menu

Chris Isaak - Silvertone (1985)

mijn stem
3,86 (117)
117 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Dancin' (3:45)
  2. Talk to Me (3:08)
  3. Livin' for Your Lover (2:56)
  4. Back on Your Side (3:15)
  5. Voodoo (2:41)
  6. Funeral in the Rain (3:23)
  7. The Lonely Ones (3:15)
  8. Unhappiness (3:09)
  9. Tears (2:47)
  10. Gone Ridin' (2:38)
  11. Pretty Girls Don't Cry (2:25)
  12. Western Stars (3:11)
  13. Another Idea * (2:53)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 36:33 (39:26)
zoeken in:
4,0
Bij mijn versie staat another Idea er niet op?

staat idd niet op de originele elpee
volgens mij ook niet op de cd

avatar van Jan Wessels
4,0
In het electro-pop tijdperk was er ineens behoefte aan wat anders. Lloyd Cole en Chris Isaak waren het antwoord. Silvertone is een geweldig debuut, Gone ridin' mijn favoriete track. 4,0

avatar van musicfriek
4,5
Heerlijk album dit. Blijft ook een van zijn betere. Alleen San Francisco Days vind ik net even wat sterker. Als tiener was ik helemaal weg van deze man zijn muziek. Hoe hij kan spelen met zijn stem, is echt ongelooflijk. Vergelijkingen met Roy Orbison worden al snel gemaakt. Dancin' en Funeral in the Rain vind ik de sterkste nummers hierop.

4,5*

fredpit
Ik ben een groot liefhebber van deze man met z'n snik en steelgitaar...

Ik zie het altijd als prima muziek voor een Quentin tarentino film.. camp en sleesy.....maar zo lekker!!

Ik heb eens ergens gelezen dat dit een van madonna's favoriete artiesten is......of dat een reden is om deze platen te gaan beluisteren weet ik niet, maar hieruit blijkt wel dat dit geen middle of the road muziek betreft

debuut alsook opvolger 4.5*(en vergelijkingen met roy orbinson.?....ik heb een hekel aan orbinson)

Father McKenzie
Samen met San Francisco Days behoort deze tot zijn beste platen die hij uitbracht; Funeral in the Rain is hemels mooi, Pretty Girls Don't Cry, Voodoo en The Lovely Ones zijn ook prachtige songs.

5,0
Funeral in the Rain is idd geweldig. Helaas is het daarna nooit meer echt goed gekomen met hem. Hoewel z'n nummer voor de film 'Wild at Heart" ook errrug goed paste.
Helaas nu wel erg diep gezonken.

Diep gezonken? hoezo? daar weet ik niets van. Zijn laatste album - uit 2002 - is toch niets op aan te merken. Die Christmas plaat ken ik niet, maar ach zo heeft iedereen wel iets in zijn carriere.

5,0
Oké je hebt gelijk, alleen Silvertone was zooo goed en sloeg bij mij in ieder geval in als een bom!

5,0
FUEL schreef:
Oké je hebt gelijk, alleen Silvertone was zooo goed en sloeg bij mij in ieder geval in als een bom!
.
Wat ik bedoel is, was hij maar meer de kant van Hank Williams opgegaan.

avatar van Edski
4,0
FUEL schreef:
Wat ik bedoel is, was hij maar meer de kant van Hank Williams opgegaan.


Meer drugs en drank bedoel je?

avatar van Jannemanneke
5,0
prachtig album,grijs gedraaid in m'n tienerjaren....voor mij is dit z'n beste...later scoorde hij nog een megahit met 'Wicked Game' maar hou meer van deze nrs....

Nieuwstad
Zijn eerste album is zonder meer meteen ook zijn beste. Doet wat denken aan Roy Orbison en Elvis Presley. Maar dan een eighties versie en experimenteler van opzet en daardoor ook weer tijdloos. Zoals die galmende achtergrondzang op Talk To Me, echt bijzonder. Jammer dat hij dat later niet verder heeft uitgebouwd en meer middle-of-the-road muziek ging maken. Maar hier is hij gelukkig nog echt uniek bezig.

Favoriete nummers aanwijzen is lastig. Funeral In The Rain, Voodoo, Gone Ridin', ze zijn allemaal zo mooi. Klassieke rockablilly met een fatalistische ondertoon. Ogen dicht en je waant je als het ware in een willekeurige David Lynch filmscene.

Ook nog even opmerking over het gitaarwerk, want dat krijgt ook mijn waardering. Bluesy, tikje exotisch, altijd perfect passend bij zijn croonerstem.

Hoe zullen we het noemen? Motel lounge rock with a twist?

