De plaat begint een beetje als een spacerock/stonerrock plaat (overigens erg aangenaam), en snap je het bericht van
Alicia niet helemaal. Loodzwaar? Laag gestemd? Dat valt toch mee, denk je dan.
Maar dan slaat het toe, inderdaad. Het zit dan ook zo: de band mixt zeg maar die beetje seventies psychrock (denk Hawkwind's langzamere nummers) met meer stonerdoom-achtige stukken. Maar echt doom-metal is het niet. Het is meer van het type doom waar Black Sabbath in het begin mee kwam, en een beetje waar Trouble mee aan kwam zetten. Misschien ook wel wat vergelijkbaar met Monster Magnet's eerste platen. Loodzwaar vind ik het dan weer niet. Log en traag zeker wel, en dat is best lekker.
Tekstueel (denk ik) en conceptueel (afgaande op de hoes) zit de band dan ook meer in psych/space hoek dan in het occulte.
Een fijne ontdekking deze langzame, logge stonerspacedoomrock. Had ik al eens gezegd dat de slak één van mijn lievelingsdieren is?