menu

The Coral - Distance Inbetween (2016)

mijn stem
3,77 (42)
42 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Ignition

  1. Connector (4:13)
  2. White Bird (3:30)
  3. Chasing the Tail of a Dream (3:44)
  4. Distance Inbetween (4:19)
  5. Million Eyes (5:25)
  6. Miss Fortune (3:32)
  7. Beyond the Sun (4:00)
  8. It's You (3:28)
  9. Holy Revelation (3:10)
  10. She Runs the River (3:16)
  11. Fear Machine (4:00)
  12. End Credits (1:51)
totale tijdsduur: 44:28
zoeken in:

avatar van Poles Apart
Gitarist Lee Southall heeft nu ook z'n biezen gepakt (wellicht geïnspireerd door het solo succes van Bill Ryder-Jones?), en Paul Molloy van fellow Scousers the Zutons is z'n vervanger.

Heb na tussendoortje "Nightfreak and the Sons of (Boris) Becker" de band een beetje uit het hart weg laten lopen... Kan daar ooit nog verandering in komen? "Chasing the Tail of a Dream" deed me weinig eerlijk gezegd.

avatar van Droombolus
4,5
Je moet ook geen wonderen verwachten van deze jongens. Ze maken gewoon lekkere olderwetse, zeer smaakvolle, popmuziek maar dat is ( helaas ) al een zeldzaamheid tegenswoordigs. Ze zullen bij mij ook nooit in een top zoveel lijstje terecht komen maar ik ondertussen wel alles, behalve de akoestiese Butterfly House, van ze in de kast staan.

avatar van mr-mucho
3,5
Zo duister en dreigend hebben ze nog niet geklonken. Vind 'm vooralsnog wel vet.

avatar van aERodynamIC
4,0
Het debuut was een klapper indertijd. Lof alom en het leek wel of er met elk nieuw album een beetje van de magie verdween. Niet omdat het niet goed was, maar het werd wat gewoner en de pers had er steeds minder mee en het enthousiasme van de muziekliefhebbers bleek weg te ebben.

Niet bij mij. Ik bleef ze leuk vinden en ook die toegankelijker sound vond ik niet erg.

Mijn gevoel zegt dat ze veel van de oudere liefhebbers terug kunnen winnen met dit nieuwe album, Distance Inbetween.

Het klinkt wat dreigender, er lijkt wat vuur terug gekropen in de nummers en er hangt vaak een wat mysterieuze waas over heen. Alsof ze voelen op een definitief kruispunt terecht zijn te gekomen.
Het lijkt er op dat ze de juiste afslag hebben gekozen.

The Coral is en blijft een eigenwijs bandje en dat eigene was wat aan het verdwijnen (dat ik daar geen problemen mee had doet er niet toe).
Distance Inbetween is een heerlijk album van een bandje dat ik altijd wel ben blijven volgen. Nu nog maar eens live bekijken dan want dat is er nooit van gekomen. Begin April staan ze in Amsterdam. Ik heb wat om over te gaan twijfelen: wel of niet gaan.

avatar van shakespeare
4,0
Wauw! Geweldige plaat. Het beste sinds jaren. Daar moesten we maar niet al teveel woorden aan spenderen. Dit album kent geen uitschieters louter om het feit dat er totaal geen missers op staan.

Vento Vivimus
Jongens waren het - maar aardige jongens. Al zeg ik 't zelf. Ze zijn nu veel wijzer, stakkerig wijs zijn ze, behalve Bavink, die mal geworden is. Wat hebben ze al niet willen opknappen. Ze zouden ons wel eens laten zien hoe 't moest. Zij, dat waren zij, met z'n vijven. Alle andere menschen waren 'ze'. 'Ze', die niets snapten en niets zagen.
Uit: Nescio, Titaantjes, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam
aERodynamIC schreef:
Het debuut was een klapper indertijd. Lof alom
.Eerlijk gezegd was ik The Coral al weer helemaal vergeten, maar door een positieve recensie in The Guardian waren ze er opeens weer.

Ze zijn gegroeid en dan niet alleen fysiek. Best een aardig weerzien met, voor mij, steeds een vette knipoog naar Alex Turner en zijn vrienden van The Artic Monkeys & Shadow Puppets.

Eens kijken of ik ze me nu langer blijf herinneren.

avatar van Guillaume
Prachtige hoes!

avatar van Cor
3,5
Cor
Wat is het toch een heerlijk bandje. Altijd maar weer albums die net iets meer dan zomaar gemiddeld zijn, met een heerlijk spooky ondertoon en klankkleur. Heerlijke melodieën, mooie samenzang. Heel erg fijn.

avatar van Droombolus
4,5
Hebbum intussen ook al weer een maand in huis en ook van deze plaat ga ik weer vroluk worden.

De rustperiode heeft ze blijkbaar goed gedaan wat deze klinkt weer veel meer als het bandje van voor het vertrek van Bill Ryder-Jones. Niet dat ik Butterfly House slecht vind, integendeel, maar die had toch veel minder eigen smoel en is misschien toch wel een klein beetje te mellow.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:16 uur

geplaatst: vandaag om 20:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.