menu

Snarky Puppy - Family Dinner, Volume Two (2016)

mijn stem
3,83 (12)
12 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: GroundUP

  1. I Asked (6:54)

    met Becca Stevens en Väsen

  2. Molino Molero (5:30)

    met Susana Baca en Charlie Hunter

  3. Liquid Love (6:36)

    met Chris Turner

  4. Soro (Afriki) (8:17)

    met Salif Keita, Carlos Malta en Bernardo Aguiar

  5. Sing to the Moon (5:51)

    met Laura Mvula en Michelle Willis

  6. Don't You Know (10:43)

    met Jacob Collier en Big Ed Lee

  7. I Remember (6:33)

    met KNOWER en Jeff Coffin

  8. Somebody Home (6:30)

    met David Crosby

  9. Be Still * (4:33)

    met Väsen en Becca Stevens

  10. Fuego y Agua * (5:36)

    met Susana Baca

  11. Shapons Vindaloo * (8:04)

    met Väsen

  12. One Hope * (3:31)

    met KNOWER

  13. Brother, I'm Hungry * (8:36)

    met Nigel Hall en NOLA International

toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 56:54 (1:27:14)
zoeken in:
avatar van Reijersen
3,5
Snarky Puppy en Nederland hebben een uiterst goede verstandhouding. De groep muzikanten worden vanaf het begin als met warm uitgestoken hand ontvangen in ons kikkerlandje. En dan krijg je daar natuurlijk ook iets voor terug. Zoals bijvoorbeeld fantastische optredens.
En deel twee van Family Dinner. Een live opgenomen plaat waar allerlei gasten de revue passeren om ze vocaal en muzikaal te ondersteunen. Dat er een tweede zou komen was niets meer dan verwacht, na het succes van deel één. Dit keer komt de hulp van artiesten als Väsen, Becca Stevens, Laura Mvula, Jeff Coffin en David Crosby.
Een aardige mengelmoes dus die begint met latijnse invloeden op I Asked. Een rustige opener van het diner. Milono Molero zet die latijnse sferen voort. Een mooi en leuk nummer die de voorbode was voor deze plaat.
Liquid Love kent een fijn a capella begin, wat zich ontwikkeld in een soulvol en funky nummer. Het is een aanstekelijk nummer geworden. Om dan toch weer terug te grijpen, ons zelfs onder te dompelen in en naar latijnse sferen via Soro. Ook de Afrikaanse invloeden zijn duidelijk hoorbaar. In ieder geval is dit nummer werelds genoeg. Tevens ook wat experimenteler en vrijer dan voorgaande. Het swingt ook nog eens keihard.
Sing to the Moon kennen we al van het album van Laura Mvula. Het nummer krijgt hier wel een andere insteek, maar voegt verder weinig toe aan het origineel. Geef mij dan maar Don’t You Know met die crazy piano, het coole orgel en die fijne funky groove. Om dan over te gaan naar een totaal tempowisseling met rustige gitaar. Nummer waar veel in zit.
I Surrender is een typische Snarky Puppy song met een mengelmoes met van alles. Het klinkt als een jamsessie en dat is Snarky Puppy. Liever dat dan Somebody Home, wat na wat geklets verzand in wat saaie poppy/country/singer-songwriter muziek. Ook Be Still is wat rustiger, maar hier mag de gitaar in ieder geval fijn zijn gang gaan.
Fuego Y Agua laat ons romantisch de heupjes wiegen op latijnse klanken. Wat verwacht je anders met zo’n titel? Dan is Shapons Vindaloo wel anders met zijn prima blazers en licht funky karakter of wat te denken van het voortstuwende One Hope. Jammer is dan dat het vocaal eigenlijk best slecht is. Vocaal is afsluiter Brother I’m Hungry een stuk beter. Soulvol en met invloeden uit de gospel.

Verwacht je Snarky Puppy bij dit album? Nou, dat krijg je. In de lijn van volume one, gaat volume two rustig verder. Interessante plaat.

(bron: Opus de Soul)

Gast
geplaatst: vandaag om 13:38 uur

geplaatst: vandaag om 13:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.