Eerst was ik teleurgesteld na Redeye 3x best aandachtig geluisterd te hebben. naast een paar goede nummers vond ik het geluid veelal plastic en de meeste nummers vond ik maar cheesy melodieën bevatten, waardoor ik ze niet serieus kon nemen. de verlopen binnen nummers vond ik vaak maar zinloos, van de hak op de tak vaak. 2,5 ster dacht ik uiteindelijk te gaan geven, of hooguit 3.
Toen gaf ik nog één willekeurig nummer de kans, om met de ogen dicht heel aandachtig te volgen of er toch wat inzat dat ik heimelijk gemist had. en toen sprak de muziek me ineens veel meer aan. het verloop was niet weinig zeggend zoals eerst, maar een diepgang openbaarde zich in de muziek. ik luisterde meteen verder en nummer na nummer erna bleven die diepte en zeggingskracht hebben. and it all made sense
Terugkijkend was ik eerst een toeschouwer van buitenaf die hopeloos probeerde te oordelen, terwijl ik nu in de muziek kan zitten en alles op me af laat komen. iets wat veel mensen bij veel muziek moeten hebben ervaren. De sleutel was de muziek accepteren zoals deze is. het was voor mij ook wel een luistershift, vanaf waar ik allemaal naar luisterde.
Nu is Redeye voor mij een erg mooi avontuurlijk album, met gevoel gemaakt.