menu

Pavement - Brighten the Corners (1997)

mijn stem
3,90 (197)
197 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Domino

  1. Stereo (3:07)
  2. Shady Lane (3:50)
  3. Transport Is Arranged (3:52)
  4. Date with Ikea (2:39)
  5. Old to Begin (3:22)
  6. Type Slowly (5:20)
  7. Embassy Row (3:51)
  8. Blue Hawaiian (3:33)
  9. We Are Underused (4:12)
  10. Passat Dream (3:51)
  11. Starlings of the Slipstream (3:08)
  12. Fin (5:24)
  13. And Then (The Hexx) * (7:02)
  14. Beautiful as a Butterfly * (3:38)
  15. Cataracts * (4:16)
  16. Westie Can Drum * (4:11)
  17. Winner of The * (2:49)
  18. Birds in the Majic Industry * (3:56)
  19. Harness Your Hopes * (3:27)
  20. Roll with the Wind * (3:19)
  21. Slowly Typed * (2:53)
  22. Cherry Area * (1:35)
  23. Wanna Mess You Around * (1:26)
  24. No Tan Lines * (3:09)
  25. And Then (The Hexx) * (5:08)
  26. Harness Your Hopes * (2:42)
  27. The Killing Moon * (5:17)
  28. Winner of The * (2:50)
  29. Embassy Row (Psyche Intro) * (1:06)
  30. Nigel * (3:45)
  31. Chevy (Old to Begin) * (3:49)
  32. Roll with the Wind (Roxy) * (3:22)
  33. Oddity * (2:59)
  34. Type Slowly [Live] * (6:48)
  35. Neil Haggerty Meets Jon Spencer in a Non-Alcoholic Bar * (2:37)
  36. Destroy Mater Dei * (1:42)
  37. Its a Rainy Day, Sunshine Girl * (2:57)
  38. Maybe Maybe * (2:02)
  39. Date W/ Ikea * (2:35)
  40. Fin * (5:10)
  41. Grave Architecture * (4:10)
  42. The Classical * (3:27)
  43. Space Ghost Theme I * (1:43)
  44. Space Ghost Theme II * (2:51)
toon 32 bonustracks
totale tijdsduur: 46:09 (2:34:50)
zoeken in:
avatar van Omsk
4,0
Leuk ja . Was die je nooit opgevallen?

Thomasco
De eerste keer dat ik de lyrics er effectief bijhaal...
Daarvoor zijn enkele stukjes me wel bijgebleven, maar nu ik hem terug van 'onder het stof' haal let ik er meer op.

Thomasco
Aloha means goodbye, and also hello
it's in how you inflect
Put the bark in the dog, and you've got a guardian
When the capital's S, it is followed by a T
and it's probably me

Hij blijft me verrassen, die Stephen.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
itchy schreef:
Vreemd dat "Fin" nog niet is genoemd. Schitterend nummer, voor mij hét nummer van Brighten The Corners.

Helemaal mee eens! Misschien zelfs wel de meest perfecte closer die ik ken.

avatar van Near
3,5
Hmm. Een stuk toegankelijker dan de eerste twee Pavement-platen, maar nog steeds van heel hoge kwaliteit: nummers als Date With Ikea en Embassy Row staan gewoon als een huis.
Ik sluit mij tevens aan bij itchy en Kaaasgaaf: Fin is dé topper op deze plaat. Ook in de running voor "beste Pavement-nummer", lijkt mij.

5,0
Er zijn van die artiesten waarvan je eens in de zoveel tijd weer de hele discografie gaat luisteren. Op dit moment zit ik weer in de Pavement fase. Zelf heb ik de uitgebreide dubbelcd's van Slanted & Enchanted, Crooked Rain, Crooked Rain, Wowee Zowee en deze dus.

Ik kan niet eens zeggen welk album nu het beste is. Ik had deze op 4 * staan, maar ik heb hem nu verhoogd naar de volle mep van 5 *. Genieten van de bonusnummers zoals Type Slowly (live), Destroy Mater Dei en nog veel meer moois.

Ik kan me niet heugen meer waar voor mijn geld te hebben gekregen met al de rereleases van de Pavement cd's. Mooi prijsje en heel, heel veel prachtige nummers.

En ik heb er nu behoorlijk spijt van dat ik het optreden van hun reunie toernee in Nederland een tijdje geleden overgeslagen heb. Hoe kon ik zo stom zijn?

avatar van Ernie
4,5
Vandaag de Re-master aangeschaft van deze. De eerete 3 Pavement-platen zijn heilig ten huize Ernie dus ben benieuwd voor deze Brightn The Corners. Buiten Stereo & Shady lane ken ik hier nix van..

