Camera Obscura - Let's Get Out of This Country (2006)

Waar Belle & Sebastian het bij mij sleurend en trekkend net aan gaat redden (denk ik), vind ik deze plaat van Camera Obscura *wel* meteen een heerlijk pareltje. Lloyd is als binnenkomer natuurlijk verrukkelijk, maar ook verderop de plaat blijft het zonnetje schijnen, al is het soms achter een klein wolkbreukje.

In Come Back Margaret bijvoorbeeld, het smachtende In dreams I try to take you far away... but you never stay is eerder melancholiek dan echt triest. Dat zal niet iedereen aanspreken maar ja, laat ik dan maar de softie zijn die daar helemaal in opzwelgd. Met Country Mile is het al net zo: I won’t be seeing you for a long while / I hope it’s not as long as a country mile / I feel lost... Het is maar net wie het zingt en hoe, maar Camera Obscura weet het perfect voor elkaar te krijgen. Of dan het slot van de plaat, de laatste anderhalve minuut van het toch al magistrale Razzle Dazzle Rose, dat is dus wat ze bedoelen met een muzikaal orgasme...

Als fan van schattige zoetsappigheid (het woord viel ergens) blijf ik deze plaat opzetten, ik kan het niet helpen. Deze overdosis lieflijkheid geeft me een heerlijke kick en ik kan niet wachten de andere platen er snel bij te pakken.

4 ruime sterren!

leuke muziek, klinkt lekker in het gehoor, maar meer dan een 3,5 kan ik er niet van maken. Daar is het me toch te oppervlakkig voor.