Beluister het volledige album:
Domedon Doxomedon
Interludes en intermezzo's op metalplaten zijn vaak onnodig. Necros Christos stopt zijn platen er helemaal vol mee en daarmee zou het echt een ramp moeten zijn om naar te luisteren. Integendeel. Dit Duitse gezelschap is een van de weinige bands die zijn Temples en Gates (de interludes) echt gebruikt als sfeerversterkers voor een opvolgende midtempo death/doomkraker of schakels in het geheel. Mysterieus gitaargetokkel, sitarspel, ambient: het komt allemaal wel langs. In de ''songs'' speelt Necros Christos heerlijke death/doom die flink wat Morbid Angel in zich in heeft: de band snapt dat een goede riff lekker monotoon en doordringend mag zijn en de ritmesectie helpt daar volledig in mee. Ook heeft de zanger een verrotte en droge deathgrunt die zeer verstaanbaar is. Deze zwanenzang duurt maar liefst twee uur, maar zo lang voelt het compleet niet aan.