Het werkt wel, de omgekeerde chronologie. Een verzamelaar waarbij Hush één van de openings tracks is, daar zijn er al voldoende van. Nu mag Steve Morse de gitaar credits invullen op de eerste 8 songs. Cd 1 sluit af met 6 keer Blackmore op gitaar en zodoende is de periode van na de reunie in 1984 ruim gecovered in tegenstelling tot ook de 3cd
The Platinum Collection (2005) -
CD2 opent met 7 songs waarbij Coverdale en Hughes de vocalen delen maar eindigt voor Highway Star die er eigenlijk gewoon bij had gehoord.
CD3 opent dus met een klapper en eindigt met maar liefst 7 jaren 60 songs. Gezien de aantal stemmers hier is die periode populairder dan alles na 1986.
Al met al het meest complete retrospectief van de band maar gezien de aantal compilaties die CD2 en CD3 al ruim bestrijken alleen interessant voor CD1. Of je moet je eerste Deep Purple nog in huis moeten halen, dan ook.