Van Morrison - A Night in San Francisco (1994)

I did get healed tonight....!

Prachtige live plaat van één van 's werelds beste singer-songwriter en zangers !
Veel hoogtepunten en een zeer lekker sfeertje !
Een must voor alle echte Van Fans ! 4 sterren ****

Candy Dulfer doet hier ook op mee, geloof ik.

Dit is juist, Candy Dulfer doet mee maar ook Georgie Fame, John Lee Hooker, Jimmy Witherspoon en Junior Wells.

Uitstekende live plaat die (ik heb het prachtige live optreden van Van Morrison eergisteren in de Heineken Music Hall in Amsterdam kunnen zien) nu dag en nacht in mijn cd speler draait.

Echt een geweldige liveplaat. Het gaat maar door zonder dat er een einde aan lijkt te komen op deze plaat.

superbe live plaat van van de grote , amai dat moet een pracht concert geweest zijn , dit is live muziek zoals het hoort een fantastische zanger , geweldige muzikanten die kunnen improvisren , medley's en uitfreaken , muziek op zijn best

Ik heb hem opgehoogd naar 5,0 na een nieuwe luistersessie. Wat een sublieme liveplaat is dit.

Hier zou een mooie DVD registratie van moeten zijn, dat lijkt me geweldig. Super show.

sterke plaat inderdaad. heel sfeervol. goed gespeeld.

Ik heb van deze voor een prikkie de geremasterde versie aangeschaft (hoewel het origineel niet eens zo oud is) maar die knalt wel helemaal uit de speakers zeg. Nog beter dan ie al was. Een van de allerbeste liveplaten die ik ken.

"Ge moogt gerust zijn" zoals wij dat zeggen!

ik citeer de vorige sprekerd:
"Een van de allerbeste liveplaten die ik ken".

Ik kan en wil daar niets aan toevoegen!

ja , zeer sterk hé , spijtig niet op dvd , beresterk live - werk van van the man , en die lange nummers zijn fantastisch , nog een dikke pluim voor candy , fenomenaal moordwijf op hemelse sax !
10/10

Heel verfrissend, zoals het beproefde repertoire neergezet wordt. Niet in de laatste plaats omdat er van Morrison's legendarische humeurigheid, niets te merken is. Dat gaat misschien wat ten koste van de emotionele diepgang, maar ik vind dat hier niet zo'n bezwaar.

De vocale gastrollen (waaronder die van zijn dochter), zijn zeer toepasselijk en klasse.

Fantastische improvisaties en medleys, waaruit naar voren komt hoe verwant sommige songs en stijlen eigenlijk zijn.

Candy Dulfer heeft met haar funky sax stuff ook zeker een toegevoegde waarde. Sowieso een goed voorbeeld van hoe muziek de (eventuele) generatiekloof kan overbruggen.

Vast "een summer of love gevoel" anno 1994, in San Francisco, dankzij dit concert. Hier bijzonder graag bij geweest, zeker ook vanwege de locatie.

Ja, ik denk het wel want ze wordt bij elk nummer waarin ze een sax solo heeft iedere keer genoemd door Van The Man.

Lekkere plaat met een aantal van Morrison klassiekers en een groot aantal blues klassiekers.

Vrolijk live-gebeuren maar mijn aandacht verslapt op den duur. De felle gedrevenheid van Morrison, de strakke soulband én strijkers van het vroegere It's Too Late Too Stop Now zitten nog te veel in mijn kop om deze concertregistratie te kunnen waarderen. Ik vind het helaas een potpourri die erg lang duurt.

Tja dat is nu eenmaal Van Morrison live. Jammer dat je dat op deze plaat niet kunt waarderen. Deze plaat spat werkelijk uit de speakers. Bij mij hiervoor een zware voorkeur boven It's Too Late To Stop Now die ik juist een beetje mat vind klinken.

Bij vlagen vind ik het een goed album. Ik hou alleen niet van songmedley's en al helemaal niet van gastmuzikanten en de bijbehorende intermezzo's. Die halen het ritme en de spanningsboog uit het concert. En die uitgemolken bluesklassiekers hadden van mij ook niet gehoeven. Kortom: een rommeltje vergeleken met de samengebalde energie en concentratie van de band en Morrison op It's Too Late To Stop Now. Dat live-album is geluidstechnisch (1974) inderdaad minder opgepimpt dan deze registratie (1994) maar klinkt daardoor wel veel natuurlijker en warmer en geeft bovendien een mooi samenhangend overzicht van de soulvolle rythm&blues songs uit zijn vroege periode.

Een jaar voor dit album verscheen het studio-album Too Long In Exile. Een bluesy, klagerig, kribbig en mijn inziens onevenwichtig album. Een jaar na San Francisco was er het schimmige Days Like This. Conclusie: wellicht waren het toen gewoon niet de beste jaren voor Van Morrison. Ook daarna werd het niet veel beter. Op Back On Top herpakte hij zich eindelijk. Kan gebeuren met zo'n lange en indrukwekkende loopbaan. Hij blijft desondanks een magistraal fenomeen voor mij.

Vergeleken met It's too late tot stop now is dit een teleurstellend en commercieel album. Heeft zijn manager een veel te grote band opgetrommeld? Te vaak foute ranzige jazz. En te veel ruimte voor zangers waar ik helemaal niet op zit te wachten. En een paar afschuwelijke nummers. En die vreselijke Georgie Fame. En Van die bedankt na ongeveer iedere solo... Gelukkig wel een paar onvergetelijke momenten. En onze Candy D natuurlijk! Geen kwaad woord over Candy op deze schijf!

Mooi zoals smaken kunnen verschillen.

Ik vind dit echt een supervet klinkende en swingende live plaat van Van Morrison, qua sound veel beter dan het nogal dunnetjes klinkende It's Too Late To Stop Now.

Ik heb echt totaal geen last van alle eerder genoemde tekortkomingen en zou hier wel een vinyl versie van willen hebben (maar die is er helaas niet).

Album heeft een heerlijke drive en klinkt als een feestje. Opener 'Did Ye Get Healed' vind ik magistraal lekker. Heb wat minder met de medley's. Voor de rest

Mooier dan de medley I'll Take Care of You / It's a Man's, Man's, Man's World wordt het niet, mensen. Hoogtepunt van muziek in de 20e eeuw. Laat het een Marsmannetje horen en hij vraagt meteen asiel aan op aarde.