menu

Josephine Foster - A Wolf in Sheep's Clothing (2006)

mijn stem
4,21 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Locust

  1. An die Musik (6:19)
  2. Der König in Thule (4:50)
  3. Verschwiegene Liebe (7:07)
  4. Die Schwestern (5:04)
  5. Wehmut (4:16)
  6. Auf einer Burg (11:45)
  7. Nähe des Geliebten (2:56)
totale tijdsduur: 42:17
zoeken in:
sxesven
Ha, toegevoegd, mooie Koen! Eén van mijn favorieten van 2006 tot nu toe, simpelweg prachtig namelijk. Josephine Foster, een Amerikaanse folk zangeres, doet Duitse traditionals. Dat pakt verrassend goed uit. Foster vreest namelijk ook het experiment niet, dus trekt midden in een folksong net zo graag een piepende gitaar open. Vervreemdend doch geniaal. 4*

Aan wat voor vreemde paddestoelen heeft mevrouw Foster toch geknabbeld? Onverwachts bleek dit een enigzins surreele ervaring. Folkliedjes met een bezopen electrische gitaar op de achtergrond (dat bij vlagen aan Tim Buckley's Lorca / Starsailor periode doet denken). Gezongen in het Duits ook nog. Ik zou zeker geen heavy machinery besturen als ik dit aan het beluisteren ben.

avatar van Justinx
Wat gaaf dat mensen hier op MuMe het bestaan weten van Josephine Foster! Haar vorige album vond ik echt geniaal, bijna net zo geniaal als Devendra, bijna. Ben echt benieuwd naar dit album, maar ik moet nog even na denken of ik dit album wel ga kopen. Het is kopen of niks; downloaden lukt niet.

Sietse
eigenlijk als ik heel eerlijk moet zijn is dit toch een stuk interessanter dan het werk van Devendra Banhard

avatar van Sander B.
Sietse schreef:
eigenlijk als ik heel eerlijk moet zijn is dit toch een stuk interessanter dan het werk van Devendra Banhard


Ben ik met je eens. Een album zoals Cripple Crow kan mij eigenlijk nog steeds niet echt bekoren.

avatar van Justinx
Ohhhhh, wij worden het nooit eens haha. Nee ik ben meer een aanhanger van Devendra. Banhart heeft toch al iets meer ervaring in het vak, maar boven dat toont hij meer inspiratie en vooral variatie dan Josephine Foster. Zo hoorde we alleen Devendra's gitaartje en voor je het weet op zijn nieuwe album wordt hij vergezeld door een (of zijn) bandje. Mensen klagen misschien over de vele nummers (of lange speelduur :S, kom op zeg, dat kan alleen maar positief zijn, niet?) maar dat brengt wel de variatie wat meer naar boven. Als je een nummer niet leuk vind, dan skip je 'm toch, nummers genoeg. Ook een nadeel bij deze cd; er blijven te weinig nummers over als je een bepaald liedje niet mooi vind, deze overslaan is daarom geen optie. Ook een minpuntje Nee laat ik mijn top-3 lijstje in dit genre zo opstellen: op 3. Josephine Foster, op 2. Antony & the Johnsons en op 1. Devendra Banhart. Zo! Nog een goede avond

Cripple Crow is wonderschoon.

Sietse
Banhart zou bij mij dus echt niet in het lijstje terug komen. Hij heeft erg mooie dingen gedaan, maar het is allemaal toch iets te veel hetzelfde (en cripple crow vond ik echt een tegenvaller)

Ik zou toch meer denken aan bijv. Animal Collective, Vashti Bunyan en inderdaad dan toch ook deze Josephine Foster.

Sietse
ohh en dan vergeet ik nog de ontzettend mooie platen van Marissa Nadler.

avatar van Ducoz
4,5
Ik vind dit een moeilijke plaat om te omschrijven en te beoordelen.
Ik vind het werkelijk fantastisch, al versta ik vrijwel niets van wat Madame hier zingt.
Duitse traditonals uit de 19e eeuw. Vertolkt op zijn Fosters, schots en scheef, misterieus.. dat zeker.

