Na hun vertrek bij Nuclear Blast is het lange tijd stil rond deze band. De band tekende bij AFM (een duits label, bekend om hun grote aanbod powermetal en classic heavy metal), en de bandleden doen wat ze altijd doen; een groogy/thrashy vorm van progressive metal. Veel tempowisselingen, met de nadruk of riffs en licks en heeft dus minder gitaarsolo's dan collega's uit het genre.
De kern van de band is een trio (bas, gitaar/zang, drums). De band lijkt zo nu en dan een beetje op Nevermore, al is de zang veel minder excessief als Warell Dane en de gitarist veel minder technisch vernuft als Jeff Loomis. De muziek is wel wat catchier en makkelijker in het gehoor.
De band schakelt met gemak van wat venijnige (thrashy) riffs en coupletten naar meer melodieuze refreins. Ik kan deze vorm van progressive metal heel goed waarderen. Het heeft kracht, atmosfeer, grooves en knappe composities. Een meer dan fijne mix van thrashmetal, progressivemetal en powermetal.
Moondance is wel een dramatisch nummer, maar in de negatieve zin van het woord. Er wordt teveel gebruik gemaakt van multitracked vocalen. En het refrein is wel erg cheesy, met dat oeh-oeh-koortje.