menu

Sky - Sky 2 (1980)

mijn stem
3,23 (30)
30 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Ariola

  1. Hotta (7:48)
  2. Dance of the Little Fairies (3:32)
  3. Sahara (6:56)
  4. Fifo (Fifo / Adagio / Scherzo / Watching the Aeroplanes) (17:13)
  5. Tuba Smarties (3:22)
  6. Ballet-Volta (2:48)
  7. Gavotte & Variations (5:15)
  8. Adante (3:00)
  9. Tristan's Magic Garden (4:11)
  10. El Cielo (4:24)
  11. Vivaldi (4:03)
  12. Scipio (Parts 1 & 2) (12:10)
  13. Toccata (4:42)
totale tijdsduur: 1:19:24
zoeken in:
avatar van Rinus
3,5
Eem zeer succesvol album toendertijd, dat meelifte op het gigantische single succes van "Toccata". Niet altijd geheel evenwichtig qua nummers, maar toch leuk om zo af te toe te beluisteren.

Kingsnake
Ultieme symfo.

Gelegen in het feit dat de leden van Sky op onnavolgabre wijze rock en klassiek mengen.
Dit alles door het vernuftige gitaarspel van John WIlliams.

Bekende koppen in deze band zijn oa. Herbie Flowers en Kevin Peek.
Herbie mag zelfs tuba spelen

avatar van Rockfan
4,0
Dit blijft toch een puik stukkie muziek zeg

avatar van Rockfan
4,0
Is dit dezelfde John Williams als bij...?


http://www.musicmeter.nl/images/covers/2000/2371.jpg

avatar van ChrisX
Rockfan schreef:
Is dit dezelfde John Williams als bij...?
http://www.musicmeter.nl/images/covers/2000/2371.jpg


Nee, er zijn er in de muziekwereld minsten 2:

John Williams, de filmmuziek componist (Amerikaan)
John Williams, de gitarist (Australier) met voornamelijk een carriere als klassiek gitarist en in de jaren 70 dus in een wat populairdere setting zowel solo als met Sky.

avatar van kaztor
4,0
Goede plaat van duidelijk zeer getalenteerde artiesten.

Hier en daar klinkt het wat afstandelijk, maar toch blijft het melodieus en houdt het de interesse vast.

Linus Van Pelt
Achtergrondmuziek is er een mooi woord voor, het is technisch allemaal erg goed maar mist gewoon gevoel. Het gitaar spel van John Williams is wel erg mooi en laidback maar gaat me echt irriteren naar een goed half uur, gelukkig heb ik hem ook op LP voor niks meegepikt bij de kringloop. Niet onaardig maar meer zondagochtend muziek dan iets anders.

avatar van gaucho
3,0
Nou, irriteren doet het mij niet, maar als dubbel-LP is dit wel veel van het goede om achter elkaar te beluisteren. Ook ik was hier destijds nogal van onder de indruk: studiomuzikanten uit de popmuziek spelen rock- en prog-versies van bekende en minder bekende klassieke thema's - en behoorlijk wat eigen werk dat daar goed op aansluit.
Vandaag heb ik de eerste van die 2 platen weer eens opstaan, en ik heb er een ambivalent gevoel bij. Zeker, het is knap gespeeld en zit goed in elkaar. Ik die zin heb ik hier bewondering voor, maar echt raken doet het me niet. Het woord afstandelijk dat kaztor gebruikt, is het nog het meest op zijn plaats.
En per saldo hangt het - merk ik nu - natuurlijk van jatwerk aan elkaar. Niet alleen is er gepikt uit de klassieken, ik hoor toch ook wel veel Alan Parsons, Pink Floyd en zelfs Gong (de percussie van Fifo) terug in de arrangementen. Zo'n ritmetrack als van de opener Hotta, dat is toch gewoon I robot revisited?

Hoe dan ook, nu de eerste LP afgelopen is, nodigt het mij niet uit om die tweede eens op te zetten. Om met Herman van Veen te spreken: een andere keer misschien...

Ozric Spacefolk
Wat is hier zodanig veranderd, dat mijn aangevinkte favorieten weg zijn?

Stijn_Slayer
Technisch slagvaardig, maar toch behoorlijk saai en muzakkig...

avatar van Mssr Renard
3,5
Deze dubbelaar is lastig te beoordelen. Het lijdt zeg maar aan muzikale overkill.
Kant 1,2 en 4 bevatten alleraardigste stukken, kant 3 bevat daarentegen weer veel leftovers.

Daarbij komt dat de heren wel erg op safe spelen. Met name leadgitarist Kevin Peek en drummer Tristan Fry spelen heel standaard en mijns inziens niet spannend en los genoeg.
De toetsenpartijen, de baspartijen en klassieke gitaar zijn daarom de opvallende zaken, maar daar vul je natuurlijk niet anderhalf uur mee.

Daar waar de eerste lp van deze heren een leuke combinatie van klassiek en rock bracht, is de verrassing er vanaf deze plaat een beetje vanaf.

Dat neemt niet weg dat kant 1 (Sahara en Hotta) erg goed is en de suite FIFO ook erg gaaf is.
Ik kan deze plaat niet per sé aanbevelen, maar het is zeker eens de moeite waard, voor hen die van de eerste plaat hebben genoten.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:34 uur

geplaatst: vandaag om 11:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.