menu

Jamie Woon - Making Time (2015)

mijn stem
3,55 (51)
51 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Polydor

  1. Message (4:28)
  2. Movement (5:11)
  3. Sharpness (3:27)
  4. Celebration (4:50)
  5. Lament (3:36)
  6. Forgiven (3:21)
  7. Little Wonder (3:06)
  8. Thunder (3:12)
  9. Skin (3:01)
  10. Dedication (6:52)
totale tijdsduur: 41:04
zoeken in:
avatar van vinylbeleving
4,0
Heb hier veel zin in, de singels Sharpness en message klinken alvast erg fijn. Als het hele hele album dit niveau heeft...

avatar van tnf
tnf
Ik hoorde zondagavond, in het Studio Brussel-programma van Lefto, Forgiven langs komen. Die uitzending is op het moment dat ik dit tik nog te vinden op Mixcloud, zoek maar op. Ik vind dat nummer een grote aanrader.

avatar van aERodynamIC
3,5
Het is wat meer funky, jazzy deze keer. Niet verkeerd maar ik moet er wel even in zien te komen tot nu toe.

avatar van Mjuman
Wir sind gespannt - vorige was raak: muziek voor da road, fijn autorijden, m.n. savons.

avatar van vinylbeleving
4,0
Hij heeft er nu een paar rondjes op zitten (spreekwoordelijk dan, want je kan de plaat alleen nog maar streamen of downloaden) maar ik denk dat dit een enorme groeier gaat worden!

avatar van Broem
3,0
Mjuman schreef:
Wir sind gespannt - vorige was raak: muziek voor da road, fijn autorijden, m.n. savons.


Mooi dat je dit aanstipt. Night Air stond in mijn playlist toen ik vorige maand over al die prachtige scenic routes toerde in de westelijk staten van de USA. Met zorg samengesteld omdat het een feestje is om met heerlijke muziek daar te toeren. Zal dit nieuwe album van Jamie meteen eens een luisterbeurt geven.

avatar van aERodynamIC
3,5
Dit album is zeker ook avondmuziek wat mij betreft. Ik vind het ook compleet anders dan de vorige.

avatar van Reijersen
4,0
In 2011 begon het met het album Mirrorwriting. Een album dat ik nog best vaak opzet en waarvan ik zo nu en dan een verdwaalde song elders hoor. Denk aan een Lady Luck of een Night Air. Dat hij bezig was met een nieuwe plaat wist ik niet, totdat er ergens een single uitkwam. En daarna nog één nog één. Toch was ik daarna was verbaasd hoe snel de plaat ook te beluisteren was op de betere streamingdiensten. Zelf was ik ook zeer positief over zijn debuut, dus dan kan ik dit album natuurlijk niet links laten liggen.

En dit album is eigenlijk niet te vergelijken met de voorganger van vier jaar geleden. Dat blijkt wel door gehele linie en vooral qua aanpak en sound. Neem opener Message die heerlijk ontspannen is met een beetje soul, een beetje R&B en ook licht funky. Die genoemde ontspanning is toch wel het karakter van deze plaat. Movement is erg cool met een fijne lichte ritmiek en goede vibe. Daar waar Sharpness wat meer funky en aanstekelijk is. Dit nummer klopt aan alle kanten en ligt erg lekker in het gehoor.
Via Celebration komen we wat reggae invloeden tegen. Ontspannen en relaxed nummer met wederom een fijne vibe. Ook mooi hoe de blazers echt iets toevoegen aan het nummer. Hier houd ik wel van. Net zo zeer als van het meer verstilde Lament. Een kleinere song met een moderne sound waar ook wat klassieke muziek in terug te horen is. Mooi gebruik van de piano.
Echt fantastisch is het met Forgiven. Wat een geweldige sfeersetting op dit nummer zeg! Topproductie met een funky gitaartje. Dan valt het lichte Little Wonder opvolgend een stuk minder op. Al is het evengoed een erg fijn nummer.
Thunder is dan juist weer meer een jazzy track met een fijn ritme. Over dit soort nummers hoor je mij nooit klagen, met de coole instrumentatie. Evenmin als over Skin. Een nummer dat wellicht een beetje leentjebuur speelt bij Michael Jackson, maar met respect. De zang is soulvol, de sfeer wederom cool. Een fijn nummer. Het is dan eigenlijk jammer dat Dedication alweer een afsluiter is. Qua karakter houdt dit nummer het midden tussen R&B en pop. Rustig en wederom best mooi.