Shady Lane noemt trouwens Shady Lane/ J vs. S bij mij??

avatar van Ernie
4,5
Heerlijk album. De Pavement sound is echt uniek en geniaal. Puur op het geluid gebaseerd zou ik dit een iets volwassener album durven noemen van hen maar dan let je op die teksten Elke songtext staat garant voor lees en luisterplezier. Ga dit plaatje nog wat laten doordringen en nog geen 4,5* geven maar die 4* verdient ie nu al. 90's helden hoor deze jongens

avatar van Deren Bliksem
4,0
Goeie hoes, mooie verpakking, mooi tekstboekie. En uitstekende nummers, de cover van The Killing Moon is ook

4*

avatar van Ernie
4,5
Harness your hopes is toch een te lekker nummer ook! 1 van de weinige albums waarop een bonustrack met een geel sterretje aan de haal gaat bij me

avatar van Ernie
4,5
en na wat extra intensieve beluisteringen mag deze ook naar 4,5* Ik heb de remaster liggen met de hele hoop bonustracks maar de beoordeling doe ik op de orginele schijf tot nr 12 en die is heerlijk. Sinds gisteren nacht zijn ook Type Slowly, We are underused & Starlings of the slipstream ook goed doorgedrongen. De creativiteit van Wowee Zowee zit hier nog in maar ze wordt gecontroleerder losgelaten waar op WZ wel eens stevig doorgetrokken wordt tot op het randje van de totale gekheid. (Serpentine? Half a canyon iemand? ) maar de songs hier ademen een soort coming of age volwassenheid uit, zeker als je de 3 voorgaande platen zoals ik grijsgedraaid hebt valt het geluid erg op. Niettemin blijft pavement onveranderlijk de pavement-sound hebben en blijft Spiral Stairs gekke gedachtegoeden op je afvuren ( I'm an island of such great complexity) Met al de muziek die er nog te ontdekken valt vindt ik het moeilijk om te zeggen wie je favo bands zijn maar Pavement heeft een grote plek in mijn hart.

zo, en nu Terror Twilight nog ontdekken

avatar van galleryplay
4,5
De gladste (Brighten the corners) en rauwste plaat ( S&E) van Pavement zijn mij het dierbaarst.
Op een of andere manier vind ik de melodietjes op deze plaat nog mooier en krachtiger dan op Crooked Rain. Date w Ikea is het hoogtepunt voor mij.

avatar van HansVon
4,5
Ik kan maar geen genoeg krijgen van Pavement ! Dit album is idd nog wat meer laid-back dan de twee vorige ( 1ste moet ik nog aanschaffen). Maar totaal geen probleem.
Wat zo bijzonder is dat ik 44 nummers zo achter mekaar kan hebben ook al zitten er veel dubbele nummers bij. Soort trance beleving.
Erg goed is de live versie van Type Slowly... is wat minder gladjes gezongen en de gitaar wordt wat meer naar voren geschoven.

avatar van Ernie
4,5
En dan moet je Slanted and Enchanted nog ontdekken HansVon .

De eerste 4 Pavementplaten zijn allen fantastisch.
Wowee Zowee blijft mijn favoriet maar alle andere zijn minstens even goed en voor sommigen zelfs beter. Zegt veel over de kwaliteit van hun catalogus.

Veel plezier op je ontdekkingsreis

avatar van Cor
4,5
Cor
Wat blijft het toch een heerlijke band. Zo achteloos, zo lui bijna al die mooie melodietjes, riffjes en overgangen in een rijk gearrangeerd album. Slome schoonheid in twaalf songs, waarbij afsluiter 'Fin' één van de pareltjes in hun oeuvre is. Wat een superbe melancholie.

avatar van deric raven
4,0
Het zaadje dat Pavement op het voortreffelijke Slanted And Enchanted geplant heeft groeide al snel uit tot het volle gewas Crooked Rain, Crooked Rain. Met twee perfecte vruchtbare eindresultaten op zak, wordt Wowee Zowee publiekelijk nog breder opgepakt. Het einde van die gekoesterde cultstatus lijkt in zicht, waarna de nonchalante houding het overneemt van de vernieuwingsdrang.

Het in 1997 verschenen Brighten the Corners is in alle opzichten nog steeds een steengoed resultaat met vindingrijke waarheden, waarmee gitarist Scott Kannberg multinationale ondernemingen tekstueel aanpakt en Stephen Malkmus collega-muzikanten op humorvolle wijze dist. Pavement hoeft zich ondertussen allang niet meer te bewijzen, de charme van die schaduwpositie in het popwereldje levert zeker bij collega musici genoeg erkenning op. Hun invloed heeft ervoor geleid dat veel indie-nazaten het een na het andere rammelende lo-fi rockalbum uit de grond stampen.

De overwoekerende Brighten the Corners: Nicene Creedence Ed versie die 11 jaar later verschijnt is met 44 tracks en een lengte van ruim 2,5 uur voor mij net iets teveel van het goede. Ook hun andere platen ondergaan zo’n luxebehandeling, en daarom is het zo fijn dat er nu de nadruk gelegd wordt op de compacte originele vinylcatalogus. Puur in zijn eenvoud hoe ze oorspronkelijk op de markt gebracht zijn.

