Jarvis Cocker mag zijn ding doen op wat in essentie een Chilly Gonzales album is, niet op alle nummers is Jarvis te horen. En afgezien van wat sfeergeluiden is het Chilly's pianospel wat het album draagt maar gelukkig zijn de teksten van Jarvis weer heerlijk om naar te luisteren.
Na het ingetogen begin wordt het wel iets vrolijker en rijker muzikaal aangekleed. Zoals in
Clara, wanneer gesproken wordt van een orkest komt die ook subtiel binnen... maar wat op de achtergrond niet dominant.
Met
Belle Boy wordt het iets meer dramatisch, meer dynamiek zonder echt bombastisch te worden.
Het pianospel is wat melancholisch en de teksten worden soms haast sprekend voorgedragen. Er zitten ook wat samples in van een andere spreker (acteur of Chilly?), maar meer om sfeer te creëren.
Een heerlijk album voor laat op de avond... om te chillen met Chilly
Favorieten, naast de singles
Room 29 en
Tearjerker ook
Belle Boy