menu

The Smashing Pumpkins - Machina/The Machines of God (2000)

mijn stem
3,36 (266)
266 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Virgin

  1. The Everlasting Gaze (4:00)
  2. Raindrops and Sunshowers (4:39)
  3. Stand Inside Your Love (4:14)
  4. I of the Mourning (4:37)
  5. The Sacred and Profane (4:22)
  6. Try, Try, Try (5:09)
  7. Heavy Metal Machine (5:52)
  8. This Time (4:43)
  9. The Imploding Voice (4:24)
  10. Glass and the Ghost Children (9:56)
  11. Wound (3:58)
  12. The Crying Tree of Mercury (3:43)
  13. With Every Light (2:56)
  14. Blue Skies Bring Tears (5:45)
  15. Age of Innocence (3:55)
  16. Speed Kills * (5:15)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:12:13 (1:17:28)
zoeken in:
avatar van Pinsnider
4,0
Thunder schreef:

Nota: Ben ik de enige die kippenvel krijgt van I of the mourning? Crisis, wat een prachtig nummer is dit zeg.


...Nee, dat ben je zeker niet! Als bewijs zend ik onderstaande (niet meer geheel actuele) tekst mee die ik heb opgeduikeld uit mijn prive-archief...
Voorts kan ik melden dat in de jaarlijkse top 100 allertijden van Pinsnider I of The Mourning een trotse vierde plaats inneemt!



Ode aan een Lied:

De vaste bezoeker van deze pagina's weet het ondertussen. Uw recensent is nogal gecharmeerd van een ter ziele gegaan muzikantencollectief uit Chicago dat bestond uit een kale zanger annex liedjesschrijver, een nietszeggende meestergitarist, een stuwende bassiste en een buitenaardse drummer. Nu wil dit specifieke geval dat de heren en dame al ver over hun artistieke hoogtepunt waren toen daar ineens een chanson de revue passeerde (op één van hun laatste platen) dat nogal de aandacht opeiste. Het kleinood heet "I of the mourning", een weinig verheffende, typische zeurtitel, waarin de kalende heer de laatste jaren al had gegrossierd. Maar laten we eens gaan luisteren en eens kijken wat er nou zo bijzonder is aan dit huzarenstukje.

Het begin van de plaat is standaard. Een The Edge-gitaartje begeleid door de eeuwig doordenderende drumsalvo's van de overgetalenteerde slagwerker, tezamen met een drijvende niets-aan-de-hand baslijn en een drijnerige tekst over een radio die het favoriete deuntje van de man-met-biljartbal speelt. Tot zover niets aan de hand...
Het venijn zit hem ook niet in het eerste refreintje en bij het horen van de gitaarsolo die er op volgt waan je jezelf zowaar op een klassieke langspeelplaat van vier Ierse popgrootheden.
Couplet twee zeurt op de gebruikelijke manier door. "My tears upon the faded ink." Een huivering maakt zich meester van de ruggegraat...
Maar DAN gebeurt het: Ineens is daar die extra gitaarlaag en de subtiele tempoversnelling die het lied doen kantelen. De tekst wordt venijniger, de drumroffels komen naar de voorgrond en grijpen de aandacht. De sfeer wordt donkerder en de bassiste wordt dwingender. Opeens blijkt er in de tot dan toe aardige compositie een verrassend slot te zitten. Het ritme gaat omhoog en de gitaren creëren een dreigend luisterspel. Gaandweg wordt het kabaal verder opgevoerd: het trommelbeest begint alle kanten op te slaan, gitaren vliegen om de oren en aan het eind hoor je jezelf over de muziek heen meebrullen met die heerlijke geknepen stem van die kale jankerd: "What is it you want to change...?". Briljant!

EVANSHEWSON
Na Adore ben ik mijn interesse in deze band geheel en vlug verloren, misschien heb ik iets gemist, misschien ook niet ??

JellyBelly
Machina: The Machines Of God is een geweldige plaat.
Ik snap niet dat zo veel mensen het een slechte plaat vinden.

Glass and the Ghost Children is geweldig evenals Stand Inside Your Love, The Everlasting Gaze, I Of The Moring, Blues Sky Bring Tears, Heavy Metal Machine...

