menu

Wolf Alice - Visions of a Life (2017)

mijn stem
3,83 (156)
156 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Dirty Hit

  1. Heavenward (4:55)
  2. Yuk Foo (2:13)
  3. Beautifully Unconventional (2:13)
  4. Don't Delete the Kisses (4:35)
  5. Planet Hunter (3:52)
  6. Sky Musings (2:58)
  7. Formidable Cool (3:33)
  8. Space & Time (2:27)
  9. Sadboy (4:11)
  10. St. Purple & Green (4:21)
  11. After the Zero Hour (3:24)
  12. Visions of a Life (7:57)
totale tijdsduur: 46:39
zoeken in:
avatar van VladTheImpaler
4,5
Eindelijk een opvolger van hun geweldige debuut. Al twee nummers zijn vrijgegeven die twee kanten van de band laten horen, maar daarbij geen echte grote veranderingen in sound ten opzichte van het debuut. Yuk Foo is een heerlijk fel kort nummer en Don't Delete the Kisses is rustiger en heeft een mooie sfeer.

Wolf Alice - Yuk Foo (Lyric Video) - YouTube

Wolf Alice - Don't Delete The Kisses - YouTube

avatar van mr-mucho
4,0
Don't Delete the Kisses is een geweldig nummer. Deze band heeft veel in huis. Van ingetogen tot extreem uitbundig. Jaren 90 rock/shoegaze/pop invloeden zijn duidelijk aanwezig. Benieuwd naar de rest.

avatar van coldwarkids
Don't Delete The Kisses is een geweldig nummer!

avatar van Gretz
4,5
Don't Delete the Kisses is echt briljant! ?

Kan zich wedijveren met Bros, en dat was voor mij lange tijd met afstand het beste Wolf Alice nummer.

avatar van Zeedeveel
Yuk Foo geeft mij een heerlijk riot grrrl gevoel en Don't Delete The Kisses kan ik weer lekker bij wegdromen. Hopelijk is het nieuwe album net zo gevarieerd als My Love is Cool.

avatar van Dance Lover
4,5
De eerste 3 singles zijn geweldig, zeer prijzenswaardig is dat het allemaal ook zo gevarieerd klinkt.

Iets wat ik bij de toppers van nu ''The National & The War on Drugs'' node mis.


avatar van WoNa
4,5
Een album dat enorm binnenkomt. Visions Of A Life laat vele kanten van de band zien en daar zit geen misser tussen. De band heeft er alles aan gedaan om zangeres Ellie Rowsell te laten stralen en is daarin glansrijk geslaagd.

Van de oerschreeuw van boze punkers tot Charlotte Gainsbourgs fluisterzang, het is allemaal te vinden op dit album dat grossiert in verschillende stijlen en wijzen van aanpak. Na een overweldigend begin, waarin de zaak bijna uit de bocht vliegt, gaat het gas er af. Dat was tijdens de eerste twee luisterbeurten een teleurstellende ervaring, maar naarmate ik het album vaker beluisterde, gaf het album steeds meer van zijn schoonheid prijs. Inmiddels is hij niet meer weg te slaan uit mijn spelers.

Van Nirvana tot punk en zuchtmeisjes tot The Velvet Underground, het komt allemaal voorbij. Daarbij zingt Rowsell enigszins als die dame van The Asteroid Galaxy Tour, alsof ze helium heeft ingeademd, maar weet wel echt te variëren met haar stem en dat komt de kwaliteit van Visions Of A Life zeer ten goede. Het album neemt de luisteraar mee op een avontuur, zoals de beste albums doen. Daar is hier meer dan sprake van. Kortom, een van de belangrijke releases van 2017.

Het hele verhaal vind je hier op WoNoBlog.

avatar van Sunderland
4,5
Dit is een geweldig album geworden hoor! Was ik al verliefd op de allereerste singletjes van WA en diep onder de indruk van hun debuut; op dit album wordt die kwaliteit moeiteloos doorgetrokken.

Perfecte combinatie van stevige nummers en rustige nummers en als je daaruit niet weet te kiezen, speel je gewoon het laatste nummer, wat beide bevat. Over het algemeen stevig gitaargeluid met als luchtig sausje het stemgeluid van Ellie.

Knap om in deze vluchtige tijden in de muziekwereld, waar bandjes komen en gaan, je zo stevig te manifesteren met prima albums.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
De eerste beluistering valt goed. Lijkt me leuk om ze eens live te zien.

