Gemengde gevoelens, dit album bevat hele lekkere covers in een speciaal Jorn sausje maar tegelijkertijd ook wel een paar missers helaas.
I Knew There's Something Going On & Running Up That Hill zijn in ieder geval zonder enige twijfel fijne openers van het album, een cover maar dan geheel in de herkenbare Jorn style en nummers die je niet snel verwacht van hem. Erg leuk! Lijkt mij ook gaaf om live te mogen horen trouwens.
Rev on the Red Line is helaas wat minder, kan ook het nummer op zich zijn wat mij weinig doet maar op de 1 of andere manier sluit deze niet lekker aan bij de eerste 2 nummers.
You're the Voice is geen speciale cover maar welkom op dit album en ook Live to Win klinkt lekker en heeft uitstekende bekende lyrics voor Jorn. (Ook al is het een cover) Don't Stop Believin' is een aardige toevoeging en ligt lekker in het gehoor.
Killer Queen klinkt heel erg als het origineel, wat dat betreft een goede cover maar wat mij persoonlijk betreft had er nog wat meer pit in gemogen.
Hotel California klinkt wel weer erg fijn, het bekende en grijsgedraaide nummer waar hij een leuke eigen draai aan geeft.
Jorn heeft in het verleden laten blijken erg goed te zijn in covers van Dio, hij heeft zelfs een album die genaamd is naar the god of metal. Toch valt Rainbow in the Dark mij tegen, het leeft niet zo als het origineel en het klinkt redelijk saai en pas op het einde zet Jorn zijn strot wat meer open.
The Final Frontier klinkt gelukkig beter en Stormbringer is een heerlijke cover maar wel een cover die hij jaren geleden al gedaan heeft en daarom een vreemde keuze. Het nummer is gewoon het zelfde alleen in de studio zijn er wat kleine dingen veranderd. Jorn zei in een interview dat hij er nog veel meer nummers op had willen zetten, waarom dan in hemelsnaam weer het zelfde nummer?
Het album sluit heerlijk af met Die Young en hier laat Jorn weer horen waarom hij de aangewezen man is om een Dio (Sabbath) nummer te mogen coveren!
3,5 sterren lijken mij op hun plaats.