Het is geweldig dat elke plaat totaal anders klingt maar dat ze toch allemaal typisch de Smashing Pumpkins sound hebben.
Machina is een zwaar onderschatte plaat en de Pumpkins zijn voor mij absoluut niet over hun hoogtepunt heen.

thebyrds69
Ook weer een super plaat van de Smashing Pumpkins, er zijn maar weinig groepen die non stop goede platen kunnen afleveren en waarvan de kwaliteit gelijk blijft. Alle nummers zijn weer super muzikaal, alleen het nummer Glass And The Ghost Children vind ik niet echt mooi, maar ach over het algemeen 5,0*

avatar van thetinderstick
3,0
De eerste helft van deze plaat is bijzonder aardig, met toppers als 'The Everlasting Gaze', 'Try Try Try' 'I Of The Mourning' en vooral 'Stand Inside Your Love'. Op het tweede deel zakt Machina helaas behoorlijk in. Te lange nummers (zowiezo wederom een veel te lange plaat) die blijven hangen in (tekstuele) clichés. Clichés die ook op Zeitgeist teveel voorkomen.
Op zich is deze plaat net zo goed als Adore (maar beiden dus stukken minder dan de eerste drie), maar Adore vond ik nog gedurfder met zijn intieme elektronische sound. Dit album klinkt nogal safe allemaal. Daarom 3* voor deze.

2,5
Grotendeels met thethinderstick eens. Niet echt een memorabel album.

Thunder
Jammer dat de Pumpkin fans zich zo in twee kampen bevinden. Juist de twee albums na Melan Collie (waaronder dus deze) vind ik enorm interessant.

Adore blijft overigens wel altijd mijn voorkeur houden boven dit album.

avatar van Joy4ever
3,5
Wel een erg lage score hier. Na het zwaar tegenvallende Adore vind ik dit toch wel een aardige revanche. Een aantal zeer sterke nummers die zich kunnen meten met het beste wat de heren hebben gemaakt. Niks mis met deze Machina. Thanks to Pinsnider.

avatar van herman
4,0
Mja, Adore vond ik toch wel wat beter eigenlijk. Maar ik ga me nog wel 's wagen aan een bespreking van al het Pumpkins-werk (Gish is al langsgeweest).

avatar van LucM
2,0
Dit album ontleend uit de bibliotheek en het is een tegenvaller : minder geïnspireerd en eentonig, weinig memorabele songs ... zucht ...

Try, Try, Try was het eerste Pumpkins nummer dat ik hoorde en zag op TV(toen we op vakantie in Parijs waren op MTV), was 11 ofzo. Fijn nummer met een briljante video die nog een aantal dagen in mij hoofd rondspookte.

avatar van Jan Wessels
Mellon Collie staat bij mij in de afdeling van onbegrepen werken. Maar goed, als de FRS deze cd voor 1,50 euro in de "50% extra kassakorting" bak heeft liggen? Dan gaat ie natuurlijk mee, alleen het boekwerkje is al de moeite waard. Nu de cd zelf nog, het zal mij benieuwen na voorgaande kritieken

Huh, was die cd eerst maar 2,99?

avatar van Jumpjet
4,5
In tegenstelling tot de meeste SP-fans vind ik de latere albums van de band (Adore en deze) de meest interessante. Het klinkt allemaal wel erg topzwaar en overgeproduceerd, jazeker, maar er staan wel prachtige nummerd op. "Heavy Metal Machine" is een schitterend eerbetoon aan Judas Priest. (Corgan is een verklaard Priest-fan, heb ik ooit eens gelezen en dat is hier ook goed in terug te horen) Priest zelf had het nauwelijks beter kunnen uitvoeren.

avatar van barrett
3,0
Voor mij blijft Mellon Colie net hun sterkste werk een echte topplaat.... De latere albums als Machina of God of Adore zijn zeker interessant maar toch kunnen zij voor mijn part niet tippen aan Mellon Colie ook Siamese Dream niet voor mij.

avatar van Ducoz
3,5
Ik ben benieuwd wanneer hij op de mat valt!

avatar van Ducoz
3,5
EN hij is binne!

ik ga me vanmiddag eens aan een beoordeling en eventuele recensie wagen!

