menu

Exuma - Exuma (1970)

mijn stem
3,98 (71)
71 stemmen

Bahama's
Folk / Wereld
Label: Barclay

  1. Exuma, the Obeah Man (6:20)
  2. Dambala (5:40)
  3. Mama Loi, Papa Loi (4:36)
  4. Junkanoo (3:24)
  5. Seance in the Sixth Fret (7:16)
  6. You Don't Know What's Going On (3:31)
  7. The Vision (7:58)
totale tijdsduur: 38:45
zoeken in:
avatar van shinybeast
5,0
voodoo ritmes onder hippie gezang. luister en onderga.
en je waant je letterlijk in een andere wereld!

4,5
Inderdaad een briljante plaat. Een soort extreme versie van Dr. John's Gris Gris.

avatar van lebowski
4,0
Vooral de eerste vier tracks zijn sterk, heerlijke sfeer. Daarna zakt het wat mij betreft een beetje in, maar misschien is thee niet het ideale drankje bij deze plaat

avatar van shinybeast
5,0
ik vind juist de twee laatste nummers het sterkst

4,5
I'm Exuma, I'm the Obeah Man

avatar van klaezman
4,5
Dankjewel lieve Exuma

4,5
Waar blijven al die liefhebbers van spannende muziek hier?

Coffee
Hier. Fantastisch album, maar weinig te zeggen.

avatar van Lennonlover
Ik zoek hem al een tijdje maar vind hem nergens. En begin nu geen url's te geven van online cd-sites, want ik koop toch niets via internet...

4,5
Waarom niet? Heb m ook via het internet gekocht, ik denk niet dat je hem snel in een cd-winkel zal vinden...

Coffee schreef:
Hier. Fantastisch album, maar weinig te zeggen.

Een waardering moet toch wel kunnen

avatar van Dwejkk_
4,0
"The Obeah Man", wat een spannend nummer . Snel meer van deze man opzoeken.

avatar van Masimo
4,5
Briljant.

Kan me wel vinden in de omschrijving van obsessed - Gris Grisserig, en tamelijk briljant. Hier is Obeah Man favoriet, maar eigenlijk is de rest ook allemaal sterk. Flinke ontdekking dit, erg gaaf!

Heb Exuma nummer twéé ook maar 'ns digitaal binnengehaald..

avatar van Masimo
4,5
Inmiddels helemaal verslingerd hieraan. Fantastische muziek. Het begin blijft het sterkst, wat mij betreft.

Maar - ik vroeg me na een mislukte muzikale expeditie af: kennen andere liefhebbers hier van Exuma meer van dit soort muziek? Iemand die meer soortgelijks delen kan?

avatar van niels94
4,0
Mijn bespreking uit het Niels Tip-Topic. Deze werd me getipt door Masimo:

Van een zomers soulalbum via loeiharde harsh noise naar depressieve screamohardcore, om vervolgens in het oerwoud van de Bahama’s te belanden: tot nu toe vermaak ik me opperbest met dit topic

Maar goed, muziek van de Bahama’s dus, waarvandaan een charismatische Caribische man ons toezingt. Hierin wordt hij begeleidt door vaak erg werelds (als in het genre) aandoende instrumentatie, waarbij een breed pallet aan percussie-instrumenten en de akoestische gitaar de boventoon voeren. De naam Dr. John heb ik verschillende keren voorbij zien komen in verband met dit album als het gaat om de zang. Nu ken ik nog geen muziek van hem (staat wel op de ‘to listen’ lijst, zeker na het beluisteren van dit album ), dus daar kan ik hem niet mee vergelijken. De enige waar ik enige associaties mee heb is Bob Marley. Dit komt deels vanwege Exuma's tongval, maar ook gewoon vanwege zijn stem. Toch prefereer ik puur qua stem Exuma boven Bob Marley, omdat hij in mijn beleving wat gepassioneerder en geëmotioneerder klinkt dan Bob Marley meestal klinkt.

