Near the Parenthesis - Go Out and See (2006)

Deze verdient ook wel wat meer stemmen.

Ssshhh en krrsssp (f)luisterelectronica in de trant van Yasume met sterke associaties omtrent bosrijke omgevingen, zonsopgang, dauw op grasspietjes en van die kleine beekjes met zachtjes klaterende mini-watervalletjes.

Vreselijk mooi dus. En ergens volgend jaar te bewonderen bij - hoe kan het anders - n5MD.

Dit is mijn vaste CD'tje om bij in slaap te vallen de laatste weken, heerlijk fijn plaatje, waardoor ik niet eens dekens nodig heb op mijn bedje, want dit is warm genoeg om de nacht door te komen. Zo'n album dat voelt als een mooi klein kaarsje dat een hele nacht door kan branden, ook al is het daar niet groot genoeg voor.

Ik heb de afgelopen maanden echt devine moments gehad met "Go out and See". Dit gaat mijn top 10 in voor een hele lange tijd. Emotionele, warme en fijne electronica, samen met Yasume beste in zijn soort. Ik hoop dat er nog meer NTP-momenten zullen volgen.

Eén van de elektronische albums waar ik de laatste tijd zeer vaak naar teruggrijp... inderdaad bijzonder mooi.

Sorry trouwens dat ik het gemiddelde naar beneden haal door 4,5* te stemmen

Wauw, al 3 stemmen voor een van de mooiste en meest sfeervolle albums van het jaar!

Wie volgt?

Onderhond is al getipt .

En als ik hem vind, volg ik zeker ook

Schitterend album, deze zal ik zeker nog meer dan 100 maal beluisteren. Zegunder is tevens een naam die er me wat op doet peinzen. Dank trouwens voor de mensen die hiervoor al hadden geschreven.

En jij bedankt voor het tippen van Zegunder, want wat een betoverend mooi album is dat zeg

Klinkt goed, ik ga hier ook eens achteraan

Dank je. Doet me veel plezier dat je de moeite nam om het eens te beluisteren.
Dit album wordt nog beter en beter met de luisterbeurten.
Het is allemaal zo vluchtig en heel moeilijk om de liedjes te plaatsen en te herinneren tot je het album wederom hoort en beseft hoe mooi het allemaal is.

Het doet inderdaad wat denken aan Yasume, al begin in wat dat soort electronic betreft toch een kleine moeheid te voelen. Daar ben ik dan inderdaad weer, maar dat analoge gaat me net te snel ietsjes vervelen.

Uiteindelijk een klein puntje van kritiek, maar het heist dit album na de eerste luisterbeurt niet hoger dan 4*. Van mij mag het puurder en helderder, wat meer contrast met het crunchy gedeelte.

Verder wel een mooi albumpje.

Dat onscherpe geluid wist mij juist enorm te verrassen. Is dat typisch 'analoog', of gooi ik nu verschillende termen door elkaar? Het maakt dit album toch weer anders dan enkele andere electronica-favorieten, zoals albums van Ochre en Lapsed.

Ik vind het in ieder geval een mooi geluid. Maar het mooiste zijn die spaarzame fragmenten waarin het geluid wél heel scherp en helder klinkt. Alsof je op de radio fijne muziek hoort, met de tuner lang moet zoeken naar de juiste frequentie en 'm dan plotseling, kortstondig weet te vinden. Uit de vage brij kristalliseren zich dan opeens schitterende melodieën. Dat zijn prachtige, zeldzaam warme momenten. Ik vind dit album een aaneenschakeling ervan.

De score zweeft tussen 4 en 4,5*.

Deze plaat vind ik eenvoudigweg saai, ik zal wel tegen de ambient-gerichte schenen trappen, maar ik kom bij herhaaldelijk luisteren op geen enkel innovatief geluid, op iets wat me kan boeien of vasthouden. Het is allemaal erg vluchtig en valt ook erg in de lijn van artiesten die dit ook al hebben gedaan. Vernieuwing niet bespeurd dus. Geef mij maar artiesten die er wat meer tempowisseling, beats en energie in gooien.

En vanavond viel het kwartje. 4.5* Paar prachtige nummers, bijna (maar net niet) zo goed als een SubtractiveLAD.

Fijn Onderhond, ik schrok al .

Wonderschoon. Dat komt in me op tijdens het luisteren van deze plaat. Wat een mooie, zachte muziek. Ik vind het anders aardig puur. Aanrader! De nieuwe is zojuist binnen, ik ben benieuwd wat ik daar van vind!

Mensen vragen zich wel eens af waarom ik van die vage muziek luister. Nu is dat geen nieuws. Als ze dan vragen of ik ze kan 'introduceren' met het geluid uit de wereld van de abstracte glitch muziek, want daar heb ik het eigenlijk over, dan begin ik meestal met dit vriendelijk plaatje, die heel goed wordt opgepakt bij leken. Een beginpunt om het zo maar eens te noemen. Near the Parenthesis heb ik altijd goed gevonden, maar ik waardeer hem steeds meer. Deze plaat is zijn eigen beginpunt, en de oorsprong van al het goede dat mocht volgen, dat krijgt er nu een dikke vette (halve ) punt bovenop.

4,0 > 4,5*

Wel aardig, maar ook een beetje saai. Doet me denken aan Vector Lovers.

'Go out and see' krijgt het gewoon voor elkaar dat ik, tijdens het luisteren op mijn werk', afdwaal en wegzink en wordt overvallen door kippenvel en emotie, dat vind ik toch erg knap. 6*

March > September, fe-no-me-naal.

De laatste jaren verdwaal ik steeds liever en liever in dit soort muziek, niets dat je op de radio tegenkomt maar alleen op de eigen persoonlijke afspeellijst terugvind. Muziek die zich nergens opdringt maar er gewoon is en gewoon de ondersteuning vormt bij beelden die voorbij je netvlies glijden al dan niet in real life of in gedachten.