Delain - Moonbathers (2016)

Lyric video voor The Glory and The Scum is hier te vinden!

Voorproefjes van het gehele album hier te beluisteren.

Deze cd is weer typisch Delain, dat is tegelijk een voor en een nadeel. Een voordeel omdat hun werk altijd goed is en een nadeel omdat het weinig vernieuwend is. Met een stem wacht ik nog even maar het wordt zeker een voldoende.

Romijn heeft een punt, maar door de jaren heen is de stem van Charlotte volwassen(er) geworden. Persoonlijk vindt ik dat een pluspunt. Vooral op de wat rustiger nummers is dat heel goed te horen. Het grunten in "Hands of God" had voor mijn niet gemoeten. Ik ben daar niet echt een fan van. Live wordt dit overigens overgenomen door Otto. Op dit album is de brulboei van dienst de dame van Arch Enemy. Maar ook dat is één van de vaste ingrediënten van deze band.

The Glory and The Scum en Fire With Fire zijn lekkere nummers. Hopelijk haalt deze de setlist straks.
Suckerpunch was al een tijdje geleden als voorproevertje uitgebracht. Ik vreesde toen het ergste, want het viel me niet in de smaak. Ook het 2de nummer die vooraf verscheen (Turn The Lights Out) is niet echt mijn goesting. Live ging die echter vlot binnen bij de trouwe schare fans (waar ik mezelf eigenlijk ook toe reken).

Scandal is een cover van Queen. Altijd riskant om een nummer van zo een wereldband te coveren. Maar het klinkt goed (persoonlijke mening).

Nu is het uitkijken naar de concerten te Antwerpen en Amsterdam.

Oeh zou het echt? Dat is nog eens een leuke keuze voor een cover! Ben zeer benieuwd

Heb het album nu een aantal keer gehoord en moet zeggen dat dit weer een prima cd is. Net als alle andere Delain cd's luistert deze weer lekker weg. Mijn favoriete nummers zijn Fire With Fire en The Glory and the Scum, het rustige nummer Chrysalis vindt ik ook prima uit de verf komen. Toch moet ik wel zeggen dat de vorige plaat mij net iets meer aansprak, al kan ik nog niet echt duiden waar dat aan ligt.


Ja, daar heb je zeker gelijk in. Ze heeft misschien niet de hoge stem van Sharon den Adel of Tarja Turunen, maar ze weet daardoor wel echt een eigen 'sound' te creëren. Het leuke is ook dat ze eigenlijk elk album beter wordt en ze is pas 29 dus dat beloofd wat.

Gisteravond en vanavond dit nieuwste album van Delain helemaal beluisterd. En ik ben weggeblazen, hoor! Delain heeft zichzelf mijns inziens overtroffen met dit album! Wat een bombast, wat een ruig werk! Ik denk dat dit wel het ruigste en meest duistere en symfonische album van Delain is tot nu toe...
De nummers zijn behoorlijk divers, dus ik vind het dan ook moeilijk om favorieten aan te wijzen. Stuk voor stuk is ieder nummer prachtig, er staat naar mijn mening echt geen enkel zwak(ker) nummer op dit album. Wellicht dat ik over een tijdje toch merk dat ik bepaalde nummers het liefste draai, maar voor nu vind ik het echt lastig om dit aan te geven.
Tot slot: wauw, wat is Charlotte's stem ontwikkeld! Als je Lucidity en Moonbathers vergelijkt kun je bijna denken dat het twee verschillende zangeressen zijn, vind ik. Op dit album overtreft Charlotte zichzelf duidelijk met een nummer als Scandal, daar zit ze echt tegen de top van haar kunnen aan!

Ja, echt heel tevreden en heel blij met dit album, het was het wachten dubbel en dwars waard!

Delain vind ik altijd een hele leuke band, maar nooit weet een album mij als geheel helemaal weg te blazen. 'Moonbathers' volgt wat dat betreft getrouw de voorgaande albums. De accentjes liggen weer wat anders in de productie, waardoor dit album een eigen gezicht krijgt binnen de discografie, wat agressiever, maar in de kern is het nog steeds een echt Delain album en mensen die de band sowieso al apprecieerden zullen hier geen buil aan vallen. Qua composities is Delain altijd vrij divers en zo ook hier, al vind ik persoonlijk 'Chrysalis' en 'Hurricane' vrij moeilijk door te komen, en ook 'Turn the Lights Out', hoewel prima als b-kantje op de EP destijds, vind ik hier wat gewoontjes overkomen. Daar tegenover staan nummers als het wat agressieve 'Fire With Fire', de enorm sterke single 'Suckerpunch', en het wat bezwerende 'Danse Macabre'. Ook de Queen-cover 'Scandal' vind ik enorm geslaagd en deze laat inderdaad zien wat een geweldige zangeres Charlotte Wessels werkelijk is.

Inmiddels merk ik dat ik toch bepaalde nummers vaker opzet, die heb ik maar als favorieten gekozen: Fire With Fire, Pendulum en The Monarch. Maar nogmaals: ieder nummer vind ik echt super!

Jup, een hele lekkere cd dit. Jammer dat deze en de recent uitgekomen cd van Tarja zo weinig aandacht krijgen op Musicmeter. Beide verdienen beter naar mijn mening.

Weer een lekkere cd van Delain. Ik ga op 30 september weer eens luisteren hoe het live klinkt.

Die cover was de aanleiding het hele album eens te proberen, ik was Delain alweer uit het oog verloren... Ik vind het wel erg leuk gedaan, en de rest van de tracks staat als een huis. Een uitstekend album. Wat lichter en minder pretentieus dan Epica, maar Delain doet er kwalitatief inmiddels nauwelijks voor onder.

Er worden weinig risico's genomen op dit vijfde album, of het moet de loodzware opener Hands Of Gold zijn, die er direct lekker vet inhakt. De prima Queen-cover Scandal is dan ook nog wel opmerkelijk. Verder is het de gebruikelijke sfeervolle afwisseling van stevige en meer melodieuze songs, met uiteraard een hoofdrol voor zangeres Charlotte Wessels, hier uitstekend bij stem. Het gebrek aan verrassingen zorgt ervoor dat het album een beetje spanningsloos is. Het is allemaal degelijk genoeg, maar het blijft een beetje een herhaling van eerdere zetten.

Ja, die mening deel ik wel op zich. Misschien dat meer bekendheid met eerder werk tot een iets lagere score had geleid. Maar het klonk toch erg lekker allemaal. Voor complexe songstructuren, spanning en nog meer contrasten moeten we toch bij Epica zijn.