menu

Corinne Bailey Rae - The Heart Speaks in Whispers (2016)

mijn stem
3,41 (16)
16 stemmen

Verenigd Koninkrijk
R&B / Soul
Label: Virgin

  1. The Skies Will Break (4:53)
  2. Hey, I Won't Break Your Heart (4:48)
  3. Been to the Moon (4:04)
  4. Tell Me (4:08)
  5. Stop Where You Are (4:10)
  6. Green Aphrodisiac (5:51)
  7. Horse Print Dress (4:03)
  8. Do You Ever Think of Me? (5:26)
  9. Caramel (5:15)
  10. Taken by Dreams (3:55)
  11. Walk On (4:26)
  12. Night (4:32)
  13. In the Dark * (4:49)
  14. Ice Cream Colours * (3:15)
  15. High * (5:46)
  16. Push on for the Dawn * (6:11)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 55:31 (1:15:32)
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Even de singles toegevoegd aan mijn playlist van 2016 want dit klinkt lekker smooth en beïnvloed door Jazz zou ik zeggen in Been To The Moon en Green Aphrodisiac.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Een goed album om 's morgens langzaam wakker mee te worden of 's avond relaxed te eindigen. Dat is ook het grootste nadeel, het iets te veel smooth. Ze hadden beter de diverse bonustracks tussen de rest in moeten schuiven dan is er meer afwisseling. Zal deze nog eens een paar keer luisteren en kijken of er meer blijft hangen naast de singles.

Afsluiter op de Deluxe versie Push on for the Dawn klinkt als iets van Jeff Buckley, is dit een cover? Wat mij betreft muzikaal het meest interessante nummer op het album (maar dan moet je dus de bonustrack versie hebben).

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Corinne Bailey Rae - The Heart Speaks In Whispers - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Toen Corinne Bailey Rae in 2006 haar titelloze debuutplaat uitbracht, was de vijver met neo-soul zangeressen overvol, maar desondanks wist de Britse zangeres indruk te maken met een plaat die net wat verder buiten de lijntjes durfde te kleuren dan de platen van haar collega zangeressen en bovendien in vocaal opzicht meer overtuigde.

Het leek de start van een mooie carrière, maar het liep anders. De onverwachte dood van haar partner in 2008 hakte er stevig in bij Corinne Bailey Rae.

In 2010 verscheen weliswaar haar tweede plaat The Sea, maar het verlies van haar partner was op dat moment nog lang niet verwerkt en bovendien was Corinne Bailey Rae ingehaald door een heel contingent nieuwe soulzangeressen, onder wie bijvoorbeeld Amy Winehouse.

Na het bijzonder emotionele en wat mij betreft ijzersterke The Sea is het zes jaar stil geweest rond Corinne Bailey Rae, maar eindelijk is ze terug. De Britse zangeres heeft haar leven inmiddels weer op de rails en heeft weer zin in het leven.

The Heart Speaks In Whispers is dan ook een totaal andere plaat dan de emotionele voorganger. De nieuwe plaat van de Britse zangeres sprankelt en verwarmt en ligt bijzonder lekker in het gehoor. Het lijkt even het soort muziek dat het ene oor in en het andere oor weer uit gaat maar ondertussen wel je hoofd vol zonnestralen heeft gestopt, maar net als op haar vorige platen laat Corinne Bailey Rae horen dat ze net wat meer kan dan haar talloze concurrenten.

Ze beschikt over een heerlijk stemgeluid dat in meerdere genres uit de voeten kan en die genres worden geen van allen geschuwd. Soul vormt de basis voor The Heart Speaks In Whispers, maar ook op deze nieuwe plaat maakt Corinne Bailey Rae uitstapjes richting jazz, folk en R&B.

The Heart Speaks In Whispers is niet alleen in vocaal opzicht beter dan de meeste andere platen in dit genre, want ook de productie en instrumentatie zijn net wat avontuurlijker, veelzijdiger en warmer dan gebruikelijk.

