menu

Communic - Where Echoes Gather (2017)

mijn stem
3,17 (3)
3 stemmen

Noorwegen
Metal
Label: AFM

  1. The Pulse of the Earth (Part 1: The Magnetic Center) (3:48)
  2. The Pulse of the Earth (Part 2: Impact of the Wave) (4:05)
  3. Where Echoes Gather (Part 1: Beneath the Giant) (4:10)
  4. Where Echoes Gather (Part 2: The Underground Swine) (5:31)
  5. Moondance (8:53)
  6. Where History Lives (6:51)
  7. Black Flag of Hate (7:35)
  8. The Claws of the Sea (Part 1: Journey Into the Source) (7:15)
  9. The Claws of the Sea (Part 2: The First Moment) (5:04)
  10. Watching It All Disappear [Live] * (6:45)
  11. At Dewy Prime [Live] * (9:22)
  12. Waves of Visual Decay [Acoustic Version) (Live] * (4:40)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 53:12 (1:13:59)
zoeken in:
avatar van Dream Theater
Terug naar 6 jaar en het klinkt weer als vanouds. Tot nu toe kunnen genieten van Where Echoes Gather en The Pulse of the Earth Part One op You Tube. Metal met invloeden van Nevermore en progressieve elementen. Ben benieuwd naar de rest.

avatar van james_cameron
3,0
De dalende lijn die met het vorige album, The Bottom Deep uit 2011, is ingezet wordt hier helaas verder gevolgd. De composities zijn eenvormig, de zang vervelend en het concept eentonig. Je hebt continu het gevoel naar één lange track te luisteren. Een erg matige track. Productioneel is de plaat dik in orde, vooral het gitaarwerk klinkt erg goed, maar inhoudelijk schiet de band hier wederom flink tekort.

avatar van Kronos
Dramatisch saai album. Miskoop van het jaar.

avatar van Kronos
Stem verwijderd en album uit mijn lijsten geschrapt. Deze gaat naar de plek where garbage gathers.

avatar van Mssr Renard
3,5
Na hun vertrek bij Nuclear Blast is het lange tijd stil rond deze band. De band tekende bij AFM (een duits label, bekend om hun grote aanbod powermetal en classic heavy metal), en de bandleden doen wat ze altijd doen; een groogy/thrashy vorm van progressive metal. Veel tempowisselingen, met de nadruk of riffs en licks en heeft dus minder gitaarsolo's dan collega's uit het genre.

De kern van de band is een trio (bas, gitaar/zang, drums). De band lijkt zo nu en dan een beetje op Nevermore, al is de zang veel minder excessief als Warell Dane en de gitarist veel minder technisch vernuft als Jeff Loomis. De muziek is wel wat catchier en makkelijker in het gehoor.

De band schakelt met gemak van wat venijnige (thrashy) riffs en coupletten naar meer melodieuze refreins. Ik kan deze vorm van progressive metal heel goed waarderen. Het heeft kracht, atmosfeer, grooves en knappe composities. Een meer dan fijne mix van thrashmetal, progressivemetal en powermetal.

Moondance is wel een dramatisch nummer, maar in de negatieve zin van het woord. Er wordt teveel gebruik gemaakt van multitracked vocalen. En het refrein is wel erg cheesy, met dat oeh-oeh-koortje.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:27 uur

geplaatst: vandaag om 16:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.