Saxon - Thunderbolt (2018)

Leuk, een nieuwe van Saxon! Ouderwets stoere hoes. Een indicatie voor de muziek hopelijk.

Biff ziet het alleszins zitten: Saxon To Release 'Thunderbolt' Album In February; Cover Artwork, Track Listing Revealed - Blabbermouth.net. Ze zijn ook al bezig sinds 1976 en geef toe: de tijd dat vele van onze gloriën zullen stoppen, komt alsmaar dichterbij, maar Saxon blijft er voor gaan. En Diamond Head als voorprogramma!

Diamond Head heeft met hun laatste album goed laten horen dat ze ook nog very alive & kicking zijn. Oude rakkers die blijven rocken, het werd vroeger wel eens als zielig voorgesteld, terwijl het volgens mij aandoenlijk heldhaftig is. Of is geworden. Maar inderdaad, het kan niet blijven duren. Het heengaan van Lemmy en Dio was al een zware aderlating. Black Sabbath en AC/DC hebben wellicht hun laatste albums uitgebracht. Als Saxon, Iron Maiden en Judas Priest er het bijltje bij moeten neerleggen zal er definitief een hoofdstuk in de geschiedenis van metal worden afgesloten. Hopelijk duurt dat toch nog wat jaren.

Tilburg, niet ideaal. Maar hoeveel kansen zullen er nog komen om dezen gasten een keer live te zien? Toch maar aanvinken die datum.
Ik vraag me af of Saxon hier met powermetal komt of dichter bij het oude werk gaat zitten, aan de tracklist te zien kan het allebei.

Eerste video is beschikbaar, het titelnummer: Saxon - Thunderbolt (Official Video) - YouTube.

Gisteren de uitstekende single van Judas Priest beluisterd, en nu blijkt ook de nieuwe single van Saxon me prima te bevallen. Daar word ik alleen maar blij van.

Helemaal mee eens. Na lightning strike van Judas Priest zijn thunderbolt en they played rock and roll erg goed. Saxon en Priest. Hopenlijk nu al de twee beste metal platen van 2018.

Deze gasten blijven ook maar door gaan. Respect hoor! Ik ben er nooit zo'n enorme fan van geweest, maar ik vind dit best een leuke plaat, het rocked allemaal lekker weg.

Ik hoop dat het album vooral in de ietwat avontuurlijke lijn ligt van Battering Ram. De nummers van Sacrifice vind ik wat te simpel van opbouw. Maar ik heb genoeg vertrouwen in de band om morgen Thunderbolt gewoon aan te schaffen.

Voor een band die in uitstekende vorm verkeert weet Saxon hier met een nieuw album toch maar weinig interesse op te wekken.

Ik vind Thunderbolt iets minder goed dan Battering Ram maar verder valt er weinig te klagen. Een dingetje, dat motorgeluid waar Speed Merchants mee begint en eindigt klinkt belachelijk; als een kettingzaag of een grasmachine. Niet iets waar je veel snelheid mee haalt.

Een heel wisselend album. Soms komt Saxon met heel behoorlijke nummers, maar er zit ook echt troep tussen. Predator is al zwak, maar Johan Hegg geeft het de genadeklap met zijn lelijke gebrul. Er is duidelijk wat gesleuteld aan het geluid. Echt helder is het niet, maar het klinkt wel net wat anders dan de laatste werkjes. Er zijn weer een aantal songs op de automatische piloot geschreven, zoals Sniper en Speed Merchants. Al met al is er niks waar ik warm van word. Saxon heeft het al een tijdje niet meer in zich en dat bewijst deze plaat wel weer. Het klinkt degelijk op het eerste gehoor, maar verschilt nauwelijks sinds wat de band sinds Unleash The Beast deed. Heel inwisselbaar en op den duur vaak saai. Die starre houding doet Saxon de das om. Als er pogingen waren gedaan om origineel te klinken, was het ongetwijfeld beter geworden. Kingdom Of The Cross van het vorige album laat dat wel heel goed horen.