Tien nummers genieten van de muziek van Jamie Woon, want genieten is het zeker weer geweest. Het pakt het op dit album heel anders aan, maar dat legt hem geen windeieren. Kort van duur, dus tijd om hem weer op repeat te zetten.

(bron: Opus de Soul)

avatar van Silky & Smooth
4,0
Enerzijds wordt ik er niet direct heel warm van, maar aan de andere kant is het toch weer een enorm fijn plaatje geworden!

avatar van vinylbeleving
4,0
Prima plaat, maar helaas heeft dit album niet zo'n lange houdbaarheidsdatum. Na een paar weken luisteren ben ik er toch al wel klaar mee. Op de een of andere manier blijven de liedjes niet echt hangen. Jamie Woon maakt trage stroperige muziek, en het klinkt allemaal wel lekker maar toch mist er iets aan dit album. Ik word nergens echt geraakt, de beats en melodieën klinken goed, maar nergens veer ik écht op. Sterkste nummer is Dedication, op dit nummer heeft hij wel een lekkere groove ta pakken en durft dit nummer uit te smeren tot ruim 6 minuten. Net als op zijn debuut weet Jamie Woon de verwachtingen dus niet helemaal waar te maken. Prima plaat dus, maar echt bijzonder wordt Making Time nergens.

avatar van rem.k.o.
3,5
Heerlijke plaat als je 's nachts over de snelweg cruised - en niet alleen dan. Knap geproduceerd, klinkt eventjes best spannend maar verwacht dat die spanning ook snel weg ebt. Hoedanook, voorlopig welkome aanvulling in mijn rotatielijst.

avatar van Broem
3,0
Heb toch wat meer moeite met dit album in vergelijk met Mirrorwriting. Dat vond ik scherp, origineel en ontzettend 'vet' klinken. Heb na een paar luisterbeurten van "Making Time" het idee dat het succes van Mirrorwriting en de opgebouwde naam van Jamie is gebruikt om de sprong te maken naar het grote publiek. Het klinkt erg poppy- mainstream en ik mis de scherpte en vooral de vette productie. Stel mijn oordeel nog even uit (draaibeurtje in de auto zoals wordt voorgesteld) Mwwaah, net niet.

avatar van jellylips
4,0
Heerlijk album! Destijds redelijk genoten van Mirrorwriting, maar uiteindelijk bleek het geen echte blijver. Ik heb het gevoel dat deze daar meer kans op maakt bij mij.

avatar van Jordipordie
4,0
Reijersen omschrijft het goed. Kan er niet veel aan toevoegen. De cd is niet bijzonder spannend maar dat hoeft ook niet. Herkenbaar Jamie Woon maar toch een heel andere sfeer dan de vorige cd. Een lekkere cd met lekkere beats. Volgens mij een goede cd om op de achtergrond te draaien bij bepaalde lichamelijke bezigheden ^^ ☺

avatar van saxotoon
Ik heb deze man laatst live in Eindhoven mogen horen tijdens een jazz-festival. Het was een van de slaapverwekkendste optredens die ik in mijn leven heb meegemaakt. Voor mij ontbrak iedere spanning, ieder sprankeltje muzikale ontdekking. Zijn gezang vond ik erg zijïg, brrr. Het gebruik van de instrumenten was fantasieloos, leeg.
De enige reden dat ik bleef zitten was dat er op dat moment geen enkel ander optreden bezig was. Ik denk dat de organisatie van mening was dat het publiek wel even een tukkie kon gebruiken.

