menu

Daniel Romano - If I've Only One Time Askin' (2015)

mijn stem
3,86 (55)
55 stemmen

Canada
Country
Label: New West

  1. I’m Gonna Teach You (2:36)
  2. Old Fire Die (3:38)
  3. Strange Faces (3:00)
  4. All the Way Under the Hill (2:55)
  5. If I’ve Only One Time Askin’ (2:55)
  6. The One That Got Away (Came Back Today) (4:14)
  7. There’s a Hardship (3:30)
  8. Learning to Do Without Me (3:21)
  9. Two Word Joe (3:18)
  10. If You Go Your Way (I’ll Go Blind) (4:59)
  11. Let Me Sleep (At the End of a Dream) (4:18)
totale tijdsduur: 38:44
zoeken in:

Hendrik68
Ik wilde van de week net checken of een aantal favorieten van mij al weer bezig zijn met nieuw werk. Om de 2 jaar lijkt tegenwoordig een beetje de standaard, dus mogen we zo onderhand wel eens weer wat verwachten van o.a. Israel Nash Gripka en deze Romano. Over nieuw werk van Gripka heb ik nog niks kunnen vinden, maar ik zag wel dat Romano weer bezig was en hoorde bovenstaand nummer ook al. Prachtig nummer en dat belooft veel voor zijn nieuwe album dat dus blijkbaar op 31 juli uitkomt. Dat duurt nog heel lang, maar van Romano verwacht ik dat het het wachten waard gaat zijn.

avatar van Ducoz
4,0
Eind van dit jaar komt er nog een Romano, henk!

Hendrik68
Live album?

avatar van Ducoz
4,0
Nee nog een studioalbum, dacht ik!

avatar van Bartjeking
4,0
Ik kijk hier ook erg naar uit! Vond zijn muziek al fantastisch, maar na een optreden op mistyfields bij mij om de hoek, was ik helemaal om. Ik had namelijk het idee dat het echt een gimmick zou zijn, maar hij speelt geen toneel. Ontzettend sympathieke gasten ook, alle vooroordelen over de vriendelijkheid van Canadezen werden mij bevestigd.
Goed nieuws om te lezen dat er maar liefst twee platen verschijnen in 2015, wist ik nog niet! We wachten af

avatar van Ducoz
4,0
Vandaag op Ribs and Blues heb ik, voor zo ver ik dat weet want de studioversies heb ik natuurlijk nog niet gehoord, deze nummers in live uitvoering gehoord.
Romano speelde 50 minuten waarvan 47 minuten aan nieuw werk en als afsluiter 'Time Forgot'.

Ik kan concluderen dat het bluesier is en meer uptempo, maar hoe het op plaat zal klinken... we moeten helaas nog twee volle maanden wachten.


avatar van Theunis
4,0
Eerste nummer alleen even beluisterd. Morgen meer. Begin is alvast erg mooi.


Hendrik68
Deze plaat kwam net uit toen ik op vakantie ging. Een van de eerste dingen die ik dus voorgenomen had voor als ik terug was is deze plaat proberen. Ik kan niet anders zeggen dan dat Romano de verwachtingen helemaal waar lijkt te maken. Ik moet hem nog een paar keer beluisteren voor een oordeel, maar het is al wel bijna zeker dat deze plaat mijn jaarlijkse top 10 gaat halen. Deze plaat had de roots hard nodig, want de laatste maanden komt er bar weinig bijzonders meer uit in mijn zo'n geliefde rootsgenre. Moreland was de laatste.

Stijn_Slayer
Ik vind het toch een ietwat tegenvallende plaat. Romano valt in herhaling. Op zich niet erg, mits alle nummers het niveau van 'Strange Faces' hebben en dat is te vaak niet het geval.

Hendrik68
Na hem de afgelopen dagen meerdere malen gedraaid te hebben ga ik van start met 4 sterren. Bij mijn vorige post dacht ik nog aan 4,5 en een zekere top 10 notering in mijn eindejaarslijstje. Dat is bij nader inzien iets te veel eer. Hij haalt het toch niet bij de albums van Ryan Bingham en de heren Earle eerder dit jaar. Ook het album van John Moreland is nog een tikkie beter. Wel is het weer genieten geblazen. Zoals Stijn aangeeft is het weer een herhaling van zetten, maar wel een herhaling waar ik zonder problemen nog een aantal van kan horen. Een mix van Gram Parsons en Willie Nelson staat vrijwel altijd borg voor kwaliteit.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Daniel Romano - If I've Only One Time Askin' - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Come Cry With Me van Daniel Romano werd twee jaar geleden warm onthaald door de liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek, maar om deels onduidelijke redenen (en waarschijnlijk toch ook de wat cheesy cover van de plaat) heb ik het als een debuut gepresenteerde maar feitelijk derde plaat van de singer-songwriter uit het Canadese Ontario laten liggen.

