Retriever is een album dat op een paar gedachten lijkt te hinken. De Zweden van Vita Bergen tappen uit een aantal zeer herkenbare vaatjes om in het gevlei van de luisteraar te komen. Van de iets bombastische pop anno de jaren zoals een band als The Boxer Rebellion, terwijl heel dikke knipogen worden gegeven aan The Killers, Arcade Fire en vele andere indie rockers van U.K. en V.S. signatuur.
Dat zou erg zijn als het daarbij bleef. Dat doet het niet. Vita Bergen gooit een hoop energie in zijn muziek en knalt er geregeld stevig in. Wel met het oogmerk om op te vallen en daar gebruikt het bekende geluiden voor. In die zin doet het mij denken (ook door de zang) aan het doorbraak album van Mando Diao, waar ieder nummer een bekend nummer als basis leek te hebben vanwaaruit de band zijn eigen nummer invulde.
Mijn indruk is dat het eigen gezicht meer naar voren komt in het slotnummer, 'Black Satellite'. Dit is veel donkerder en steekt erg af bij de rest van het album. Het is dan een van mijn favorieten. De rest mag er zeker zijn, maar een iets meer eigen gezicht had wellicht een halve * meer opgeleverd. Nu blijft het bij aardig, degelijk en geregeld, zeer, aanstekelijk.
Het hele verhaal staat
hier op WoNo Magazine.