Met deze stem weet hij mij op Dambala, mijn favoriet van dit album en van huizenhoog niveau, diep te raken. Echt een meesterlijk nummer: puur vanwege dit ene nummer is dit al moeite van het beluisteren waard. Dit album heeft echter nog wel meer te bieden dan Dambala: Dit album bestaat uit meer dan prima muziek. Wat er vooral zo fijn aan is, is de sfeer, al is die niet altijd even gemakkelijk. Met name Seance in the Sixth Fret, dat begint met een soort huilgeluiden en snikken en eindigt met een schreeuwende Exuma, doet ietwat vreemd aan. Verder doet deze muziek je toch op een exotische plek wanen. Waar dat precies is mag je zelf invullen, ik zie deze man zo in het oerwoud zitten met een groep muzikanten om hem heen, maar ook op een rotsblok bij de zee of in een dorp, bij een kampvuur. Niet in een luxe appartement met vloerverwarming in elk geval, al zou deze muziek daar bij wijze van spreken best opgenomen kunnen zijn uiteraard.

Toch is er wel degelijk een minpuntje. Zo besluit Exuma op Junkanoo het oerwoud (of het strand, zo u wilt) te verlaten en een voetbalveld op te gaan. Nu weet ik niet hoe hoog de Bahama’s op de wereldranglijst staan als het om voetbal gaat, maar als dat niet zo hoog is zou het me niet verbazen. De spelers luisteren namelijk zeer slecht naar de scheidsrechter waardoor die continu op zijn fluitje moet blazen. Ik zou geïrriteerd weglopen, Exuma heeft het opgenomen, er wat percussie en nog wat fluitjes aan toegevoegd en het op zijn album gezet. Nu goed, laat ik niet overdrijven: het is aan te horen, maar ik vind het erg weinig toevoegen aan het geheel. Verder vind ik het album aardig constant, al doet het laatste deel toch wel iets onder voor de eerste drie nummers, en dan met name voor Dambala.

Al met al dus een zeer sfeervol album dat op één missertje na redelijk constant is. Het is een fijne luisterervaring, waarvoor ik Tomas dank. En wie weet gaat dit in de toekomst nog wel meer indruk op me maken. Voor nu in elk geval 3,5*

avatar van niels94
4,0
Seance in the Sixth Fret is overigens vroege emo. Duidelijk.

4,5
niels94 schreef:
Seance in the Sixth Fret is overigens vroege emo. Duidelijk.


avatar van Heester
5,0
Wow, gewoon wow.

Ik ben gelijk verkocht.

avatar van Paalhaas
4,5
Het titelnummer is een klassieker van formaat. Echt alles klopt. MUZIEK. F*cking inspiratie, f*cking kunst zoals het bedoeld is.

Even op gitaar uitgevogeld: F (laatste slag van de maat alleen wijsvinger) in de coupletten en Bb-C in het 'refreintje'.

avatar van Supersid
4,5
Dit is echt wel straf spul, 1 van de ontdekkingen van het jaar (voor mij)!

avatar van -SprayIt-
4,5
Wauw, meerdere malen beluisterd deze week en wat een ontdekking! Alles zit er in, erg knap. Dit kan nog wel eens een volle score gaan worden op lange termijn.

avatar van Cellulord
3,0
Hm, moet dit eens herluisteren want julie zijn er echt enthousiast over terwijl ik er maar 3 sterretjes aan gaf.

dit is me onlangs nog eens overkomen en dan krijg je van die quantum sprongen van 3 naar 4.5

avatar van Cellulord
3,0
Tja, een herbeluistering heeft hier niet veel veranderd (geen quantum-sprongen ).
Textueel is het wel leuk maar muzikaal doet het me echt niets. De laatse 3 tracks vind wel leuk en die trekken het album toch nog naar de 3*. De hoes die vind ik wel zeer goed.

Dit lijkt me wel zo'n plaatje dat een heel stuk beter is met een gekruid sigaretje. Maar ja, muziek moet eerst en vooral goed zijn zonder doping .

Gast
geplaatst: vandaag om 11:43 uur

geplaatst: vandaag om 11:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.