Ten onrechte, want wat ben ik onder de indruk van de nieuwe plaat van de Canadees. If I've Only One Time Askin' is een klassiek aandoende countryplaat die herinnert aan de countryplaten die in de jaren 70 werden gemaakt.

Daniel Romano maakt niet alleen muziek die herinnert aan vervlogen tijden, maar weet ook net zo te ontroeren als destijds in het genre gebruikelijk was. De songs van de Canadees zitten vol persoonlijke ellende en Daniel Romano slaagt er in om zijn ellende over te brengen op de luisteraar.

If I've Only One Time Askin' is hierdoor niet alleen een plaat vol klassieke countrysongs, maar ook een plaat die dwars door de ziel snijdt. De muziek van Daniel Romano roept herinneringen op aan de legendarische platen van Gram Parsons, maar ook flarden Willie Nelson, Merle Haggard en in de in Nederland zo onderschatte Dwight Yoakam duiken met enige regelmaat op.

If I've Only One Time Askin' is voorzien van een traditioneel aandoende en bijzonder smaakvolle instrumentatie. Het is vervolgens aan Daniel Romano om te ontroeren met zijn emotievolle vocalen. De Canadees slaagt hier glansrijk in.

If I've Only One Time Askin' raakt je direct bij eerste beluistering, maar de plaat moet op dat moment nog beginnen met groeien. If I've Only One Time Askin' komt inmiddels voor de zoveelste keer voorbij en is voor mij inmiddels een plaat met louter songs om te koesteren.

Come Cry With Me was twee jaar geleden een toch wat onverwachte gast in menig jaarlijstje en als je het mij vraagt hoort ook het volstrekt tijdloze maar o zo indrukwekkende If I've Only One Time Askin' hierin thuis. Prachtplaat. Erwin Zijleman

Stijn_Slayer
Tip: nooit twee, laat staan drie, alinea's achter elkaar met dezelfde zin beginnen.

avatar van cosmic kid
cosmic kid (moderator)
Normaal gesproken heb ik meer met americana of alt. country dan met de traditionele variant daarvan. Hierbij merk ik gelijk op dat ik een liefhebber van die genres ben en geen kenner, alle domme en onwetende opmerkingen komen dus geheel voor mijn rekening. Hoe dan ook, tot mijn eigen verrassing vind ik dit een uitstekende cd.
Daniel Romano heeft inderdaad een countrysnik in zijn stem die ik ook terug hoorde bij oa. Gram Parsons. Bij die laatst genoemde is het kwartje echter nog niet gevallen. Ik kan moeilijk uitleggen waarom Daniel Romano dat wel lukt. Er zit iets ontroerendst in de muziek en in zijn teksten en ondanks dat het allemaal aardig traditioneel klinkt, vind ik het geluid ook wel weer heel erg 2015. Er zit toch ook een soort gelaagdheid in die me erg aanspreekt. Prima plaat, dit is er 1 voor de top van mijn jaarlijstje.
.

avatar van heartofsoul
3,5
Absoluut een mooi album: goede liedjes, mooi gezongen door Romano, en er wordt fijn gemusiceerd. Maar toch klinkt het mij soms een beetje te licht en luchtig. Daar komt bij dat Romano voor mij net niet kan tippen aan Gram Parsons, en aan George Jones al helemaal niet - twee namen waar ik een paar maal aan moest denken. Het heeft voor mij te weinig "soul", zo ervaar ik het althans. Desondanks ****, want een goed album is het natuurlijk wel.

avatar van Cor
4,5
Cor
Gram Parsons blijkt toch een verborgen zoon te hebben. Dit album van countryster Daniel Romano doet de nalatenschap van de jong overleden Parsons in ieder geval veel eer aan. Authentieke country die zo uit de jaren ’70 lijkt te zijn aangespoeld. Pedalsteel, piano en viool zijn de herkenbare basis ingrediënten, waarover de prachtige bariton van Romano zijn teksten uitrolt. En als de weemoedige accordeon zich hier een daar ook nog laat horen, ben ik helemaal verkocht. Welk één heerlijk anachronisme!

avatar van frolunda
4,0
Prima album dat me een stuk beter bevalt dan meer recentere als Mosey en (vooral) Modern pressure,albums die toch gedeeltelijk ten onder gaan aan,naar mijn mening dan,Romano's eigen vernieuwingsdrang.
Op If I've Only One Time Askin' nog niets van dat alles want deze plaat staat vol met traditionele country met een flinke scheut Gram Parsons,helder geproduceerd en voorzien van sterke teksten over al dan niet gebroken liefdes en andere relatieperikelen.Daarnaast past de fijne stem Van Daniel Romano prima bij dit genre en weet hij het één en ander ook nog om te zetten in sterke songs als Old Fire Die,Strange Faces en het titelnummer,al moet ik er wel bij zeggen dat het elkaar allemaal niet veel ontloopt.
Heerlijke plaat derhalve en wat mij betreft (voorlopig) zijn laatste topper.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:09 uur

geplaatst: vandaag om 06:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.