Yuk Foo is een heerlijk energierijk nummer, Don't Delete the Kisses met die 80s synths en dito vibe, ook de gesproken gedeeltes doen me denken aan een 80s hit maar weet niet meer welke, is verder zeer genietbaar. Dat zijn wat mij betreft de beste nummers van het album.

Planet Hunter doet wat 70s aan met die synths, ook goed te pruimen. De stem van Ellie Rowsell is gemakkelijk om van te houden, ook omdat ze er mee varieert, zang / spoken word (bijna Folk / singer-songwriter) en bijna schreeuwend in Yuk Foo. Soms ook neigend naar dromerig Gothic / Ethereal zoals in After the Zero Hour, waarbij ik in de akoestische gitaar weer echos van Paul Simon terug hoor. Ook fijn dat de meeste nummers zo rond de 3,5 minuten lang zijn. De wat trippy afsluiter Visions of a Life doet mij denken aan 60s Psychedelic Rock.

avatar van Alicia
3,5
De laatste tijd loop ik het liefst een blokje om als er ergens weer een felbegeerd popzangeresje opduikt. Ik heb meestal vrij weinig met schelle, vrouwelijke vocalen, al zijn er altijd uitzonderingen. Zoals deze dame. Dit is namelijk ook nog eens gewoon leuke en vlotte muziek. Het dromerige geluid in sommige liedjes vind ik dan wel wat minder geslaagd, maar voor zo'n vrolijk en fel punkachtig nummertje als Yuk Foo verzet ik graag weer een meubeltje.

Of twee...

avatar van Zwaagje
3,5
Fijne nieuwe plaat die ik nog even op me laat inwerken. Ik zou ze zeker ook eens live willen zien, maar ik ga binnenkort een aantal andere acts zien; een mens moet keuzes maken. Luxe probleem.....

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Wolf Alice - Visions Of A Life - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

My Love Is Cool, het debuut van de Britse band Wolf Alice, werd net iets meer dan twee jaar geleden bijzonder enthousiast opgepikt door de muziekpers in het Verenigd Koninkrijk, die vervolgens een flinke hype creëerde rond de band uit Londen.

Als een plaat wordt onthaald als het debuut van het decennium ben ik onmiddellijk op mijn hoede, maar toen ik eenmaal had geluisterd naar het debuut van Wolf Alice kon ik alleen maar bevestigen dat My Love Is Cool inderdaad een prima debuut was, dat in het betreffende jaar met de besten mee kon.

Ik moet toegeven dat ik sindsdien nauwelijks meer naar de muziek van Wolf Alice heb geluisterd, waardoor de tweede plaat van de band niet onmiddellijk boven op de stapel lag. Toen Visions Of A Life daar eenmaal terecht was gekomen was ik wederom snel om. Op haar tweede plaat heeft Wolf Alice de sterke punten van haar debuut behouden, maar zet het ook een flinke volgende stap of eigenlijk meerdere volgende stappen.

Op haar debuut blonk Wolf Alice al uit door veelzijdigheid. De band uit Londen ging nadrukkelijk aan de haal met invloeden uit de folk, shoegaze en dreampop, maar schuwde ook uitstapjes richting new wave, noiserock, indierock en de psychedelica niet. De benevelende maar ook gruizige openingstrack van de nieuwe plaat sluit prima aan op het debuut, maar vanaf de tweede track laat Wolf Alice horen dat het geen ‘one trick pony’ is, ook al was het trucje van het debuut zeker niet eenvoudig.

Het geheime wapen van de band was op het debuut zonder enige twijfel zangeres Ellie Rowsell en deze Ellie Rowsell heeft op Visions Of A Life de touwtjes nog wat steviger in handen. Waar we in de openingstrack nog zwoele en folky vocalen horen die niet onder doen voor die van Mazzy Star’s Hope Sandoval, schreeuwt Ellie Rowsell er in de tweede track als een onvervalste punk op los, om vervolgens in de derde track te overtuigen met een redelijk rechttoe rechtaan popliedje.

Het zorgt voor een wat rommelige start van de plaat, maar vanaf de vierde track gaat Wolf Alice weer verder met het benevelen met heerlijk dromerige klanken met hier en daar een uitbarsting. Ellie Rowsell verrast met bijna gesproken teksten, zwoele of pastorale vocalen en krachtige uithalen en trekt de ene na de andere track naar zich toe.

