menu

Alexandra Savior - Belladonna of Sadness (2017)

mijn stem
3,75 (32)
32 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Columbia

  1. Mirage (3:25)
  2. Bones (2:48)
  3. Shades (3:50)
  4. Girlie (3:22)
  5. Frankie (3:47)
  6. M.T.M.E. (3:22)
  7. Audeline (3:50)
  8. Cupid (2:57)
  9. 'Til You're Mine (3:32)
  10. Vanishing Point (4:20)
  11. Mystery Girl (5:35)
totale tijdsduur: 40:48
zoeken in:
avatar van Sunderland
3,0
Diverse gerenommeerde muzieksites dichten deze dame een mooie toekomst toe. Het verhaal mag bekend zijn dat ze veel heeft samengewerkt met Alex Turner om tot dit album te komen.

Shades vond ik zelf één van de betere debuutsingles afgelopen jaar. De overige singles hebben die kwaliteit naar mijn idee niet weten te overstijgen.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Op Spotify werden de afgelopen weken diverse singles als suggestie aangeboden en het bevalt wel, zie net dat er een vijfde single uit is, zal ik morgen ook eens luisteren.

avatar van stoepkrijt
4,5
Ik had in mijn hoofd zitten dat Alexandra Savior een rockband was. oen ik op YouTube een video tegenkwam heb ik die uit nieuwsgierigheid maar aangeklikt. Het bleek een introductiefilmpje van de artieste Alexandra Savior en ik hoorde flarden van Last Shadow Puppets-achtige popmuziek. Na wat googelen bleek Alex Turner hier inderdaad een vinger in de pap te hebben. Hoewel ik nog geen enkel volledig nummer had beluisterd was mijn interesse meteen gewekt. Niet dat ik zo idolaat ben van Alex Turner of dat dit soort muziek me op het lijf geschreven is, maar ik vond het allemaal erg interessant klinken.

Ik ben dan ook erg benieuwd naar dit album. Tot de releasedatum heb ik in ieder geval alvast vijf singles om mijn honger mee te stillen.

avatar van OscarWilde
4,5
Aha. Eindelijk staat het album er op. Anders dan Sunderland ben ik wel enthousiast over de andere nummers. Zeker Mirage en Mystery Girl steken voor mij nog boven Shades uit. Ze heeft wel eens gezegd dat ze het wat moeilijk heeft met de aandacht die misschien wat buitensporig naar Alex Turner gaat. En dat ze dan met de ogen rolt bij passages of teksten die door hem zijn geschreven.

Ik kijk er in ieder geval erg naar uit. Heeft voor mij een beetje Last Shadow Puppets meets Humbug-vibe en dat is het soort raakvlak dat mijn muzikaal hart doet sneller slaan.

Erwin72
Erg benieuwd naar dit album. Hetgeen ik tot nu toe heb gehoord en gezien bevalt me zeer goed. Getalenteerde dame.

avatar van stoepkrijt
4,5
Goh, ik dacht een onbekend en onbemind talent, een ruwe diamant ontdekt te hebben, maar blijkbaar is ze al een stuk populairder en bekender dan ik had gedacht. Voor iemand die alleen wat singles heeft uitgebracht wordt ze ook erg goed beluisterd op Spotify vind ik.

Erwin72
Ik vind Belladonna of Sadness een prima debuut album. Alexandra's stem lijkt je terug te brengen naar de jaren 50 en haar muziek klinkt bijzonder origineel. Met Alex Turner heeft ze natuurlijk een ervaren mentor. Turner die zijn bijdrage heeft geleverd als co-writer van enkele songs op het album en verantwoordelijk is voor het gitaar en bas geluid ervan. Niettemin is het Alexandra Savior die de muziek tot leven brengt. Ik vermoed dat dit een album is die alleen maar kan groeien.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Alexandra Savior - Belladonna Of Sadness - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De naam van Alexandra Savior zingt, ondanks haar jonge leeftijd, al een tijdje rond, maar tot dusver moesten we het doen met een paar zeer veelbelovende singles.

Het debuut van de uit Portland, Oregon, afkomstige, maar tegenwoordig vanuit het zonnige Los Angeles opererende singer-songwriter, brengt daar verandering in en laat horen dat Alexandra Savior iemand is om rekening mee te houden.

De Amerikaanse werkte vorig jaar al met Alex Turner, die we natuurlijk kennen van The Arctic Monkeys, maar die op het debuut van Alexandra Savior vooral invloeden van één van zijn andere muzikale projecten laat doorklinken.

Op Belladonna Of Sadness maakt Alexandra Savior immers muziek die meer dan eens doet denken aan die van The Last Shadow Puppets. De songs van de Amerikaanse zangeres lijken geregeld weggelopen uit een ver verleden, net zoals de muziek van de tweede band van Alex Turner dat doet.

Belladonna Of Sadness is voorzien van een stemmig geluid dat soms doet denken aan muziek uit de jaren 50, 60 en 70, maar Alexandra Savior kan ook verrassend eigentijds klinken en vindt met haar debuut aansluiting bij het betere werk van bijvoorbeeld Lana Del Rey.

