menu

Glen Hansard - Didn't He Ramble (2015)

mijn stem
3,89 (133)
133 stemmen

Ierland
Folk / Rock
Label: ANTI-

  1. Grace Beneath the Pines (3:31)
  2. Wedding Ring (4:47)
  3. Winning Streak (3:21)
  4. Her Mercy (4:46)
  5. McCormack's Wall (4:39)
  6. Lowly Deserter (3:02)
  7. Paying My Way (3:34)
  8. My Little Ruin (4:26)
  9. Just to Be the One (3:13)
  10. Stay the Road (4:01)
totale tijdsduur: 39:20
zoeken in:
avatar van jellecomicgek72
4,0
Zo veel zin in dit album...



avatar van aERodynamIC
4,0
Mooi en degelijk album geworden. Eigenlijk wat je van Hansard kunt verwachten. Niks meer of minder en dat is prima zo.

avatar van jellecomicgek72
4,0
Mooi album inderdaad weer, de vorige vond ik net iets mooier, maar deze is wat rustiger, meer ingetogen, mooi.

avatar van Twinpeaks
4,0
Album wat al een paar dagen continue voorbij komt hier.Er gaat een prettige rust van uit.Sober gemusiceerd ,maar door de kracht van de composities volstaat dat.Daarover heen die bezwerende stem van Hansard.Heerlijk gewoon.Zelfs mevrouw Twinpeaks ,die normaal gesproken van dit genre wegvlucht,toonde interesse.Dan heeft Hansard het meer dan goed gedaan. Ik begin op 4 sterren.

avatar van JoostBo
3,5
Aardig album van Glen, maar toch mis ik bij veel nummers het scherpe of gevoelige randje. Iets waar hij in het verleden wat beter toe in staat was.
Toch slaagt hij erin mij weer te overtuigen met My Little Ruin.

avatar van HugovdBos
4,0
Glen Hansard is al 25 jaar actief binnen de muziekwereld. Eerst met de Ierse band The Frames en later als onderdeel van het succesvolle Tsjechisch/Ierse duo The Swell Season (met Markéta Irglová). Zijn solodebuut maakte hij drie jaar geleden met het in emoties gedrenkte Rhythm and Repose. Voor zijn tweede album groef hij nog dieper door de specifieke ideeën die hij had en nam hij nummers op in verschillende landen.

Grace Beneath the Pines opent met de dreigende klanken van de strijkers, gevolgd door de krachtige zang van Hansard. Tekortkomingen in zijn leven geeft hij hoop met de tonen van de piano en het ondersteunende blazers ensemble. Tijdens moeilijke tijden spreekt hij zichzelf moed in, omdat hij weet dat zijn fouten vergeven zullen worden. Op Wedding Ring zijn het de akoestische klanken van de gitaar die de liefde in drijven. In samenzang met Samuel Beam (Iron and Wine) zoekt hij zijn weg in de warmte van dierbaren. De eerste single van het album Winning Streak zorgt voor een arm om je schouders in de tijden dat je het niet zo ziet zitten. Sam Amidon sluit zich aan in de zang op de klanken van de piano en mandoline. De volkse en oplevende melodieën zorgen met de teksten van Hansard voor de terugkeer van je levenskracht.

Through summers long and winters cold
May you always have someone good to hold,
And may good fortune wait on every bend,
And may your winning streak,
May it never end


Her Mercy is de live vertolking van Hansard en heeft gedurende de jaren vorm gekregen. De gospel en hoorns stuwen het nummer op naar het moment waarop de zegen wordt uitgesproken en je losgelaten wordt van de persoon die je eens liefhad. McCormack’s Wall lijkt met zijn pianoklanken verwantschap te vertonen met The National. De violen zorgen voor de ruige wind tijdens koude winterdagen. De drank houd je in leven en creëert de gedachten aan die fijne dagen samen, waarna de Ierse folklore de dans opent. Lowly Deserter is het bombastische nummer, met zijn mandoline, strijkers en drums. Wanneer de hoorns aanzwellen geven we de mensen in oorlogsgebieden een beetje hoop, hoop op een betere toekomst waarin de soldaten hun weg naar huis vinden.