Waar het geluid van Wolf Alice op het debuut nog redelijk aansloot bij de vaste kaders van genres, heeft de Britse band op haar tweede plaat alle invloeden samen gekneed tot een nieuw geluid. Het is een geluid dat aan de ene kant aanstekelijk en poppy is, maar Wolf Alice zoekt op haar tweede plaat ook de grenzen op en blijft maar schakelen tussen invloeden en tussen uiterst ingetogen en opvallend stevige of eclectische passages met invloeden uit de progrock, de postpunk en de metal en blijft maar imponeren met schitterend gitaarwerk en onderkoelde synths. De ene keer lichtvoetig, de volgende keer loodzwaar, maar altijd bijzonder en intens.

De prachtstem van de frontvrouw is keer op keer de verbindende factor en tilt nagenoeg alle songs op Visions Of A Life naar een hoger plan, maar ook in muzikaal opzicht is Wolf Alice flink gegroeid. De tweede plaat van Wolf Alice bouwt in vrijwel alle tracks op de plaat de spanning prachtig op en streelt zacht en aangenaam of strijkt juist ruw tegen de haren in.

Het zorgt er voor dat de plaat je na twee a drie keer horen volledig heeft ingepakt en vanaf dat moment alleen maar beter wordt. Bands met een debuut dat de hemel wordt in geprezen hebben het meestal niet makkelijk met hun tweede plaat, maar de tweede van Wolf Alice is een prachtplaat die nog meer verlof verdient dan het zo bewierookte debuut. Erwin Zijleman

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Hier staat eigenlijk geen zwakke track op. Wat een heerlijke combinatie van vuig en zoet. Een goede kanshebber om de top 10 van 2017 te halen voor mij.

avatar van Dave82
4,0
Lekkere plaat, al vind hem toch wel minder dan "My Love is Cool", die is wat rauwer en wat minder shoegaze. Gisteren live gezien in de Melkweg, en tracks van VOAL kwamen ook wat minder uit de verf, op de titeltrack na.

4*

avatar van iHateDolphins
4,5
Hun debuut heb ik een beetje laten liggen, wel geprobeerd toen maar niet mee verder gegaan. Deze plaat wel goed op me in laten werken, en wat is dit een toffe band! Een van mn favoriete platen voor mij dit jaar. Nu het overige werk toch ook maar gaan beluisteren.

Dit is echt een straffe plaat. Voorheen associeerde ik ze met grungepop maar het klinkt me nu wat volwassener. Meer shoegaze soms. Verder hoor ik een song met gospelintro,stoner,punk,of een zoete ballad. Straf hoe ze dat klaren zonder ook maar 1 moment geforceerd te klinken. Heel toffe poppy,want ook dat is het,plaat!

avatar van jordidj1
3,5
Ik betrap mijzelf de laatste er steeds vaker op hoe spastisch ik DDTK zit mee te drummen, of ongegeneerd om drie uur 's nachts op straat keihard zit te zingen.

avatar van RockAround
4,5
Vanavond komt er ein-de-lijk nieuw werk van Wolf Alice uit, meer dan drie jaar na dit fantastische album.

avatar van Hanszel
5,0
BAM! 5* Al was het alleen al vanwege de titeltrack op dit meesterwerk. Het is een meesterwerk op een meesterwerk. Echt meesterlijk!

Misschien is 'Beautifully Unconventional' net niet helemaal hemels maar het duurt nog geen drie minuten dus die hoef ik niet te skippen.

Fantastisch. Ik begon ooit met 'Blue weekend' en die beviel goed. Daarna hun eerste en deze (omdat die andere twee goed bevielen) ook maar aangeschaft. Het heeft wel even geduurd voordat dit echt ingedaald is maar net gebeurde het. Ik had 'm gisteren geluisterd met een half oor en ik merkte vandaag dat ik een stuk tekst in mijn hoofd had. Dat bleek uit 'After the zero hour' te komen en daarom deze op een aanmerkelijk volume nog maar een keer integraal beluisterd. Magistraal!

Knap wat ze doen, zoals gerre al zegt, ze combineren allerlei stijlen en genres maar het wordt nergens een zooitje.
En ieder album heeft een echt wereldnummer. Giant Peach, Visions of a Life en The Last man on Earth.

Zin in TivoliVredenburg ergens later dit jaar.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:08 uur

geplaatst: vandaag om 15:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.