Ik ben er wat laat mee, maar hier komt ie dan..
(wat is het toch lastig om zo'n stuk een passend begin te geven he)..
Ik weet eigenlijk nog steeds niet waarom ik dit nou zo goed vind dat ik het na mijn tip-10 in mijn top-10 heb laten staan...
Ik vraag me zelfs vaak af of dit nou wel echt muziek is... het gaat in mijn ogen verder dan muziek.. een soort pseudo-muziek... Een serie willekeurige geluiden die ver weg op band zijn gezet, maar heel licht zijn bewerkt, en zo op mijn cd hier staan.
Het gaat eigenlijk niet om het laten horen van een compositie of een compleet beeld... wat dit bij mij oproept zijn bepaalde indrukken.. niet direct indrukken van de dingen die ook daadwerkelijk op band zijn vastgelegd.. meer indrukken van begrippen.. kaalheid, kou, vervreemding..
ik vind het moeilijk te omschrijven..
Je moet in ieder geval niet naar deze muziek luisteren met de indruk naar een afgewerkt geheel te luisteren, of proberen te begrijpen of vertalen wat je hoort...
Gewoon opzetten, en rustig op je in laten werken.. en voor mij werkt dit echt, het gaat verder dan wat muziek doet....
het is een omschrijving van hoe mooi toevallige geluiden kunnen zijn.. die je maar gewoon moet horen en anderen moet laten horen.. wat Geir Jenssen hier dus prachtig doet..
Het verhaal erbij is een prachtige bijzaak