Ik waan mij in het Zwarte Woud, de mist kronkeld langs mijn benen. De schemer lijkt al te zijn ingezet, maar dat zou ook zomaar kunnen zijn omdat het blader dak(moet moet ik naalden zeggen, want als ik de ogen sluit zie ik dennen) nogal dicht is. Her en der komt een flard licht binnen, wat er een eeuwigheid over lijkt te doen -het lijkt te zijn vertraagd- tot dat het de bemoste vloer van het bos bereikt.
Achter dikke bomen die wel duizend jaar oud lijken doemt een oud, vervallen huisje op uit de duisternis. Het leek er eerder nog niet te staan..
Er komt een soort van zoete geur van rottende bladeren uit het huisje, vermengd met de geur van hallucinatie paddenstoelen.. Er komt een akelig geluid naar buiten, een oudvrouwtje roert in een ketel en gooit daar rare ingrediënten in. Ze zingt een naargeestige melodie dat op de golven van de bedompte lucht lijkt te drijven.. een heks zo u wilt.
Eeuwen oude legendes komen tot leven, de heks ontvoerde kinderen.. om zo jong te blijven.

Ik dwaal er langs en pluk wat paddestoelen en neem een hap... langzaam ploppen mijn oren en begint de omgeving langzaam te wiegen. Kleuren verschijnen en ik dwaal nóg dieper het bos in, een naargeestig geluid ... een soort van gekras klinkt in de verte.
Ik dwaal langs de muren van een vervallen kasteel waar in geen honderd jaar mensen zijn geweest, ik klim de muur op en klim naar de binnenplaats.. doodse stilte..
Ik ga naar de kerkers, dood en verderf. Er hangen wat skelletten in de cellen, arme stakkers.
Achter mij valt de deur in het slot, diezelfde geur van rottende bladeren en paddestoelen, ik draai me om en zie... het plaffond boven mijn bed, ijlend wordt ik wakker. Een koorts droom...

4,5 sterren.

4,0
Ik ben het na 9 jaar helemaal met Ducoz eens, een hele moeilijke plaat om te omschrijven en te beoordelen.
Ik heb deze plaat, enkel deze uitvoering Reissue 2018 gekocht op mooi vinyl. Bij de platenboer in een bak met 75 % korting, dus was bang dat hij deze niet meer zou verkopen. Een gelimiteerde versie, geremastered en nieuw art work + download code.
Voor alle duidelijkheid, de nummers op de plaat zijn niet zomaar Duitse volksliedjes , maar toch echt klassieke werken, gedichten (van o.a. Goethe) op muziek gezet door 19e eeuwse componisten Schubert, Wolf, Brahms en Schuman.
En daar gaat Josephine Foster mee aan de slag op geheel eigen, vaak vervreemdende manier. Eerst is het wat wennen aan het Duits, maar vooral op de manier waarop ze muzikaal met de nummers omgaat. De melodie blijft nog wel redelijk intact, maar de begeleiding met akoestische gitaar, piano, elektrische gitaren maakt het tot één of ander duister, freakerig sprookje. De term freak folk kwam wat in me op. Gemaakt in de populaire jaren van de neo-folk beweging, maar ik heb toch het gevoel dat het voor deze beweging ook wel zeer apart was wat Josephine Foster hier produceert.
Zelf ben ik best wel onder de indruk hiervan, maar ik hou op zijn best wel van producties die de randen op zoeken of er soms ook overheen gaan.
Ik ben ook redelijk nieuwsgierig naar ander platen van deze Amerikaanse folk artieste. Maar diegene die denken dat dit de traditionele, rustige of zoete folk is komt bedrogen uit bij deze plaat. Dit is echt obscure folk, maar dan wel in positieve zin.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:02 uur

geplaatst: vandaag om 08:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.