat mij betreft - uitbrengen had voor minder succes gezorgd vanwege de flink verminderde radiovriendelijkheid.
En juist bij nummer-4 begint een waanzinnig ouderwets goed blokje, dat volgehouden wordt totdat er een bij in de speakers vast komt te zitten. Born In The Echoes is licht tegenvallend, er komt geen echte climax meer en Radiate is zo'n rustpuntje dat we op eerdere albums ook weleens tegenkwamen, maar dan een stuk eerder, waardoor het ook beter tot zijn recht kwam. Gelukkig heeft de samenwerking met Beck bovenmatig goed uitgepakt en is het album toch nog voorzien van een waardige afsluiter.

avatar van FunkStarr
1,5
Saaiiiiii... Waar bijvoorbeeld een Orbital met Wonky nog met een degelijk album kwam (3 jaartjes terug alweer), komt Chemical Brothers met deze softe zooi aanzetten. Track 5 vind ik nog wel ok, waarschijnlijk omdat daar wel een lekkere oldschool breakbeat in zit, a la Let Forever Be. We kunnen anno 2015 wel concluderen dat de electronische top bands uit de 90's nu echt niet veel meer te bieden hebben helaas (wat ook niemand verwacht had, maar toch). Ik vind dat The Chemical Brothers na het album Come With Us een verkeerde weg zijn ingeslagen. Toch vind ik Further nog wel aardig, beter dan deze in ieder geval.

avatar van Lukas
Link naar recensie en reactie daarop weggehaald. Linken naar eigen verhalen op andere sites mag, maar dan wel graag ook het verhaal op MuMe plaatsen. Anders zijn albumdiscussies alleen te volgen voor wie er doorklikt, en dat is niet de bedoeling.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:23 uur

geplaatst: vandaag om 14:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.