menu

The Great Old Ones - EOD : A Tale of Dark Legacy (2017)

mijn stem
4,08 (20)
20 stemmen

Frankrijk
Metal
Label: Season of Mist

  1. Searching for R Olmstead (Introduction) (0:25)
  2. Shadow Over Innsmouth (9:24)
  3. When the Stars Align (4:48)
  4. The Ritual (9:31)
  5. Wanderings (1:15)
  6. In Screams and Flames (7:50)
  7. Mare Infinitum (10:55)
  8. My Love for the Stars (Cthulu Fhtagn) * (8:25)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 44:08 (52:33)
zoeken in:

avatar van AOVV
4,5


En het is een ontzettend goed album geworden! Drie kwartier aan sfeervolle, stevige black metal-epiek!

avatar van Dr.Pat
4,5
Wat een heerlijk plaatje zeg, ben bang dat ik hier verslaafd aan ga raken!

avatar van Don Cappuccino
4,5
EOD - A Tale of Dark Legacy voelt echt als de uitgekristalliseerde versie van dé The Great Old Ones-sound. Op Al Azif werd de sfeer al heel goed neergezet, bij Tekeli-Li werd er vele malen ambitieuzer te werk gegaan, en nu weet de band een bijna perfecte balans tussen sfeer en compositie te leggen. Als concept werd The Shadow of Innsmouth van H.P. Lovecraft (die de algemene inspiratie voor TGOO is) gebruikt, en ook zonder het verhaal te kennen voel je je ondergedompeld in een diepgaande en onheilspellende sfeer. De vocalen zijn daarbij monsterlijk met bezielde schreeuwen en brullen, dit past fantastisch bij de Lovecraft-sfeer.

The Great Old Ones is een band die zich duidelijk onderscheidt in de blackmetalwereld. Ze combineren namelijk wel verschillende subgenres net als veel andere huidige bands, maar komen nergens in de post-rock/shoegazewateren van bands als Alcest en Deafheaven. Ook is het geenszins blackmetal die je van de tweede golf in de jaren '90 zou horen. Met maar liefst drie gitaristen wordt er een hele gelaagde muur van geluid op je afgestuurd waarbij sludgy akkoordenwerk wordt gemengd met spookachtige tremololijnen en wringende nootcombinaties. De Fransen hebben dus een stevige fundering waaraan drummer Leo Isnard zeer veel bijdraagt met knallende blastbeats, goed geplaatst bekkenwerk en donderend tomspel, maar daaromheen beweegt alles eigenlijk heel gracieus. Daar is dan wellicht een zekere post-metalinvloed te horen.

De band geeft bij vlagen de muziek een zeer smaakvolle symfonische touch mee, vooral het eind van Mare Infinitum is zeer indrukwekkend en een perfect einde voor de plaat. Voor degenen die nu benieuwd zijn en toch wat referenties wil hebben kwam ik uiteindelijk op, na lang nadenken: Emperor meets Altar of Plagues. Dan zit je nog niet in de buurt, maar er is wel een richting: groots opgezet en zwierig, maar ook ferm in de aarde geworteld.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:45 uur

geplaatst: vandaag om 00:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.