De muziek van Corinne Bailey Rae is toegankelijk en hitgevoelig genoeg om een groot publiek aan te spreken, maar biedt ook voldoende verrassing om liefhebbers van omliggende genres te interesseren, zeker wanneer de beats gas terug nemen en de emotie het wint. Derde prima plaat van deze zeer talentvolle Britse zangeres. Erwin Zijleman

avatar van Reijersen
4,0
Met dit album komt de sympathieke zangeres met haar derde album. Echt bekend werd ze met de luchtige zomerhit Put Your Records On van haar debuut uit 2006. Maar ook in die tijd blonk ze vooral uit in gevoelige, kleine liedjes die ze bezong met breekbare, maar ook warme stemgeluid.
Een heftige persoonlijke gebeurtenis zorgde er daarna voor dat haar vervolgplaat uit 2010 een stuk donkerder van toon en tekst was dan die zomerse debuutplaat. Ze weet haar gevoelens duidelijk goed te vertalen naar haar muziek. En de eerste singles van dit nieuwe album beloofden in ieder geval dezelfde muziekstijlen die je kan omschrijven als een mengeling van pop, jazz, R&B, singer-songwriter en soul. Soms met de nodige energie zoals de zeer fijne opener The Skies Will Break. Een nummer met de volle overtuiging gebracht. Soms heel herkenbaar als Corinne Bailey Rae. Een voorbeeld daarvan is Hey, I Won’t Break Your Heart. Een nummer met een lichte productie en haar even lichte stem. Iets wat ze dan weer doortrekken naar Been to the Moon. Het verschil is daar wel dat ze er voor hebben gekozen een meer aanwezige productie in het nummer te plaatsen. Meer beats.
De vrolijkheid van eerder genoemde wereldhit laat ze ook dit album niet achterwege. Tell Me is zo’n nummer met een vrolijke vibe. Wat ik erg leuk vind aan dit nummer zijn de tempowisselingen, daar past die meer aanwezige productie dan weer prima bij.
Ze laat daarbij ook zeker wel andere kanten van haar horen. Zo horen we juist meer gitaren, en die doen het goed, op Stop Where You Are. Dit is dan juist meer een popnummer en leuk voor de afwisseling. Voer voor hitlijsten, zoals de reeds bekende single Green Aphrodisiac dat zonder twijfel ook is. Een sterke single trouwens. Goede manier om je nieuwe plaat te promoten als je singles van dergelijke kwaliteit zijn.
Op Horse Print Dress bedient Corinne zich dan weer meer van discoinvloeden. Wederom een erg vrolijk nummer dat haar stem goed past en de tijd van het jaar ook goed past. Om dan moeiteloos te switchen naar haar bekende dromerige stijl op Do You Ever Think of Me. Een prachtige en mooi ontspannen song. Dit doet het altijd wel goed bij mij. Iets wat ook weer opgepakt wordt met Caramel. En dan weer in iets mindere mate via het toegankelijke en erg fijne Take By Dreams.
De vertrouwde dromerige, rustige stijl is wel weer duidelijk terug op Walk On. Als je naar dit soort nummers luistert weet je dat er een handtekening van Bailey Rae onder staat. Luister bijvoorbeeld ook maar eens naar Night, In the Dark of High. Allemaal nummers met hetzelfde en authentieke idee.
Daar zit nog wel het erg vrolijke en uiterst aanstekelijke Ice Cream Colours tussen. Om het album uiteindelijk af te sluiten met het prachtige Push on For th Dawn. Echt een heel erg mooi nummer die het album met waardering afsluit.

Ik kan er wel duidelijk over zijn en dat ben ik wellicht als geweest, maar Corinne Bailey Rae heeft met dit derde album een schot in de roos geplaatst. Bulls-eye, precies in het midden. Een erg mooie plaat met de nodige afwisseling, het verlangen naar herkenbaarheid en ook wat verrassingen. Corinne laat met haar mooie stem de zon altijd schijnen en die mag van mij nog wel even blijven schijnen met dit soort muziek.

(bron: Opus de Soul)

Gast
geplaatst: vandaag om 09:24 uur

geplaatst: vandaag om 09:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.