menu

The Everly Brothers - Both Sides of an Evening (1961)

mijn stem
3,32 (14)
14 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Warner Bros.

  1. My Mammy (2:15)
  2. Muskrat (2:18)
  3. My Gal Sal (2:50)
  4. Grandfather's Clock (2:23)
  5. Bully of the Town (2:01)
  6. Chlo-e (2:05)
  7. Mention My Name in Sheboygan (1:51)
  8. Hi-Lili, Hi-Lo (1:47)
  9. The Wayward Wind (2:24)
  10. Don't Blame Me (3:27)
  11. Now Is the Hour (2:39)
  12. Little Old Lady (2:24)
  13. When I Grow Too Old to Dream (2:31)
  14. Love Is Where You Find It (1:50)
totale tijdsduur: 32:45
zoeken in:
avatar van jorro
2,5
Hoewel ik de Everly Brothers hoog heb zitten, dit album is zeker niet het beste. Het klinkt erg plichtmatig allemaal, alsof het plezier en de energie ontbreken.
Zo staat de versnelling wel erg laag in Chlo-e. Het daarop volgende Mention My Name in Sheboygan is wel goed up tempo, maar wat oubollig.
Terug naar de lage versnelling in Hi-Lilli, Hi-Lo. Een beetje een slaapliedje. Ben je niet in slaap gevallen dan biedt The Wayward Wind je nog een kans, net als alle nummers er na tot en met het hier toepasselijke When I Grow Too Old to Dream.
Afsluiter Love Is Where You Find It brengt je in oosterse stemming. Als je dan nog wakker bent tenminste.

Nummer 35 in de 100 Greatest Albums of 1961. Naar mijn mening een stuk te hoog in de lijst. Van mij 2,5*

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
"That whole album we did with Mention my name in Sheboygan and all that – I don't know what the hell we were thinking," schijnt Phil Everly later te hebben gezegd. Tja, als je even afgesneden bent van de songschrijvers van wie je normaliter je liedjes betrekt en je krijgt zelf vanwege persoonlijke problemen je pen niet op papier, dan ga je wellicht al gauw over tot het plunderen van het Great American Songbook, of beter gezegd de enorme voorraad showtunes en semi-klassiekers uit de eerste helft van de 20ste eeuw. De muzikanten op deze plaat zijn gewillig genoeg en de arrangementen zijn redelijk ingetogen gehouden, maar helaas passen de melancholische stemmen van de broers absoluut niet bij de enigszins manische uitstraling van nummers als My gal Sal en Mention my name in Sheboygan, en het hoogtepunt van de eerste vinylkant ("For Dancing") werkt alleen maar omdat de broers geen al bij voorbaat mislukte poging ondernemen om te concurreren met de melodramatische voordracht van Al Jolson toen die My mammy tot een soort lijflied maakte.
        Gelukkig is kant 2 ("For Dreaming") aanzienlijk beter, want de intieme liedjes en meer ballade-achtige arrangementen daarvan passen veel beter bij de stemmen: Hi-lili, hi-lo en When I grow too old to dream zijn mooie trage ballades, Don't blame me "is" voor mijn gevoel van Johnnie Ray maar krijgt hier toch een passende intense uitvoering, en het slotnummer geeft de plaat nog net een climactisch einde waardoor het geheel achteraf misschien beter lijkt dan het tijdens het beluisteren eigenlijk was. Met de samenzang is verder natuurlijk helemaal niets mis, en dankzij de tweede helft krijgt dit album als geheel van mij nog net een voldoende, maar het zit op het randje.
        In 2001 opnieuw uitgegeven samen met Instant party plus acht bonustracks (waaronder Crying in the rain) op één CD, met een zeer informatief boekje en uitstekend geluid.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:29 uur

geplaatst: vandaag om 03:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.