menu

Gov't Mule - Revolution Come...Revolution Go (2017)

mijn stem
3,89 (22)
22 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Fantasy

  1. Stone Cold Rage (6:00)
  2. Drawn That Way (5:17)
  3. Pressure Under Fire (5:23)
  4. The Man I Want to Be (6:21)
  5. Traveling Tune (5:17)
  6. Thorns of Life (8:48)
  7. Dreams & Songs (6:37)
  8. Sarah, Surrender (4:11)
  9. Revolution Come, Revolution Go (8:03)
  10. Burning Point (6:51)

    met Jimmie Vaughan

  11. Easy Times (6:58)
  12. Dark Was the Night, Cold Was the Ground (7:26)
  13. What Fresh Hell * (5:47)
  14. Click-Track * (4:13)
  15. Outside Myself * (6:08)
  16. Revolution Come, Revolution Go [Alternate Version] * (8:03)
  17. The Man I Want to Be [Live in Studio Version] * (5:33)
  18. Dark Was the Night, Cold Was the Ground [Live in Studio Version] * (6:51)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 1:17:12 (1:53:47)
zoeken in:
avatar van deedee
4,0
Gisteren gescoord in Grolloo, gesigneerd en wel. Ben benieuwd. Concert was in ieder geval als vanouds. Zeer geinspireerd, incl. ode aan Gregg met aantal van zijn songs, waaronder een mooie Dreams.

avatar van Metal-D78
Niets nieuws onder de zon, maar kwalitatief weer hoogstaand.

avatar van namsaap
4,0
Sinds vandaag ook eindelijk uit op vinyl. Niets nieuws onder de zon zoals al gezegd doorMetal-D78 maar wat een prachtige meeslepende bluesrock staat er op dit album. Hoogtepunten zijn wat mij betreft Pressure Under Fire en Dreams & Songs. Kleine misser is daarentegen Sarah, Surrender. Maar ach, ook zonder dat nummer blijft er nog ruim 70 minuten over om van te genieten.

4,5
Een van de beste albums van Haynes en Mule. Hoogtepunten voor mij: easy times, dreams&songs en travelin tune. Zijn wel de meest rustige nummers van het album. Kwestie van smaak dus . Al met al gewoon een prima album!

avatar van Mssr Renard
4,0
Wat rauwere plaat, in het verlengde van By a Thread en Shout!

De wat jazzy stukken van bijv. Dose zullen we niet meer horen en het pure rootsgevoel van Life Before Insanity ligt ook al weer jaren achter ons.

Intussen heeft the Mule al geexperimenteerd met reggae en spacerock en ook een fusionplaat met Scofield en eerbetonen aan Stones, Floyd en Zeppelin gepresenteerd.

Dit is dan toch wel weer leuk, want het is gewoon weer the Mule met eigen songs. Je zou bijna vergeten dat Haynes een songwriter is. En wat voor één. Ik mag deze stevige southern rock graag. Mule weet altijd lekker rauw te rocken zonder redneck te zijn.

Nieuw bassist Jorgen Carlsson is alweer tien jaar en drie studioplaten bij de band. Het is volgens mij ook op zijn conto te schrijven dat de band de laatste jaren wat harder is gaan rocken.

avatar van Mssr Renard
4,0
Er zijn overigens verschillende hoesontwerpen in omloop.

De reguliere versie heeft een mannetje op een ezel en een megafoon, zoals hier afgebeeld.

Dan is er de versie van twee mannetje op een karretje op rails zoals hier (2 lp versie)

Dan is er ook nog een versie van twee mannetjes op twee ezels die in de rondte draaien zoals hier (2 cd-deluxe versie)


Gast
geplaatst: vandaag om 01:01 uur

geplaatst: vandaag om 01:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.