Dit mooie album ontdekt dankzij de VPRO die toen in het radioprogramma De Wilde Wereld het nummer Dancin' draaide. De stem deed mij meteen denken aan een nog jonge Roy Orbison, dus in zijn Sun-label jaren.
De NCRV pikte het nummer Livin' For Your Lover op waar het toen op zaterdag Favorietschijf was.
Chris Isaak werd hier pas echt bekend met Blue Hotel en vooral Wicked Game.
Heart Full of Soul was bij het jonge publiek nog niet zo bekend in de versie van The Yardbirds, zodat velen dachten dat het origineel van Chris was.
Ten tijde van Wicked Game zag ik hem bij Ivo Niehe in de TV-Show, waarin hij (op gitaar) dat nummer slechts begeleid door een percussionist deed. Hij legde Ivo toen ook uit waarom de meeste songs een droevige lading hebben.
Na 1993 heb ik Chris niet meer zo gevolgd, maar heb ik wel zijn jaren 80-werk herontdekt.

avatar van deric raven
4,0
Dancin' doet mij ook enigszins aan Bryan Ferry denken, en het gitaarspel aan Johnny Marr van The Smiths.
Bij Bête Noire uit 1987 is er ook sprake van een samenwerking tussen deze 2 grootheden.
Regelmatig (onder andere bij opener Limbo) hoor ik hetzelfde spanningsveld terug als bij Chris Isaak.

avatar van LucM
4,5
De reguliere albums van Chris Isaak (althans de eerste 4) heb ik gelukkig op de kop kunnen tikken. Anno 1985 klonk het retro maar nu nog verbazend fris. Melancholieke rock'n roll, pakkende songs, helder geproduceerd en heel mooie indringende stem uit het hart, de vergelijkingen met Roy Orbison zijn inderdaad niet uit de lucht gegrepen. Later zou hij ook doorbreken met Wicked Game maar dit is een uitstekend debuut.

Nieuwstad
Heeft hij voor dit soloalbum nog iets gedaan? In een band gezeten misschien?

avatar van deric raven
4,0
Ik heb niet echt veel met Roy Orbison.
Vooruit, zijn laatste album Mystery Girl vind ik goed, en In Dreams is uiteraard erg sterk.
Maar dat laatste komt waarschijnlijk grotendeels vanwege de film Blue Velvet, waarin deze verwerkt zit.
En via David Lynch kom je al snel bij Wild At Heart, waarbij Chris Isaak Wicked Game zingt.
Dezelfde Chris Isaak die ook een rol heeft in de Twin Peaks film Fire Walk With Me.
Want, misschien zelfs nog meer dan bij Roy Orbison past de muziek van Chris Isaak perfect bij de wat duistere mysterieuze films.
Maar toen ik de eerste keer Dancin’ hoorde moest ik qua sfeer zeker aan Roxy Music en Bryan Ferry denken.
Natuurlijk, daarin zit dus de magie.
Niet alleen duister en mysterieus, maar vooral sensualiteit.
Misschien is dat wel de kracht van David Lynch en Chris Isaak.
Door dit element spreekt het ook de meer romantische vrouw aan.
Silvertone is de vluchtige, erotisch getinte One Night Stand in een vervallen motel langs de highway.
De volgende dag ontwaken, vastgeketend met rood pluche beklede handboeien.
Portemonnee gejat, een soort van met lippenstift geschreven lieve bedankbrief op de spiegel, terwijl de geur van benzine wordt verdrongen door een meer indringende brandlucht.
Chris Isaak grijpt terug naar eind jaren 50, toen Elvis Presley, Roy Orbison en Eddie Cochran succes kregen.
Alleen was sensualiteit toen nog een verboden woord, waar Presley al flink met zijn heupen tegenaan schopte.
Waarschijnlijk is dat zijn voornaamste rol geweest op Silvertone.
De bewustwording van de seksualiteit.
Voodoo zou natuurlijk ook perfect in From Dusk Till Dawn passen van Quentin Tarantino.
Misschien had de grootmeester zelf dit nummer ergens in zijn achterhoofd toen hij de dansscène met Salma Hayek opnam.
Prachtig debuut van een zanger, waarbij behalve zijn mooie stem ook de nadruk op het gitaarspel gelegd mag worden.

avatar van Twinpeaks
3,5
Prima plaat van Isaak. Soms wat eenvormig maar de stem maakt een hoop goed. Lekker loom loodst hij je door een dozijn songs en daarbij weet hij mij steeds te raken. Oprechte liedjes vanuit een oude ziel.Mooi!

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Mooi debuut van Chris Isaak en het werd met de opvolgers alleen maar beter.
Deze miste ik nog in mijn collectie samen met Heart Shaped World.
Snel rechtgezet want dit album mag niet in de collectie ontbreken.

avatar van milesdavisjr
4,0
Het debuut van Isaak en de plaat mag er wezen. De echo van Orbinson is nooit ver weg en dat is ook niet erg. Er zijn mindere goden denkbaar die als inspirator kunnen dienen. Ergens in 91' kocht ik de verzamelaar (dat wist ik toen nog niet) Wicked Game en die plaat heb ik als puber helemaal grijs gedraaid. Bij Isaak hink ik vaak op twee gedachten; als de slide gitaar zijn intrede doet en de nummers een broeierige sfeer ademen ben ik snel om. Chris heeft echter ook een andere kant; jolige nummers of songs waar hij rijkelijk put uit het country genre. Nu niet bepaald een richting waar ik plezier uit haal. Silvertone is echter een ode aan de jaren 60 en 70, rootsy rock, aangekleed met fraaie arrangementen.
Beste songs; het broeierige Voodoo, de melancholische omlijsting van Funeral in the Rain of het energieke Gone Ridin. Chris heeft nooit vooraan gestaan bij het verleggen van muzikale grenzen, grote avonturen aangaan is ook nooit aan de beste man besteed geweest. Dat neemt niet weg dat Isaak een aantal ambachtelijke plaatjes heeft gecomponeerd die er mogen zijn. Het debuut vormt daar een voorbeeld van.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:36 uur

geplaatst: vandaag om 22:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.