Screeching Weasel - Anthem for a New Tomorrow (1993)

A NEW TOMORROW!!!!!!!!
Waanzinnig!!!!

Blijkbaar niet erg bekend hier; is toch wel een punk klassieker; hoort wel thuis tussen NOFX en de eerste albums van Green Day.

Jaah! screeching weasel is een super punk band!

Eindelijk; een medestander.
Ik snap echt niet dat dit album niet bij meerderen bekend is; dit is Punk met de hoofdletter P.

In de tijd dat punk begin jaren 90 een nieuwe opleving beleefde (Green Day, NOFX, Offspring en Bad Religion), was er een band die onterecht achter bleef.
Op Anthem For A New Tomorrow laat Screeching Weasel duidelijk horen dat ze de terechte opvolgers van Ramones zijn.
Ze hadden hiervoor al verschillende nummers van Ramones gecoverd, en hier komen hun puntige korte punknummers goed tot hun recht.
Talk To The Summer is een zeer geslaagd instrumenteel nummer met een hoofdrol voor gitarist Jughead.
Op Peter Brady is een kleine rol weg gelegd voor Fat Mike van NOFX, die een stukje mee mag zingen, net als ALF van de gelijknamige televisie serie.
De hoofdrol op dit album is voor het brein van Schreeching Weasel, namelijk Ben Weasel, die met A New Tomorrow het beste punknummer nieuwe lichting ooit heeft geschreven. Dit is tevens het nummer dat er qua lengte duidelijk uit schiet. De achtergrondzang maakt het wel af. Nog nooit eerder zo’n krachtig, hoopvol punknummer gehoord.

Grappig dat Ben Weasel in interviews zegt dat hij bij het maken van dit album beïnvloed is door Pink Flag van Wire, ik hoor het er niet in terug.

Ik was eerst erg fan van My Brain Hurts en Bark Like a Dog maar dit album vind ik nu ook super goed!

Dat is het ook.
Ik ken van Screeching Weasel veel albums, maar deze overtuigde het meeste.

Ik begin steeds meer albums beter dan normaal te vinden van SW... waaronder deze pracht plaat!

Ze werden in hun topjaren wat onder gesneeuwd door het succes van NOFX, The Offspring, Green Day en Bad Religion.
Screeching Weasel bleef relatief onbekend.

Ja idd maar als je kijkt naar de door de Ramones geinspireerde bands staat Screeching Weasel wel aan de top.

Nou, toch maar ff deze plaat besteld op internet... hij is te goed om niet in mijn collectie te plaatsen

Yes, I like !

Niet slecht hoor, maar pop punk is altijd een grote kwestie van nostalgie en voorkeur. Nostalgie heeft deze plaat voor mij niet en mijn voorkeur gaat er dan ook zeker niet naar uit.

Ik ben het er wel mee eens dat deze plaat goed naast Dookie op de pop-punk plank van een puber kan staan, maar I missed the boat on this one, kinda. Dookie kende ik namelijk al vanaf een jaar of 9, maar destijds was het (bij toeval verder) de enige pop-punk plaat die ik op casette had, tussen al mijn Thunderdome, Mellow House (Jabba Dabba Dance comps), Michael Jackson en Queen cassettes.

Mijn fascinatie voor punk kwam er wel degelijk, rond mijn 15e. De platen die ik leerde kennen waren vooral skatepunk van het bekende Epitaph/Fat Wreck soort,, The Ramones en Screeching Weasel.

Om een kort verhaal lang te maken, mijn kennismaken met Screeching Weasel lag bij geen idee, ik dacht dat ik Weasel Mania als eerst kende, maar toen was ik al 18 ofzo, Boogadaboogadaboogada! en My Brain Hurts dus dan. Waar eerstgenoemde lekker versnelde Ramones achtige punk was, in een skate jasje, daar was My Brain Hurts het ideale rauwe pop-punk album. Na die 2 favorieten grijs gedraait te hebben (op cd-r uiteraard, want no way dat ik geld had voor cd's), moest ik later toch concluderen dat Anthem niet veel meer voor me toevoegde. Wiggle nog wel, Anthem niet. Nu even terugluisterend naar al de klassiekertjes die ik toen kende, moet ik concluderen dat het me nog steeds weinig doet. Helaas!

Boogadaboogadaboogada! opent prachtig met Dingbat, maar voor mij is Anthem het ultieme Screeching Weasel album.
Voor mij is dit wel nostalgie, ik ben dan ook 13 jaar ouder dan jij, en 20 jaar toen dit album uit kwam, en dus geen 7 jaar.

Duidelijk, ik snap dat helemaal. Je kan je in dit geval alleen maar afvragen hoe anders je muzikale ontwikkeling was als er vanaf t begin van je leven snel internet was geweest en hoe je kijk op nostalgie dan was, misschien dan wel minder speciaal? Toen ik ADSL had raakte mijn muzikale ontwikkeling ook opeens in een stroomversnelling, simpelweg omdat ik overal bij kon. Daarvoor kon ik met mijn internet 2 albums in de week downloaden, want langer dan een uur op een dag mocht ik niet. Maakte het misschien nog ietsje specialer. Het Bomen/te groot bos idee kwam daarna al snel om de hoek kijken en het werd dus minder speciaal.

Sorry, beetje off topic, maar Screeching Weasel en nostalgie gaan ook hier hand in hand, wat het weer on topic maakt? Conclusie, minimale middelen maakt nostalgie groter?

Dat denk ik wel; misschien omdat je niet zoveel te besteden had en er nog geen internet was, kocht je een album, en luisterde je die dan meer; gewoon omdat je eigen aanbod minder was.
Voor mij staat dit album voor een bepaalde periode in mijn leven.
Rond deze tijd kocht ik ook NOFX - White Trash, Two Heebs and a Bean,Green Day - Dookie, Bad Religion - Suffer, The Offspring - Smash en het Operation Ivy album.
En toen was het geld op.....

Shelter met Mantra ✌️