Maar blijkbaar zijn er toch wel mensen die zijn muziek wél waarderen.

avatar van Mjuman
Als goede muziek fijne seks is, komt dit nog net in de buurt van een mislukt voorspel: de kat komt thuis en miauwt in het Siamees dat ze echt naar binnen wil, de buurman haalt de drilboor van stal, de muziek staat te hard. Enfin, u snapt het al: het lukt niet.

Was Mirrorwriting pure erotiek, dit is nog niet eens een handkus. Wat een ontstellende slappe hap. Qua 'jazz' is Al Jarreau nog opwindender. 3* grotendeels voor het geluid. Absoluut 1 van de echte tegenvallers in 2015!

avatar van Broem
3,0
Mjuman schreef:
3* grotendeels voor het geluid. Absoluut 1 van de echte tegenvallers in 2015!


Eens. Man liet echt potentie (terugpakkend op het vergelijk met sex) horen met Mirrorwriting. Dit is een slap aftreksel (wederom een vergelijk)

avatar van Mjuman
Broem schreef:
(quote)


Eens. Man liet echt potentie (terugpakkend op het vergelijk met sex) horen met Mirrorwriting. Dit is een slap aftreksel (wederom een vergelijk)


Met zijn eerste album was Jamie Woon gewoon trendsettend in de combi electronic/R&B. Hij snelde iedereen in de linkerbaan voorbij - Night Air was legendarisch. Vervolgens kwamen andere adepten in dit genre, The Weeknd, Sohn en How to Dress wel - om een paar voorbeelden te noemen - en was het uitkijken naar de opvolger van Jamie waarmee ie zijn klasse nogmaals zou tonen en iedereen zou inhalen. Niets is echter minder waar gebleken - de anderen zijn hem dik voorbijgestoken en als ie niet oplet, moet ie naar de vluchtstrook omdat ie niet de vereiste snelheid kan maken.

Eerlijk gezegd is dit album vlees (electronic) noch vis (R&B/jazz). Qua jazz is Kamasi Washington bijv veel spannender, al vergt dat wel enige ausdauer. Alle andere door mij genoemde artiesten in de cross-over electronic/R&B vind ik spannender.

avatar van vinylbeleving
4,0
vinylbeleving schreef:
Prima plaat, maar helaas heeft dit album niet zo'n lange houdbaarheidsdatum. Na een paar weken luisteren ben ik er toch al wel klaar mee. Op de een of andere manier blijven de liedjes niet echt hangen. Jamie Woon maakt trage stroperige muziek, en het klinkt allemaal wel lekker maar toch mist er iets aan dit album. Ik word nergens echt geraakt, de beats en melodieën klinken goed, maar nergens veer ik écht op. Sterkste nummer is Dedication, op dit nummer heeft hij wel een lekkere groove ta pakken en durft dit nummer uit te smeren tot ruim 6 minuten. Net als op zijn debuut weet Jamie Woon de verwachtingen dus niet helemaal waar te maken. Prima plaat dus, maar echt bijzonder wordt Making Time nergens.


Ik ga mijn mening toch wat bijstellen, ik ben hier boven toch wel wat streng. Na en tijdje niet geluisterd te hebben, begint de plaat me nu toch weer meer te doen. Het blijft wel echt avond muziek, maar met een goed glas wijn erbij smaakt Making Time toch goed. Sommige albums hebben gewoon meer tijd nodig, moeten rijpen. De titel heeft Jamie Woon waarschijnlijk niet voor niets gekozen.

avatar van popstranger
2,5
Waar de vorige plaat Mirrorwriting af en toe een aardige uppercut uitwisselde songsgewijs is deze Making Time gelijk aan een wufte klap met de hand. Alleen Forgiven kan hier nog enigszins het hoofd boven het maaiveld uit steken maar de rest is gewoon te temerig, zeemzoet. Dit is gewoon 13 in een dozijn r&b. Sorry Jamie maar ik hou het bij songs als Night Air of Lady Luck...

Gast
geplaatst: vandaag om 12:26 uur

geplaatst: vandaag om 12:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.