Grotendeels instrumentale Hammond Rock, terug naar de 60s / 70s
Alhoewel dit gewoon lekker klinkt, zal ik het niet vaak opzetten. Lange instrumentale nummers is niet zo mijn ding... af en toe een paar tussen door is wel okay maar een album lang is vaak alleen leuk voor een keertje (of drie).
Ik heb Een Ode aan John Souhoka toegevoegd aan mijn afspeellijst nummers van 2018.
E-Clect-Eddy schreef: Grotendeels instrumentale Hammond Rock, terug naar de 60s / 70s
*draait hoofd* Say what.
interessant, gaat op de luisterlijst.
Edit:
Mwah, ik vind deze muziek eigenlijk helemaal niet zo sterk.
De muziek heeft een soort lollige ondertoon die mij tegenstaat.
Eigenlijk is het vooral heel erg saai.
Er zit inderdaad wel een lollige ondertoon bij de meeste nummers maar muzikaal is het toch erg lekker. Prima soort arbeidsvitaminen want zonder noemenswaardige zang noch zanger die de aandacht opeist.
Halfje erbij en ook Hallo Dimitri aan mijn playlist van 2018 toegevoegd, doet wat denken aan het werk van zZz