menu

Moor Mother - Fetish Bones (2016)

mijn stem
3,80 (23)
23 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Hip-Hop
Label: Don Giovanni

  1. Creation Myth (4:30)
  2. Parallel Nightmares (2:28)
  3. Deadbeat Protest (1:23)
  4. KBGK (2:26)
  5. Valley of Dry Bones (2:01)
  6. DIY Time Machine (2:03)
  7. Tell Me About It (2:12)
  8. Chain Gang Quantum Blues (2:24)
  9. By the Light (2:06)
  10. Cabrini Green X Natasha Mkenna (3:03)
  11. Nois Bois (1:50)
  12. Washington Park (1:43)
  13. Time Float (2:07)
totale tijdsduur: 30:16
zoeken in:
avatar van jordidj1
2,5
Net als bennerd mocht ik deze plaat recenseren, het leek wel een vooropgezet plan van Masimo en niels94. Ben was erg tevreden, ik lijk het kind van de rekening te worden. Waar Finse metal een terugkomend thema is in mijn tips, is pretentieuze elektronica dat bij mijn tippers.

Hier worden vele genres in een blender gegooid, waar een soundscape gecreëerd met een maniakale zangeres als gestoorde leider. Het grijpt je direct, maar wat waarschijnlijk een halfuur durende muzikale belevenis moest worden, voelt het hier eerder als een halfuur in een isoleercel. Samen met Ben dan, maar die haalt er blijkbaar veel meer plezier uit dan ik.

avatar van aerobag
3,5
In 2019 had ik al kennis mogen maken met Moor Mother via haar samenwerking met Zonal en haar eigen album Analog Fluids of Sonic Black Holes. Ik wist dus enigszins wat me te wachten stond. Als een artiest ingeschaald wordt als ‘Industrial HipHop’, heb je mijn aandacht direct gewekt. Alhoewel ik mijzelf niet tot een connaisseur van het genre reken, beluister ik zeer graag de projecten van acts als Dälek, Anguish, Techno Animal (tegenwoordig dus Zonal), clipping. en Death Grips. Jordidj1 zat dus bij mij altijd goed met zijn (doorgespeelde) tip in de super tip-topper, een open uitnodiging om eens dieper te duiken in de muziek van Camae Ayewa, oftewel Moor Mother.

‘Creation Myth’ windt er geen doekjes om en is een perfect gekozen opener van het album. Het showcased direct alles waar Moor Mother voor staat. Een constant pulserende synthesizer en een chaos aan instrumentatie en samples vormen het toneel waarop Ayewa met haar diepe, intense stem ons met vlagen overdonderend. De teksten zijn compromisloos en tot in gruwelijke details beschrijft ze zowel de lynchpartijen van haar voorvaderen als de hedendaagse racistische conflicten die Amerika vandaag de dag nog steeds teisteren. Met gepaste agressie benadert ze deze bewogen onderwerpen. Het is duidelijk dat Moor Mother een muzikale Tour de Force gaat worden.

Als je dacht dat je na de fenomenale opener tijd had om op adem te komen, kom je bedrogen uit. Moor Mother vuurt in haastige opvolging een scala aan tracks op je af die qua speelduur allen rond de 2 minuten uitkomen. Het wordt een aan elkaar gewoven stuk muziek van hiphop, industriele noise en tussen al het ruis een sprankeltje jazz. Ayewa zelf switched tussen raps en spoken word passages.

De korte speelduur van de nummers is gelijk ook mijn persoonlijke struikelblok. De kortdurende tracks hadden uitgebreider gepresenteerd kunnen/mogen worden. Nu heb ik het idee meer naar flarden van nummers te luisteren, al past dit natuurlijk wel perfect bij het chaotische karakter van het album en de verscheurende politieke boodschappen. Waren de verschillende elementen verworven in meer uitgestrektere composities, zoals die sublieme opener, dan was ik volledig fan geweest. Daarnaast had ik persoonlijk meer uit dit album kunnen halen als bepaalde nummers iets meer naar hiphop neigden, als tegenhanger van de constante mechanische sound. Ik ben niet vies van een beetje noise, maar zeker richting het einde snak ik wel wat naar wat variatie, wat de laatste track dan wel weer enigszins levert. Maar wederom, de zware boodschap die schuilt in het album in gedachten nemend, is deze constante sensorische overload een sterke toegangsweg voor de confrontatie die Moor Mother hier met de luisteraar aan wilt gaan.

Hoogtepunten: Creation Myth (absolute hoogtepunt), de energie van Deadbeat Protest, de schurende Dälek-esque noise op KBGK, de beats en instrumentatie van zowel Tell Me About It en Chain Gang Quantum Blues, Het sample-werk van Washington Park en de relatieve rust op Time Float

Uitdagende raps over een zee van ongefocuste noise van een muzikante die ik voorlopig in de gaten ga houden. Voorlopig een 3,5, maar wel een 3,5++

Gast
geplaatst: vandaag om 06:25 uur

geplaatst: vandaag om 06:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.