Sympathieke band dacht ik elke keer als ik ze tegenkwam op een festival en ik ze hun Golden hit hoorde spelen. Na 2 aardige EP’s is er dan nu een heel album. Omdat het al dun bezaaid is met goede Nederlandse gitaarbands hoop je zo dat Utrecht de reddende engel heeft, in de vorm van dynamische songs met kop en staart, een goede zanger en een pakkend rif of rockende geluidsmuur. Maar halverwege de tracklist heb ik eigenlijk nog niet echts iets gehoord dat me deed opveren. Het Is nergens slecht, klinkt verzorgd, maar wat we missen is een echt goede songwriter die het verschil maakt.
Even zoeken, maar geslaagdst zijn de titelsong en Beaches.
Kom ze graag weer tegen op een festival, want blijf sympatie houden, maar voor in de huiskamer zijn er te veel andere bands.