Golden Smog - Another Fine Day (2006)

Golden Smog is een soort supergroep, met leden van vooral The Jayhawks, aangevuld met Soul Asylum-gitarist Dan Murphy en het Genie achter Wilco, Jeff Tweedy.

Het is vooral mijn voorliefde voor Tweedy en Wilco waardoor deze cd me werd aangeraden, maar daarvoor hoefde ik het eigenlijk niet te beluisteren. Tweedy's bijdrage is namelijk vrij minimaal. Dat hoeft geen negatief punt te zijn, want in de band spelen nog minstens drie andere songwriters van naam.

In dat laatste zit ook een mogelijk probleem: het is een beetje een lappendeken, Golden Smog. Vier songwriters is toch een beetje veel kapiteins op het bootje. Omdat je met de ene songwriter of zanger toch meer hebt dan met de andere, is wisselvalligheid bijna niet te vermijden. Best verassend dus, dat er maar één nummer op de plaat staat waar ik echt totaal niks mee kan: '5-22-02'. Zoetsappige, studentikoze countrypop vind ik dat, bah. Verder vind ik 'Corvette' en 'Frying Pan Eyes' ook niet heel bijzonder, hoewel die laatste wel weer een lekker vieze gitaarsolo heeft.

Volop genieten, voor de rest, en echt niet alleen maar van de paar liedjes van Jeff Tweedy (hoewel 'Listen Joe, dat hij samen met Jayhawk Gary Louris schreef, wel mijn favoriet van de plaat is). Maar ook van het titelnummer met dat heerlijk aanstekelijke refrein, of het lekker noisy aangeklede Beautiful Mind. De melancholische zangharmonieën in Cure For This, of het prachtige schimmenspel van Gone ('are you happy where you are?').

Bonuspunten ook voor het coveren van een liedje van Dave Davies ('Strangers'). Gruwelijk interessante popmuzikant en liedjesschrijver, maar om begrijpelijke redenen totaal overschaduwd door zijn broer Ray. 'Strangers' door Golden Smog mag gelden als een sympathiek, en zeer geslaagd, eerbetoon.

Minpunten zijn er dan weer voor de lelijke hoes. Het lijkt wel of een of andere mislukte kunstacademiestudent het in tien minuutjes in elkaar heeft zitten knippen en plakken. Doet verder niets af aan de muziek, maar toch.

Vier sterren, voorlopig, maar dat kan nog hoger uitvallen. De werkelijke waarde van albums blijkt vaak pas over een langere tijd (bij mij althans wel). Eerst ga ik me maar eens in het oudere werk van deze band verdiepen. Niet alleen omdat deze kennismaking me bevallen is, maar ook omdat ik nog wel eens een paar juweeltjes van Jeff Tweedy kan gaan ontdekken. Tsja, hij blijft het Genie achter Wilco, he?