menu

Nathaniel Rateliff & The Night Sweats - Tearing at the Seams (2018)

mijn stem
3,56 (32)
32 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Folk
Label: Stax

  1. Shoe Boot (4:43)
  2. Be There (3:39)
  3. A Little Honey (3:10)
  4. Say It Louder (3:23)
  5. Hey Mama (4:00)
  6. Babe I Know (3:04)

    met Lucius

  7. Intro (4:19)
  8. Coolin' Out (4:01)

    met Lucius

  9. Baby I Lost My Way, (But I'm Going Home) (2:55)
  10. You Worry Me (3:34)
  11. Still Out There Running (4:53)
  12. Tearing at the Seams (5:13)
  13. I'll Be Damned * (2:41)
  14. Boiled Over * (2:30)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 46:54 (52:05)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
3,5
Oeh wat was S.O.B. toch een heerlijk nummer en live spatte de energie er ook vanaf. De eerste twee albums waren een slagje minder, maar de titelloze derde was erg fijn.

Nu is er een opvolger. Zeker na het succes van de vorige zal er heel anders gekeken worden naar deze release. Ook door mij. En wat blijkt? Prima hoor, maar echt pakken zoals de vorige doet dit niet. Ik mis opveer-momenten. Degelijk, maar ook wat saai af en toe.

Toch maar weer S.O.B. heel hard draaien.

avatar van fish
Ik heb verder niets gehoord, behalve Hey Mama. Dat is toch wel een heel erg mooi nummer.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Nathaniel Rateliff & The Night Sweats - Tearing At The Seams - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Nathaniel Rateliff debuteerde een jaar of zeven geleden met het bij vlagen indrukwekkende In Memory Of Loss. Op zijn debuut maakte de muzikant uit Denver, Colorado, voornamelijk songs met invloeden uit de folk, al hoorde je in zijn uit de tenen komende zang ook een nog voorzichtige dosis soul.

Die soul is volledig aan de oppervlakte gekomen sinds de Amerikaanse muzikant in 2015 voor het eerst opdook met zijn band The Night Sweats.

Sinds het titelloze debuut van Nathaniel Rateliff en zijn band is een zeer indrukwekkende live-reputatie opgebouwd, maar de tweede studioplaat moest er natuurlijk ook nog eens gaan komen.

Op het deze week verschenen Tearing At The Seams doen Nathaniel Rateliff en The Night Sweats precies waar ze goed in zijn. Direct in de openingstrack worden we getrakteerd op een moddervet soulgeluid. Het is een geluid dat herinnert aan de hoogtijdagen van Stax en alles dat in de fameuze studio in Muscle Shoals werd gemaakt. Het is een vol geluid waarin de blazers hier en daar flink mogen uitpakken en waarin de ene na de andere schitterende gitaarlijn uit de speakers komt, maar het is ook een geluid waarin een onweerstaanbaar orgeltje verrassend vaak de hoofdrol opeist.

Het is een hoofdrol die uiteraard moet worden gedeeld met de soulvolle strot van Nathaniel Rateliff, die ook op de tweede plaat met The Night Sweats weer laat horen dat hij kan zingen zoals de grote soulzangers uit het verleden dat ooit deden. The Night Sweats citeert stevig uit de archieven van het fameuze Stax label, maar is ook niet vies van een beetje Motown en een flinke dosis Rhythm & Blues, wat Nathaniel Rateliff op zijn vorige plaat de vergelijking met Van Morrison opleverde.

Hier blijft het niet bij, want de Amerikaanse zanger en zijn band kunnen ook uit de voeten met countryrock en bluesrock waarvan de Rolling Stones op leeftijd alleen maar kunnen dromen of met soulvolle rock 'n roll zoals Elvis die in Memphis maakte.

Ik heb absoluut last van vooroordelen wanneer het gaat om blanke soulzangers, maar Nathaniel Rateliff maakt op Tearing At The Seams weer indruk met zang die in elke noot soul ademt, maar ook kan doseren.

Het levert muziek op die op het podium geweldig tot zijn recht zal komen volgende maand (wanneer de band twee avonden in Paradiso staat), maar ook op de plaat is de muziek van Nathaniel Rateliff en The Night Sweats interessanter dan die van de meeste soortgenoten in het genre.

Producer Richard Swift heeft het soulgeluid voor de afwisseling eens niet helemaal dichtgesmeerd, maar laat alle instrumenten afzonderlijk uit de speakers komen, wat er voor zorgt dat de soul van Nathaniel Rateliff en zijn band niet zo overweldigend klinkt als gebruikelijk is in het genre.

Ook in vocaal opzicht kleurt de Amerikaan zeker niet alleen binnen de lijntjes van de soul, al is hij hier een meester in, en voor verdere variatie zijn er ook nog eens de fascinerende vocale bijdragen van het Amerikaanse tweetal Lucius.

Tearing At The Seams is hierdoor een plaat met twee gezichten. Aan de ene kant is het de broeierige en zweterige soulplaat die goed is voor een feestje, maar hiernaast laat de band uit Denver, Colorado, ook het nodige avontuur horen, waardoor de plaat veel interessanter is dan ik op voorhand had verwacht. Verrassend sterke plaat dus van een band die ik drie jaar geleden nog totaal heb genegeerd. Erwin Zijleman

4,0
Lekkere plaat ! Zitten ook een aantal goede hits op(Hey mamma, You worry me). Kan niet wachten om hem weer een keer live te zien. Na mijn eerste kennismaking op Down the Rabbit 2016 heb ik de vorige plaat grijsgedraaid . Ik verwacht deze ook.

avatar van Edgar18
3,5
aERodynamIC schreef:
Ik mis opveer-momenten. Degelijk, maar ook wat saai af en toe.
Dank voor het verwoorden van mijn mening over het album!

Het is dus allemaal een tikkie minder dan de voorganger. Jammer wel.

avatar van Reijersen
3,0
Album nummer vier alweer van dit gezelschap. Pas tijdens de vorige plaat uit 2015 ging het wat meer de soulkant op en dat genre combineren ze dit ook weer met de nodige folk. Een zeer prima plaat moet ik zeggen en eigenlijk mijn eerste echte kennismaking met Rateliff en consorten. Er is genoeg te genieten waardoor ik geen specifieke nummers kan noemen, mede omdat het album ook al één geheel aan voelt. Aan de andere kant is het daardoor ook wat teveel één, waardoor echte hoogtepunten ook niet boven komen drijven.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:51 uur

geplaatst: vandaag om 21:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.