Lowly deserter, sing that old song,
And sing a new one for the men
Still in battle, far from heaven;
Raise your voice up and sing to them


Met Paying My Way gaat Glen terug naar het leven van alledag. Het werken aan zowel een carrière als een relatie, waarbinnen tegenslagen een obstakel vormen voor de rest van het verloop. Het gebruik van de elektrische gitaar en de spaarzame klanken van de synths versterken de emotionele laag van het nummer. My Little Ruin opent met het vinger-pikkende gitaarspel van Hansard. Je staat op voor een vriend die worstelt met het leven en probeert de persoon moet in te praten. De prachtige melodieën stormen op tot een klankenregen aan emoties. Just to Be the One zwelt aan met de klanken van de blazers, in een warme stem die je toespreekt. Het steuntje in de rug tijdens de moeilijke dagen wordt versterkt door de opfleurende klanken van de fluit en trombone. Sluitstuk Stay the Road laat je terugkijken op alles wat je hebt bereikt in je leven en de mensen die je hierbij hebben geholpen. De rustgevende klanken gaan diep in op de gevoelens die je voor een ander hebt. Met het vertrouwen en de hoop op een mooie toekomst sluit Glen het album af.

I’ve been mining down a dark hole,
I’ve been mining in the rocks
For a heart of gold that can’t be bought or sold
She’s got there inside of her.


Glen Hansard weet met zijn zang de nodige emoties uit de mens te halen. Vanaf Grace Beneath the Pines slaagt hij erin vrienden en familie te ondersteunen, los te laten of hoop te geven. Muzikaal gezien straalt het album zowel de Ierse folkmuziek uit als de stuwende krachten van de gospel. Het minimale gebruik van instrumentatie in enkele nummers zorgt er voor dat het album niet over de gehele linie even sterk is. De emotionele kracht van de zang van Glen gaat echter zo diep dat zijn kwaliteiten op zijn tweede album weer uiterst fraai tot leven komen.

4*

Afkomstig van Platendraaier.

avatar van R-Know
3,5
Voor mij de kennismaking met Glen Hansard.
Lekkere muziek, met veel toeters en bellen en af en toe wat rust in de tent.
Lekker dus.
Tot nu toe 3,5 ster maar dat kan best nog iets meer worden.

avatar van Bartjeking
4,0
Stelt absoluut niet teleur deze plaat. Zet wel een helm op, want je wordt alle kanten opgeslingerd!

avatar van Bonk
4,0
Dit album heeft hier in Huize Bonk inmiddels al een luisterbeurt of vier gehad. Het is geen gemakkelijke plaat. Het gaat inderdaad redelijk wat verschillende kanten op en komt daardoor niet echt als een samenhangend geheel over. Er staat echter ook een paar prachtige heerlijke intense nummers op. Dat niveau wordt niet het hele album volgehouden. Af en toe is het prachtig en af en toe denk je: 'nou, toe maar jongen', zonder dat het dan slecht wordt. Ik merk inmiddels, al schrijvende, dat het ook geen gemakkelijke plaat is om goed te beschrijven.
Door de prachtige momenten tilt het de beoordeling naar een krappe 4* op dit moment.

avatar van niels78
4,0
Dank Glen voor het maken en uitbrengen van deze plaat! Ik dacht dat er geen interessant album meer uit zou komen in 2015. Tenminste persoonlijk vind ik het een erg mager muziekjaar. Maar deze mag er zijn..

avatar van aERodynamIC
4,0
niels78 schreef:
Tenminste persoonlijk vind ik het een erg mager muziekjaar.

