Nee, het is niet omdat Floor Jansen nu bij Nightwish zit dat we deze marathon doen, Nightwish stond al langer op onze shortlist! Tijdens de eeuwwisseling was dit een van de vele bands die werden gezien als de boegbeelden van de gothic metal (hype) van dat moment, terwijl Nightwish wat mij betreft (helemaal op de eerste drie albums) gewoon een power metalband is.
Het debuut rammelt in al zijn charme wel flink. Tuomas die zingt is een verschrikkelijk idee, dat gelukkig nooit verder is voorgezet. Ook qua composities is het lang niet allemaal goud dat blinkt, helemaal The Carpenter (inclusief verschrikkelijke videoclip) loopt voor geen meter en zelfs Tarja klinkt hier vals. Maar goed, ook genoeg dat wel goud genoemd mag worden. Elvenpath, Beauty And The Beast, Astral Romance, Angels Fall First, Tutankhamen... als Tuomas maar toetsen speelt in plaats van zingt.
Ook grappig dat ik er nu pas achter kom dat de band dit eigenlijk alleen maar als demo wilde uitbrengen en zich er nu vooral voor schaamt. En ja, het klinkt ook allemaal wel een beetje demo-achtig, maar het blijft charmant. Die kitscherige toetsen en (keyboard)dwarsfluit, de toch wel al erg sterke zang van Tarja en Empu's hele sterke gitaarsolo's. Ook waren de drumpartijen hier nog iets gevarieerder dan het standaard trucje dat Jukka later op ieder album zou uithalen.
En ja, echt heel goed is het allemaal nog niet. Maar wel heel charmant. Met de nostalgische bril op, kom ik toch nog wel op 4 sterren.