Gegroet

tip_of.yourstar
Heerlijke plaat. Vandaag heb ik hem nog eens opgezet en ik was eerlijk gezegd van begin tot einde opnieuw onder de indruk. Vooral vanaf Raindrops + Sunshowers tot en met Try, Try, Try regent het hoogtepunten. Dat is mijn favoriete deel van Machina.

Na Adore beschouw ik Machina als mijn tweede favoriete Pumpkinsalbum. Siamese Dream en Mellon Collie zijn - uiteraard - ook erg goed, maar ik hou er meer van als Corgan en co lekker zwaar en donker uit de hoek komen.

avatar van James Douglas
Een pretentieuze en bombastische plaat met een concept waar niemand iets van begrijpt.
Maar Billy Corgan zou Billy Corgan niet zijn als hij de plaat niet zou sieren met een handvol briljantjes. Gememoreerd waren al The Everlasting Gaze, Stand Inside Your Love en Try Try Try. Nu wil ik nog een lans breken voor This Time. Het weggestopte afscheidsoffensief van de Pumpkins waar zo velen in de jaren negentig van hielden. Iemand repte net over een The Edge-achtige gitaarlijn, nou luister maar eens naar die klank die voorbij komt zo rond 1:50 min, prachtig. En nog eenmaal stort Billy vol overgave zijn hart uit..

So cry these tears we'll cry as all
We've held so long to fall apart
As the curtain falls we bid you all goodnight...

avatar van Ducoz
3,5
IN 2013 word deze geremasterd en gerereleased met Machina II, eindelijk!

avatar van aERodynamIC
3,5
Zo interessant vond ik Machina II nu ook weer niet. Iets beter misschien maar het was allemaal een pak minder.

avatar van Ducoz
3,5
Kijk, we krijgen hem dan sowieso geremasterd, en vanaf een goede stereo zal het toch anders klinken dan een gare download.

aERodynamIC, je kan je nu trouwens op de site van de pumpkins opgeven voor de Record Club, dat is een soort van gratis rareties mail gebeuren. En andere updates e.d.

Eerste download is de originele 8-track van Drown, wat een machtig nummer is. Jammer dat het bij een single is gebleven en niet op Siamese Dream kwam te staan

avatar van aERodynamIC
3,5
Een van hun beste nummers (net als Starla)!

avatar van Ducoz
3,5
Maar Starla staat mooi op Pisces Iscariot, Drown niet.
Gelukkig heb ik de best of ook

avatar van aERodynamIC
3,5
Drown staat helaas in een kortere versie op de Greatest Hits: zo lelijk die versie. Op de soundtrack Singles staat ie wel in z'n geheel.

Ik zal dit album (Machina) binnenkort maar weer eens draaien. Luisteren of het inderdaad zo matig is.

avatar van Pinsnider
4,0
...en gaan we allemaal in november naar Amsterdam voor een avondje nostalgie..??

avatar van Ducoz
3,5
Uiteraard, dat wil ik echt niet missen!
Al denk ik niet dat er veel oud materiaal gespeeld gaat worden

avatar van aERodynamIC
3,5
Er is nog wat twijfel. Ik heb ze in de Brabanthallen ook al niet meer willen zien. Maar ergens broeit het toch wel en de nieuwe nummers vind ik best leuk allemaal.
Ik heb ze ook al aardig wat keren live meegemaakt dus de noodzaak is niet zo groot meer en ik ben geen fan van de HMH.
Ik heb nog een week bedenktijd

avatar van Ducoz
3,5
Deze plaat is toch nog met D'Arcy, Iha en Chamberlin?

Op de site staat Auf der Mauer er bij, maar in het boekje staan de 3 eerder genoemde namen

avatar van Pinsnider
4,0
is d'arcy er niet na het verschijnen van deze plaat uitgegaan..?? en volgens mij is op de Muur er bij de tour bijgeweest...

avatar van Ducoz
3,5
AH oke, opzich bevalt deze plaat me wel weer, halfje op geschroeft

Gast
geplaatst: vandaag om 14:33 uur

geplaatst: vandaag om 14:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.