menu

Primordial - Spirit the Earth Aflame (2000)

mijn stem
4,13 (30)
30 stemmen

Ierland
Metal
Label: Hammerheart

  1. Spirit the Earth Aflame (2:25)
  2. Gods to the Godless (7:49)
  3. The Soul Must Sleep (6:39)
  4. The Burning Season (8:44)
  5. Glorious Dawn (7:24)
  6. The Cruel Sea (4:05)
  7. Children of the Harvest (8:31)
  8. To Enter Pagan * (5:42)
  9. The Calling * (4:57)
  10. Among the Lazarae * (7:52)
  11. And the Sun Set on Life Forever * (9:19)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 45:37 (1:13:27)
zoeken in:
avatar van Alarum
4,5
Dit album blijft ook geniaal.
Gods to the Godless en Glorious Dawn zijn waanzinnig

avatar van Edwynn
4,5
Spirit The Earth Aflame mag gezien worden als een soort van doorbraakplaat voor Primordial. Met deze derde langspeler vestigde de band definitief haar naam. Velen zien het als het beste album van de band, maar naar mijn smaak zijn de beste dagen van de band pas sinds The Gathering Wilderness aangebroken.

Primordial is geworteld in black metal, maar vermengt deze stijl gretig met invloeden uit de doom en heavy metal en lardeert het geheel nog eens met Ierse folk elementen. Het is een bijzonder geslaagd mengsel wat per plaat aan kracht lijkt te winnen.
In overwegend trage tot stuwende tempo's ontvouwen zich op Spirit The Earth Aflame de melodieuze riffs en Keltisch aandoende drumpatronen aan de luisteraar. Qua sfeer moet vooral de latere Bathory een grote inspiratiebron geweest zijn.

De hoofdrol naar vocalist Alan Averill die zich met veel pathos door de, overigens best interessante, vroege middeleeuwse historie van Ierland heen zingt en schreeuwt. Met name wordt er geageerd tegen de Romeinse bezetter. Vooral de cleane stem is er sinds Journey's End en Imrama erg op vooruitgegaan. In de lage regionen doet hij wel heel erg denken aan Aaron Stainthorpe van My Dying Bride. Vooral in The Soul Must Sleep is dat heel duidelijk. Maar het muzikale decor doet die gelijkenis onmiddellijk weer teniet.

Ronduit indrukwekkend aan Primordial vind ik de manier waarop de band met de klassieke metalbezetting zonder synths toch groots en bombastisch kan klinken. Dat laat zich in elk nummer door klinken.
Uitschieters aanwijzen is een lastige keuze. Maar Gods To The Godless en het bezwerende Burning Season zijn ondertussen wel klassiekers geworden.

To Enter Pagan is een heropgenomen versie van het nummer op de Dark Romanticism demo en geldt hier dus als een bonustrack. De tracks 9, 10 en 11 zijn eveneens bonustracks en stonden eerder al op de Burning Season ep.
Ik heb een correctie ingestuurd.

avatar van RuudC
4,5
primordial wordt volwassen! Het is even balen dat ik tijdens deze luistersessie de volume beperkt heb moeten houden vanwege een slapende echtgenoot. Ik denk dat dit album namelijk dan vééééél beter tot z'n recht komt. Ten tweede ben ik nog niet helemaal zeker van mijn cijfer. Op basis van wat ik nu ervaar, zeg ik 4,5*, maar dit kan best nog wel uitgroeien naar het maximale. Ik heb genoten van de epische songs. Alan Averill ontpopt zich op dit album tot een meesterlijke zanger die moeiteloos switcht tussen de prachtige emotionele zang en het ijzingwekkende geschreeuw en gegrunt. Wat zou ik graag willen dat ik de teksten erbij had!

Het is uitermate lastig om hoogtepunten te noemen, want dit album kakt nergens echt in. Sommige passages gaan maar door en door, maar op de juiste momenten kan er weer iets heel anders ingezet worden. De ijzige sfeer blijft overeind staan. Dit is absoluut een meesterwerk. Laat ik er maar vanuit gaan dat het een groeier is. Wat een fantastisch album!


Tussenstand:
1. Spirit The Earth Aflame
2. A Journey's End
3. Imrama

avatar van lennert
5,0
Verdomme. Ik wist dat Spirit The Earth Aflame een goed album is, maar dat het zo sterk was herinnerde ik me ook niet meer. Alan Avril heeft hier voor het eerst helemaal door hoe hij zijn cleane zang opperstebest in kan zetten en schotelt ons melancholische, doch treurige partijen voor waar mijn gemoed vol van schiet. Of het nu het treurige The Soul Must Sleep of het ultiem epische Children Of The Harvest is, het is epische pagan metal van de bovenste plank. Op het einde bespeur ik enkele Bathory tintjes, maar dan op een manier zoals Quorton het nooit had kunnen spelen of zingen.

Extra credits voor de spectaculaire baspartijen en stampende oorlogsdrums. Ze zorgen ervoor dat Primordial een band is, die uitblinkt in het vermijden van standaard metalsongstructuren en de sfeer echt het werk laten doen. Valt me nu pas op dat een band als Solstice ook duidelijk vergelijkbaar is. Absolute topkwaliteit!

Voorlopige tussenstand:
1. Spirit The Earth Aflame
2. Journey's End
3. Imrama

avatar van Alicia
Ik ben heel voorzichtig op weg om dit album te verkennen. De zanger kende ik al van het geweldige Human Antithesis, een album van het Italiaanse (ambient) doom orkest Void of Silence, waarvoor hij eveneens de indrukwekkende vocalen verzorgde. Ik ben benieuwd.


Gast
geplaatst: vandaag om 02:00 uur

geplaatst: vandaag om 02:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.