Ik was op een druilerige zaterdag middag een beetje aan het rondlijken naar platen van Brood. Liep ik hiertegenaan. En inderdaad, het vertoont veel verwantschap met "Street", alleen de stem is anders (haha, Cuby). Ik ben persoonlijk nogal gek op die ouwe cuby platen met het piano geluid van Brood, dus dit was en leuke verassing.....
't geen geweldige plaat, maar wel een soort feest van herkenning, heel apart. Harry heeft hoorbaar moeite met de melodie lijnen, zodra ze wat anders als de blue-note vragen (en dat is niet bedoelt als kriitiek). Het geheel klinkt wat uitgeblust....Hoogte punten vind ik Kid Blue en Never get Out......en het pianootje van Brood. Laat ik nou denken dat Going to the City een typisch Brood nummertje is, maar is van Mose Allison. Ben het wel met Brutus eens.
Trouwens het artwork van de CD hoes is van Brood, en het is leuk!
En ik ontdek net dat Street van Brood uit 1977 is. Dut dit is eigenlijk een voorbode van Brood's solocarriere.