Samen met Mitch Easter wordt er op Brighten the Corners gezocht naar nieuwe inspiratiebronnen zonder hierbij veel af te wijken van de maatgevende Pavement sound. De producer is mede verantwoordelijk voor het verfrissende new wave randje op de eerste R.E.M. albums, waar hij steeds meer de nadruk legde op het jingle jangle spel van gitarist Peter Buck. Stephen Malkmus heeft zijn ruwe gitaarstijl zo ver doorontwikkeld dat hij hier nog weinig sturing in nodig heeft. Nu de bassisten een steeds bepalendere rol vervullen in de stuwende gitaarrock, richt hij zijn pijlen op Mark Ibold.

Die combinatie tussen beiden komt al direct mooi tot zijn recht in het ook ritmisch zeer sterk openende Stereo, welke terecht als single gelanceerd wordt. De kracht van Mitch Easter zit hem verder in het nadrukkelijk uitbouwen van het sferische rustmoment Type Slowly, waarbij hij de instrumenten prachtig laat ademen en het kenmerkende onbestuurbare elastische stembereik van Stephen Malkmus nog enigszins begeleidt.

De psychedelische Paisley Underground invloeden laten hun sporen achter op het in het Verenigd Koninkrijk succesvolle hitje Shady Lane en het stevig rockende Date With Ikea. Een onbegrijpelijke keuze om de twee pakkende singles Stereo en Shady Lane al aan het begin van Brighten The Corners te plaatsen, en ze niet verder te spreiden. Na de natuurlijke eenvoudige bevalling van de twee liefdesbaby’s laten ze de wereld vervolgens nog nagenieten van de bevredigende, maar soms ook bloedeloze naweeën.

Het album voldoet verder wel volledig aan het verwachtingspatroon van de groep, maar het verrassingseffect heeft plaatsgemaakt voor uitgebalanceerde perfectie van het geluid. De automatische piloot is tot gezagvoerder uitgeroepen en wordt op afstand bediend door Stephen Malkmus. Ook al memoreert de mellotron in Transport Is Arranged nog naar The Beatles, uiteindelijk is het toch een typerende Pavement productie geworden.

Je hoort toch wel een uitgebluste ietwat luie band terug, die er eigenlijk niet meer zo heel veel zin in lijkt te hebben. De opbloeiende sterrenstatus is wat ongemakkelijk passend gemaakt, wringt, en voelt niet vertrouwd lekker meer aan. Het ziet er naar uit dat Pavement dit zelf ook concludeert, en met het afgeronde Fin een gedenkwaardig eindakkoord inzet. Des te verwonderlijk is het dat ze vervolgens twee jaar later nog eenmalig zullen toeslaan met Terror Twilight.
Pavement - Brighten the Corners (vinyl reissue) | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van Niek
4,5
Wat een heerlijk plaatje met Transport is arranged als hoogtepunt . Beetje Lou Reed, vleugje Oldham maar vooral lekker eigen en goede balans tussen melodie en chaos. Erg blij mee; gaat veel in de speler in 2022

Omdat ik te jong was voor het eerdere werk, leerde ik Pavement pas kennen rond Terror Twillight.
Brighten the Corners is veruit mijn favoriete plaat van hen.

Ik snap hoe gaaf de eerste ep's en albums zijn. De gekte, het plezier, ik hoor het allemaal. Maar uiteindelijk vind ik de nummers van Malkmus (en Spiral Stairs!) op dit album gewoon veel mooier. Er zit veel minder valse lucht bij.

Vind ook veel soloalbums van Malkmus eigenlijk sterker dan Pavement. Maar dat is iets anders dan relevant of hip zijn. De eerste klap is een daalder waard, dus ik snap waarom Slanted en CRCR zo veel waardering krijgen. Dat kun je maar een korte periode doen.

avatar van Omsk
4,0
Ernie schreef:
Harness your hopes is toch een te lekker nummer ook! 1 van de weinige albums waarop een bonustrack met een geel sterretje aan de haal gaat bij me


Inmiddels het nummer dat Pavement een nieuw publiek laat aanspreken, iets wat ik overigens gemist had: Pavement on ‘Harness Your Hopes’ going viral: “It breathed new life into the band" - nme.com

Wel leuk Malkmus droge commentaar erop: “It made me feel bad that I didn’t put it on the album. Like, nobody said, ‘That’s a great song’ or something.”

avatar van vinejo
4,5
Deze vrijdag gevonden in Antwerpen, 5 euro voor de cd. Om een of andere reden had ik deze nooit gekocht, alle andere Pavement-plaveisels staan in de kast.
En man, wat een plaat! I just can t stop listening!
Al 4-5 keer beluisterd, niks anders tussendoor, en nog steeds heb ik de plaat niet doorgrond. Dit is genieten als in begin jaren 90 bij de eerste keer Slanted en Enchanted. Minder rommelig maar nog steeds zonder enig cliché, origineel, melodieus én tegendraads.
Tegelijkertijd ook wat solo werk van Malkmus op de kop getikt, als dat even goed is kan mijn zomer niet meer stuk.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:05 uur

geplaatst: vandaag om 20:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.