Alex Turner weet inmiddels prima hoe wat nostalgisch aandoende muziek moet klinken en het is muziek die met de mooie stem van Alexandra Savior nog net wat verleidelijker klinkt dan die van zijn eigen bandje.

Het debuut van Alexandra Savior werd overigens ook deels geproduceerd door James Ford, die eerder mooie dingen deed voor Haim en Florence & The Machine en verantwoordelijk lijkt voor de wat meer eigentijdse klanken op Belladonna Of Sadness.

Alexandra Savior is nog piepjong, maar dat hoor je eigenlijk niet op haar debuut. De Amerikaanse maakt indruk met even verleidelijke als onderkoelde vocalen en beweegt zich soepel door het fraaie en veelzijdige muzikale landschap van haar gelouterde producers.

Natuurlijk mist de pas 21-jarige Amerikaanse zangeres de doorleving van bijvoorbeeld Beth Gibbons, maar ook als haar muziek de kant opschuift van Portishead blijft Alexandra Savior verrassend makkelijk overeind.

Met de stem, het talent en de looks van Alexandra Savior is het een fluitje van een cent om als popprinses aan de weg te timmeren, maar de Amerikaanse singer-songwriter heeft gelukkig gekozen voor een wat eigenzinniger geluid.Dat siert haar.

Het is een geluid dat op Belladonna Of Sadness meerdere kanten op schiet, variërend van nostalgische klanken tot stuwende pop, maar het is ook een geluid dat altijd aan de goede kant van de streep blijft. Omdat Belladonna Of Sadness ook nog eens een plaat is die nog een tijd lang beter wordt, durf ik inmiddels best te concluderen dat Alexandra Savior met haar debuut ruimschoots voldoet aan de hoge verwachtingen. En er zit echt nog veel meer in. In de gaten houden dus deze Alexandra Savior. Erwin Zijleman

avatar van OscarWilde
4,5
Nadat een platenlabel haar vroeg of ze de nieuwe Pink of Katy Perry wou zijn, besloot Alexandra Savior, geboren in Portland, het op haar eigen manier te doen. Dat bleek uiteindelijk niet de weg met de meeste weerstand te zijn, nadat ze op Miles Kane en Alex Turner botste. Die laatste nam haar onder zijn vleugels, belde bevriend producer James Ford op en dook samen met haar de studio in. Het resultaat, debuutalbum Belladonna of Sadness, mag er zeker wezen.

Er vloeit veel inkt over de rol van Turner, die samen met producer Ford een ideale mix lijkt te vinden tussen het Humbug-geluid van Arctic Monkeys en de laatste worp van Turners nostalgische The Last Shadow Puppets. Maar de soms passionele, soms verveelde, soms onthechte manier van zingen van Savior is het geheime ingrediënt waardoor het gerecht echt geslaagd is.

Savior zweeft als een Lana Del Rey zonder de al te opzichtige theatraliteit door 11 beklijvende nummers. Van openingstatement Mirage, waar ze terugkomt op het keurslijf dat haar werd opgedrongen, tot het hypnotiserende Mystery Girl, ongetwijfeld mede de reden waarom ze een uitnodiging kreeg om op te treden in de Twin Peaks-tent op het Amerikaanse festival SXSW, meandert ze door het beste wat donkere retropop anno 2017 te bieden heeft.

De twee gezichten, nostalgie en passie, worden voldoende afgewisseld. De echoënde ballad Girlie en de zwierige John Barry-noir van Vanishing Point vallen in de eerste categorie op. Het vuur is vooral te vinden in de teksten, over de vuile en venijnige kant van de liefde, of iets directer in een nummer als M.T.M.E., met een kleine rol voor haar doodschreeuw.

Savior zal zowel qua sound als qua aandacht hebben geprofiteerd van de aanwezigheid van Alex Turner. In sommige opzichten lijkt het een moderne, donkere update van het sjabloon Lee Hazlewood – Nancy Sinatra. Maar het stemgeluid en de performance doen geloven dat Savior ook zonder Turner in staat is om muzikaal te toveren. Het is sowieso uitkijken naar wat de 21-jarige nog in haar mars heeft. Tot dan is het genieten van het universum dat op Belladonna of Sadness is gecreëerd.

Alexandra Savior – Belladonna of Sadness | De Profundis - jverhelst.wordpress.com

avatar van musicfriek
4,5
Oef, wat een plaat dit, vooral Girlie en Mystery Girl springen er voor mij uit. Ben gek op de vibe die dit album geeft, zou niet zeggen dat ze hier 21 is.

Begin 2020 komt haar 2e album The Archer uit. Titelsong is al te beluisteren en klinkt weer heel erg veelbelovend. En tevens een prachtige hoes.


Alexandra Savior - The Archer - YouTube

Gast
geplaatst: vandaag om 21:14 uur

geplaatst: vandaag om 21:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.