1 van de platen van B12 die naar mijn mening wel wat meer aandacht mag krijgen op MM. Het steekt goed in elkaar. Een leuke intro die Soundtrack of Space heet. Niet heel bijzonder, hier en daar wat ijle geluiden, maar het brengt je wel in euforie. Hall of Mirrors is een nummer met gevoel, die wavejes en strings klikken dusdanig goed in elkaar dat ze onafscheidelijk worden. Mondrin volgt leuk, wel iets te mat naar mijn smaak, maar de melodieen mogen er zijn. Obsessed heb ik eigenlijk weinig mee. Een beetje clubachtig nummertje, niet mijn smaak. Bio Dimension brengt een beetje dezelfde sfeer mee als Mondrin, al vind ik deze dat niveau niet halen. Basic Emotion wat aangenamer, kan het niet omschrijven, maar op een balkonnetje met een witbiertje naar de zonsondergang kijkende zou dit nummer prima tot zn recht komen. Metropolis is een nummer wat nogal eentonig is, wordt niet echt interessant in het geheel. En nu komt 1 van mijn favorieten op nummer 8: Obtuse. Het bouwt zich erg mooi op. Past allemaal zo mooi bij elkaar. Telefone 529 is een lekker rustig voortkabbelend nummertje, niet teveel poespas, kan ik wel waarderen. Hetzelfde geld voor Drift, alleen duurt deze voor mij iets te lang. Debris begint wat duister, maar slaat dan langzaam om naar een heel prettig nummertje, 1 van mijn favorieten. En dan komt werkelijk mijn topper op dit album: Satori. Je krijgt zowat zin om kung-fu oefeningen te doen. Static Emotion is een iets andere versie van Basic Emotion. Leuke afsluiter.
Ik geef dit album 4 sterren omdat bepaalde nummers mij niet kunnen raken. Desondanks is het een plaat die ik nog regelmatig opzet en een mooi album voor 1993