Ik heb dat precies andersom: enorm sterk jaar juist! En hoe prima ik dit album ook vind, deze zal mijn eindejaarslijstje zeker niet halen.

avatar van Ducoz
3,5
Het is inderdaad maar net hoe diep je graaft, ik heb inmiddels wel 20 goede releases gehoord (en gekocht).

avatar van niels78
4,0
Alle tips zijn welkom Ducoz en Aerodynamic! Door mijn top 10 te bekijken krijg je een gevoel van mijn muzieksmaak

avatar van Ducoz
3,5
niels78 schreef:
Alle tips zijn welkom Ducoz en Aerodynamic! Door mijn top 10 te bekijken krijg je een gevoel van mijn muzieksmaak


Zo even gauw offtopic en snel opbasis van jou top10 en dit album en dingen die ik gewoon tof vind: Saintseneca, Widowspeak, Blitzen Trapper, Wooden Sky, Barna Howard, Beach House, Dan Mangan(+Black Smith), Decemberists, Kurt Vile, Hayden, Father John Misty, Matthew E. White, Nathaniel Rateliff, Sufjan Stevens, Vetiver, Israel Nash, Julia Holter om een klein handje vol te noemen. Dan heb ik het allemaal over die platen van dit jaar van de desbetreffende artiesten.

avatar van niels78
4,0
Haha, dank je, daar kan ik wel even mee vooruit! Veel ken ik nog helemaal niet. Sufjan, dan mangan en kurt vile heb ik alle 3 meerdere malen beluisterd en zijn idd goed.

Ik neem je advies extra serieus omdat ik zag dat je Adrian crowley een 5 geeft , topper hè in zijn genre!

Nu weer on topic!

avatar van philtuper
I
aERodynamIC schreef:
(quote)

Ik heb dat precies andersom: enorm sterk jaar juist! En hoe prima ik dit album ook vind, deze zal mijn eindejaarslijstje zeker niet halen.
Inderdaad een erg goed dit jaar dit! Andy Shauf, Gun Outfit, Next Stop Soweto Vol. 4, Kurt Vile, Robert Forster, Samba Touré, Jeff Zagers, JM Airis, Jesse Marchant, Sonny & The Sunsets, Advance Base, allemaal goed!

avatar van bommel
3,0
Sinds de film "Once" ben ik fan van Glen Hansard.
(als je film nog niet gezien hebt, echt een keer bekijken)
Maar hier stelt hij me beetje teleur.
Misschien teveel verwacht - maar de liedjes raken me niet.
Van mij mag hij terug naar Marketa en de "Swell Season"

avatar van brt
3,5
brt
Het concert vorige week vond ik erg goed, wat een fantastische live band en zelf blaast Hansard je met zijn enorme bereik, charisma en performance je ook weer omver, maar net als bommel kan deze plaat me toch niet écht bekoren. Slecht is hij sowieso niet. Maar echt raken doet hij me niet. Ik zit er nu al een tijdje over na te denken en nog eens naar de cd luisterend, heeft het misschien wel te maken met dat hij de gevoelens waar hij over zingt uit zijn omgeving absorbeert. Het lijkt alsof hij zijn eigen pijn van zichzelf heeft af gezongen. Misschien wringt voor mij daar de schoen wel, het komt minder urgent over dan zijn oude werk. Zijn vakmanschap staat buiten kijf, maar het raakt me hier toch een stuk minder. Ik hoopte dat na het concert dit album ook op z'n plek zou vallen, maar ik vrees van niet. Had er toch meer van verwacht ook.

avatar van RadioMad
Ik moet ook bekennen dat ik meer van dit album verwacht had. Het is bijna een fluisterplaat geworden. Daar is natuurlijk niets mis mee (zie: Carrie & Lowell van Sufjan Stevens), maar Didn't He Ramble wil niet echt beklijven.


avatar van robbrouwer58
3,0
Die langzame nummers zijn slaapverwekkend.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:05 uur

geplaatst: vandaag om 10:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.