Tussenstand:
1. Strong Arm Of The Law
2. Solid Ball Of Rock
3. Wheels Of Steel
4. Power & The Glory
5. The Inner Sanctum
6. Denim And Leather
7. Saxon
8. Lionheart
9. Metalhead
10. Unleash The Beast
11. Crusader
12. Battering Ram
13. Killing Ground
14. Sacrifice
15. Thunderbolt
16. Into The Labyrinth
17. Forever Free
18. Rock The Nations
19. Call To Arms
20. Innocence Is No Excuse
21. Dogs Of War
22. Destiny

De laatste Saxon is pure degelijkheid met een paar betere nummers, een paar mindere nummers en bovenal veel redelijkheid. En dat tekent de carrière van deze band helaas een beetje. De productie had dit keer van mij wel wat spetterender gemogen, dat deed Battering Ram dan toch beduidend beter. Gelukkig valt het joligheidsgehalte dan weer wel mee.

Live vind ik het nog steeds erg leuk om te zien, maar uiteindelijk is het toch niet zo heel bijzonder dat Iron Maiden er in de jaren '80 wel met het goud vandoor ging en Saxon een sterke middenmoter is gebleven. Slechte teksten en matige composities nekken de boel daarvoor toch echt te vaak. Als het goed is, is het ook wel echt goed en de stem van Biff blijf ik altijd fijn vinden.

Eindstand:
1. Solid Ball Of Rock
2. Power And The Glory
3. Strong Arm Of The Law
4. The Inner Sanctum
5. Wheels Of Steel
6. Lionheart
7. Metalhead
8. Unleash The Beast
9. Killing Ground
10. Denim And Leather
11. Thunderbolt
12. Saxon
13. Battering Ram
14. Rock The Nations
15. Into The Labyrinth
16. Sacrifice
17. Forever Free
18. Innocense Is No Excuse
19. Crusader
20. Call To Arms
21. Destiny
22. Dogs Of War

Gemiddeldes:
1. Domine 4,7*
2. While Heaven Wept 4,4*
3. Finntroll 4,36*
4. Sonata Arctica 4,33*
5. Nevermore 4,31*
6. Primordial 4,25*
7. Psychotic Waltz 4,25*
8. Queen 4,23*
9. Gamma Ray 4,23*
10. Thyrfing 4,21*
11. Blue Öyster Cult 4,19*
12. Virgin Steele 4,13*
13. Savatage 4,13*
14. King Diamond 4,08*
15. Bruce Dickinson 4,08*
16. Rhapsody (Of Fire) 4,04*
17. Manilla Road 4*
18. Stratovarius 4*
19. Brainstorm 4*
20. Symphony X 4*
21. Magnum 3,92*
22. Helloween 3,9*
23. Iced Earth 3,88*
24. Black Sabbath 3,6*
25. Creedence Clearwater Revival 3,57*
26. Saxon 3.5*
27. Rainbow 3.5*
28. Solitude Aeturnus 3.5*
29. Cream 3.5*
30. The Who 3.45*
31. Pink Floyd 3,43*
32. Led Zeppelin 3,39*
33. Thin Lizzy 3,38*
34. Bad Company 3,13*
35. Slayer 2,33*

Het 22e album (!) van Saxon:

Zoals gewoonlijk een degelijke plaat van Saxon. Deze tournee spelen ze opmerkelijk wat meer songs van deze nieuwe plaat. They Played Rock and Roll (ode aan Motörhead, Lemmy en Saxon waren destijds goed bevriend). Thunderbolt is weer een knaller zoals vanouds, idem voor Sniper. Predator is opvallend: de zanger van Amon Amarth (Johan Hegg) verzorgd extra grunts op dit nummer. De overige nummers zijn typisch Saxon, Sons of Odin is het minste nummer.
Saxon zal na zoveel albums niet meer verrassen maar blijft fris en strak klinken.

Wat is dit toch een goede plaat!
Kort na de release datum heb ik deze snel beluisterd en toen goed bevonden. Maar nu vind ik hem nog een stukje beter. De stevigere nummers zoals Predator en Sniper zijn heel goede metalsongs die ik wellicht nooit beu wordt!
Live op Alcatraz 2019 >> dat wordt weer een feestje!